|
|
|
||||||
|
||||||||
|
Al de informatie op deze site is beschermd door het auteursrecht.
|
|
Overzicht Griekse Muziek in Maart 2025
"Rebetiko Kosmokrators"Over de "Kosmokrators" is (bijna) alles al gezegd en geschreven, onder meer door ons op onze maart 2017 maandpagina . Daar leest u bijvoorbeeld dat ze al in de zomer van 2016 enige deining veroorzaakten in Griekenland, waar ze hun eerste cd "Frenetika" mochten gaan voorstellen. Die kreeg toen heel wat aandacht in de Griekse media, en dat was niet in de laatste plaats te danken aan hun repertoire, dat bestaat uit bekende liedjes uit de rembetika , waarop ze dan zelfgeschreven teksten hebben gemonteerd in het Nederlands, Frans of Engels. Zelf omschrijven ze dat zo: De vertalingen blijven dicht bij het origineel, en behouden het authentieke harde en ondergrondse karakter. Het thema bij uitstek is de wereld van de manges , de taaie muzikanten, stoere binken en hasjrokers uit Athene en Piraeus. Steeds gaat het om doorgewinterde teksten, soms aangepast aan het hier en nu, soms hard, soms teder, maar altijd voorzien van een flinke dosis humor.Zoals bekend wil de bezetting van de Kosmokrators nogal eens wijzigen, maar de harde kern is lange tijd dezelfde gebleven. Soms wordt die aangevuld met andere goede muzikanten, in functie van hun beschikbaarheid, maar dat zou voor deze optredens niet het geval zijn. De bezetting zou er dan als volgt uit gaan zien:
Op de site sinds: 07/12/2024 Terug naar het begin van deze pagina.
Alkinoos IoannidisEuropean Tour 2025 De Grieks-Cypriotische singer-songwriter Alkinoos Ioannidis gaat opnieuw op "European Tour" en daarbij komt hij ook naar Brussel en Amsterdam. Dat is inmiddels een hele tijd geleden. Zijn vorige "European Tour" dateert alweer van mei 2016 en de laatste keer dat hij in de Lage Landen te horen was, is sowieso al van mei 2018 . Die laatste optredens waren dan wel solo, maar bij een "European Tour" hoort natuurlijk een ensemble, en deze keer wordt dat als volgt aangekondigd:
Zoals gewoonlijk heeft Alkinoos ook zijn eigen klankmensen bij zich, en ook deze keer zijn dat zijn vaste medewerkers Vangelis Lappas en Vasilis Drougkas. Je bent perfectionist of je bent het niet - en hij is dat duidelijk wel. Over het programma van deze concerten is nog niets bekend (stand 20/9/2024) maar uit de bezetting is misschien wel af te leiden welke kant het ongeveer zal opgaan. Het is dus ook nog even afwachten of er misschien in extremis toch nog een nieuw album zal verschijnen. Hij is weliswaar geen veelschrijver, maar zijn laatste album, "Mikri valitsa" , verscheen pakweg tien jaar geleden, in november 2014 om precies te zijn. Wat later kwam hij dat "Kleine koffertje" ook in Amsterdam voorstellen, en u leest daar (bijna) alles over op onze mei 2015 maandpagina . Kort voor de aankondiging van zijn "European Tour 2025" vertelde hij in een interview dat hij weliswaar heel wat nieuw materiaal heeft liggen, maar dat is nog niet klaar om er mee naar buiten te komen. Dat zei hij toen, maar inmiddels is er dus die "European Tour" boven water gekomen. Wordt dus waarschijnlijk vervolgd - of misschien ook niet, want recent is hij met zijn vrouw en zijn drie dochters van Griekenland naar Cyprus verhuisd, dus misschien heeft hij wel wat andere prioriteiten. En hoe dan ook is hij niet iemand die zich door wat dan ook onder druk laat zetten om iets te doen waar hij niet achter staat.
Op de site sinds: 20/09/2024 Terug naar het begin van deze pagina.
Tania Giannouli solo pianoOp het festival "The Sound of Piano" De Griekse pianiste en componiste Tania Giannouli ( Τάνια Γιαννούλη , °Athene 1977) is goed op weg om "incontournable" te worden op zowat elk evenement in de Lage Landen waar men openstaat voor de piano die op een enigszins vernieuwende manier gebruikt wordt. Ze mocht dan eigenlijk ook niet ontbreken op de festivaldag die onder de titel "The Sound of Piano" georganiseerd wordt door het cultuurhuis "30CC" in Leuven. Zij wordt daar omschreven als een "postklassieke pianiste" en haar solo optreden wordt er als volgt aangekondigd: Eigenzinnigheid troef bij pianiste Tania Giannouli. Haar muziek heeft wereldwijde aantrekkingskracht en wordt omschreven als complex, lyrisch, bedwelmend en zeer origineel. Vanuit haar klassieke achtergrond ontpopte ze zich tot een bandleider met een breed blikveld– van jazz en impro tot invloeden uit alle windstreken. Ze laat zich inspireren door verschillende tradities en tast de traditionele grenzen van diverse genres af. Moeiteloos grijpt ze de aandacht met een wonderlijk gevoel voor schoonheid.Beter kunnen wij dat niet zeggen. We willen enkel nog verwijzen naar onze april 2022 maandpagina voor meer informatie over Tania Giannouli , want toen kwam ze met haar trio naar Nederland en bij die gelegenheid schreven we in feite een hele biografie van haar. We willen daar enkel nog aan toevoegen dat ze op 15 februari ook te horen is op de "Flagey Piano Days 2025" in Brussel. Daar speelt ze samen met de Zwitserse pianist Nik Bärtsch. Meer info daarover op onze februari 2025 maandpagina .
Op de site sinds: 22/09/2024 Terug naar het begin van deze pagina.
Trio TatavlaAsia Minor Music Het is alweer van oktober 2021 geleden dat het Trio Tatavla nog van zich liet horen, maar nu zijn ze er weer. Zij brengen Griekse muziek uit Tatávla, de oude volkswijk van Constantinopel, het huidige Istanbul. Eeuwenlang was dit min of meer een Griekse wijk, in feite tot aan de onlusten van 1955 die een soort "etnische zuivering" teweegbrachten. Het ensemble is één van de vele projecten van de virtuoze Belgische muzikant Tcha Limberger . Zoals bekend speelt Tcha viool in tal van ensembles die zich vooral toeleggen op zigeunermuziek, zoals het Budapest Gypsy Orchestra, het Kalotaszeg Trio, Les violons de Bruxelles en veel meer. Hij heeft een grote voorliefde voor de zigeunermuziek van Hongarije en Transsylvanië, en hij wil die muziek zo authentiek mogelijk overbrengen. Speciaal daarvoor is hij een hele tijd ter plaatse gaan wonen en hij heeft dan meteen ook maar Hongaars geleerd. Op een gegeven moment werd "zijn oor getroffen" door de intrigerende klanken en ritmes van de Griekse traditionele muziek, niet in het minst vanwege de vele oosterse elementen die daar in zitten. Daar wilde hij meer van weten. Zijn gids op die reis werd de al even virtuoze Griekse accordeonist Dimos Vougioukas . Rond die tijd woonde die in Brussel, en ook hij heeft belangstelling voor - en een encyclopedische kennis van - heel veel verschillende muzieksoorten en -stijlen. Daar is ook zigeuner- en Balkan-muziek bij, en die twee getalenteerde muzikanten hadden dus sowieso heel wat om over te praten. Op die manier ging Tcha Limberger zich steeds verder verdiepen in de Griekse muziek. En hij heeft dan meteen ook maar Grieks geleerd. Het vervolg laat zich raden: dergelijke rasmuzikanten zijn geen kamergeleerden, ze voelen zich integendeel pas op hun gemak als ze op een podium zitten. Het "Trio Tatavla" was geboren. Dat moet ergens in 2015 geweest zijn. Voor een trio moet je natuurlijk met drie zijn, en in dit geval zijn dat: Die samenstelling is al die tijd dezelfde gebleven. De derde man in het rijtje, de gitarist Benjamin Clement , is autodidact en legt zich al jaren toe op zigeunermuziek, jazz manouche en Balkanmuziek. Hij speelt in meerdere ensembles en geeft stages over de speelstijl en -technieken voor het gebruik van de gitaar in al deze genres. Op onze maart 2016-pagina leggen we uit waar de naam Tatavla vandaan komt en nog veel meer. Dat artikel is daar nog altijd na te lezen. Ook op de website van Tcha Limberger leest u meer over het Trio Tatavla en zijn andere projecten: http://www.tchalimberger.com/
Op de site sinds: 24/11/2024 Terug naar het begin van deze pagina.
1000modsGriekse stoner rock band De Griekse stoner rock band "1000mods" gaat opnieuw op pad om hun nieuwste album voor te stellen. Die band verdient een plaatsje op onze "Website over Griekse muziek in België en Nederland", want ook dit is wel degelijk "Griekse muziek", wegens gecreëerd door Grieken. Het is bekend dat "Griekse muziek" een vlag is die vele ladingen dekt, veel meer dan "alleen maar" sirtaki, bouzouki en tzatziki. Wel integendeel, want Griekenland heeft een "muziekcultuur", zoals andere landen een wijn- of kaascultuur hebben. En omdat de muziek daar alomtegenwoordig is, heeft de modale Griek evenveel kennis van muziek als een Eskimo van sneeuw. Een hoog niveau, met andere woorden. En als Griekse muzikanten zich gaan toeleggen op andere genres, van westers klassiek over latin tot modern, dan scoren zij daar meestal ook vrij goed tot uitstekend. Dat is ook het geval met "1000mods". Ze maakten al indruk met hun debuutalbum in 2010, dat ze mochten gaan promoten met 40 concerten in 15 landen. Sindsdien gaat het alleen maar bergop. Elk nieuw album wordt nog beter onthaald dan hun vorige. Hun nieuwe album - het vijfde alweer - wordt allicht geen uitzondering op die regel. De groep heeft zich op enkele jaren tijd een trouw en enthousiast publiek opgebouwd, met heel wat uitverkochte optredens tot gevolg. Dat nieuwe album verscheen in november 2024 en het heet "Cheat Death". Naar eigen zeggen is dat het "Loudest and heaviest from the band so far". En wie zijn wij om dat tegen te spreken ... Het tekstje, dat wij over hen schreven toen ze de eerste keer deze kant op kwamen, staat nog altijd op onze mei 2020 maandpagina . Veel is er in die tussentijd niet veranderd. En minstens één ding is helemaal hetzelfde gebleven. Als de jongens van 1000mods op stap gaan richting "Europa", dan bedoelen ze ook "Europa", ook nu nog. Tussen februari en april 2025 staan er meer dan dertig concerten op hun programma, verspreid over allerlei landen als Engeland, Hongarije, Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk, Spanje, Portugal enzovoorts. Je zou dan denken dat ze die min of meer in volgorde zouden afwerken, maar dat doen ze dus mooi niet. Zoals meestal hebben ze ook nu weer een support act mee. Die heet "Frenzee", en dat is een "high energy punk band" die bestaat uit drie Australiërs die opgroeiden op het Griekse eiland Kreta. Diegenen onder u die hen willen meemaken in Birmingham, Boedapest, Wenen, Toulouse, Madrid of wie weet waar nog, kunnen terecht op de website van de groep: https://www.1000mods.com .
Op de site sinds: 24/11/2024 Terug naar het begin van deze pagina.
"To Schima"Muziek van Kreta, Thracië en de eilanden Na een eerste geslaagd optreden in maart 2024 van het ensemble "To Schima" kwam er een vervolg in september 2024 en nu komen ze opnieuw naar de Art Base. Dat alleen al bewijst dat ze in de smaak vallen bij het publiek daar. Het ensemble bestaat uit:
Nikos Tsouvalas studeert jazz aan de KASK ("Koninklijke Academie voor Schone Kunsten"), zeg maar het Conservatorium van Gent (een afdeling van de Universiteit). Hij is al van jongs af aan bezig met muziek, en daarbij focuste hij op lyra en gaida - omdat hij zijn roots heeft op Kreta en op Chios. Over hem en zijn roots leest u meer in ons artikeltje over een ander project van hem, "Ouranos", dat hij in maart 2024 voor het eerst aan het publiek kwam voorstellen. Met "Ouranos" brengt hij zijn eigen composities, maar met "To Schima" blijft hij wel degelijk bij de traditionele Griekse dorpsmuziek. Michaël Braeckman studeerde Taal- en Letterkunde, specialiteit Latijn en Grieks, eveneens aan de Universiteit van Gent. Momenteel geeft hij les in Oudgrieks. Niels De Jongh , de percussionist van het ensemble, studeert ook jazz, maar dan aan het Conservatorium van Antwerpen. Onder de naam "Το Σχήμα" besloten ze om samen de Griekse traditionele muziek van Kreta, Thracië, Pontos en de Griekse eilanden te gaan spelen. Helaas was dat vlak vóór de corona-pandemie losbarstte en de plannen moesten dus even op ijs. Later pikten ze de draad snel weer op, en in oktober 2021 speelden ze bijvoorbeeld op het dansfeest van de vzw Kapa , het eerste na de lockdown. Ze spelen soms ook in restaurants en zo, maar dergelijke optredens nemen wij niet op in onze "Agenda". Het betekent wel dat ze niet zomaar aan hun proefstuk toe zijn, maar dat ze toch al wel heel wat noten op hun zang en hun instrumenten hebben.
Op de site sinds: 07/12/2024 Terug naar het begin van deze pagina.
Marina SattiDe Griekse zangeres, songwriter en producer Marina Satti (Μαρίνα Σάττι) zal bij het grote publiek - en dan minstens bij de bezoekers van deze site - allicht bekend zijn omdat ze haar land vertegenwoordigde op het "Eurovisie Songfestival" van mei 2024 in het Zweedse Malmö. Met haar liedje "Zari" ("Dobbelsteen") wilde ze de culturele diversiteit van haar land in de kijker zetten. Ze wilde ook laten zien hoe de jongeren van haar generatie daar tegenaan kijken. Voor één keer had ze het liedje niet zelf geschreven, maar het paste wel naadloos in haar concept dat je je niets moet aantrekken van hoe anderen iets doen, je moet gewoon doen wat je zelf wil, en je moet dat doen op de manier die jou het beste ligt. Die "onconventionele" aanpak leverde haar deze keer heel wat kritiek op. Sommigen vonden het verwarrend, er zat geen eenheid in enzovoorts. Anderen vonden dat het liedje (en dan vooral de video die er bij hoorde) een verkeerd beeld gaf van Griekenland. Nog anderen schoten met scherp op het concept van het "Songfestival" zelf, dat volgens hen al lang niets meer te maken heeft met "song" en dat de verpakking laat primeren op de inhoud, en "Zari" was daar veel te veel in meegegaan. Marina Satti lag daar niet van wakker. Ze is dan ook wel wat gewend: als dochter van een Soedanese vader en een Kretenzische moeder had ze al als klein meisje moeten opboksen tegen de perceptie van "anders zijn dan de anderen", en tegen het gevoel van uitgesloten te worden. In het begin probeerde ze dus krampachtig om "er bij te horen", maar inmiddels lijkt het of ze haar "anders zijn" als het ware heeft omhelsd. Ze is nu gewoon zichzelf, met een overdonderend succes als gevolg. Ze was bepaald geen onbekende meer toen ze geselecteerd werd voor Malmö. De Griekse inzending haalde weliswaar de finale, maar "Zari" eindigde uiteindelijk "slechts" op de elfde plaats. Volgens sommigen komt dat omdat de uitzonderlijke capaciteiten van Marina Satti met dit liedje niet voldoende tot uiting kwamen. Maar zij zelf keek tevreden terug. Alles was prima gegaan, zegt ze, en de uitvoering was goed gelukt, precies zoals zij en haar team het gewild hadden. Als om een neus te zetten naar de kritiek bracht ze amper enkele dagen na het festival haar tweede album uit. Dat heet "Π.Ο.Π." (voor de internationale markt weergegeven met Latijnse letters als "P.O.P.") en dat staat voor "προστατευόμενη ονομασία προέλευσης" oftewel "beschermde oorsprongsbenaming", een label dat Europese streekproducten moet beschermen tegen namaak. Het spreekt haast vanzelf dat "Zari" óók op dat album staat. Een ander liedje, "Tucutum", had ze al eerder uitgebracht (in de zomer van 2023) maar de vijf andere zijn nieuw. Een opvallend "streekproduct" is het liedje "Stin Iyia Mas" , dat - samen met het bijbehorende video-clipje - een beeld geeft van de hedendaagse panigyria (dorpsfeesten). Ook de muziek komt daar (bijna) regelrecht vandaan. Het laatste liedje van het album heet "Ah Thalassa" (Ach, Zee) en dat is misschien wel het meest beklijvende nummer van allemaal - vooral als je het clipje bekijkt (dat trouwens van Engelse ondertitels voorzien is). Voor dat clipje werkte ze samen met de UNHCR, de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties. Het nummer is inderdaad bedoeld om de aandacht te vestigen op de vluchtelingencrisis, die als tragisch gevolg heeft dat er de voorbije tien jaar al 30.000 mensen verdronken zijn toen ze de Middellandse Zee probeerden over te steken op zoek naar een betere toekomst. Onder hen waren ook bijna 1.300 kinderen. Alle opbrengsten van dit indrukwekkende nummer gaan naar de UNHCR, en bovendien heeft Marina Satti het opgedragen aan haar vader, die in april 2024 - enkele weken vóór het songfestival - overleed op 68-jarige leeftijd. Hij was in 1972 zelf veilig naar Griekenland gekomen om daar geneeskunde te studeren, maar dat neemt niet weg dat hij óók een vluchteling was. Wat er ook van zij: het nieuwe album "P.O.P." verpulverde in geen tijd alle records. De clipjes werden tientallen miljoenen keren bekeken op de digitale kanalen, en Marina Satti zelf werd door Spotify uitgeroepen tot "meest beluisterde artiest" wereldwijd. Uiteraard ging zij meteen op tournee, en in september 2024 was ze ook in Brussel. Maar Marina Satti zou Marina Satti niet zijn als deze "P.O.P. Tour" geen wervelwind-achtige proporties had aangenomen. Hij werd eerst aangekondigd met 40 optredens van juni tot november 2024, maar er waren nog een paar gaatjes en die werden in een mum van tijd bijna allemaal opgevuld, waardoor het er net geen 50 geworden zijn. Een flink aantal daarvan was al van tevoren uitverkocht. Het is dan logisch dat er nu - iets meer dan een half jaar later - een vervolg komt, Het enige optreden in de Lage Landen is dat in Brussel (zie hieronder-, maar een dag eerder is ze in Parijs, en na Brussel reist ze door naar Engeland en Duitsland, telkens voor drie optredens op evenveel dagen (stand 23.12.2024). Voor zover ons bekend zou ze voor deze optredens "enkel" begeleid worden door (een deel van) haar ensemble "fonès" en een paar muzikanten, met enerzijds een modern drumstel en anderzijds een aantal traditionele instrumenten zoals gaida en zournas . Meer informatie over het fenomeen Marina Satti is te vinden op onze januari 2020 maandpagina . Toen kwam ze naar Groningen en naar aanleiding daarvan vertelden we u het een en ander over haar jeugd, haar opleiding en over het begin van haar duizelingwekkende carrière. Op onze mei 2022 maandpagina vulden we dat aan met info over een paar nieuwe liedjes die ze intussen - tussen de golven van de corona-pandemie door - gemaakt had, en die zoveel indruk maakten dat ze allicht ook op het programma van haar "P.O.P. Tour" zullen staan. Gewapend met die achtergrondinformatie kunt u dan eens gaan kijken op haar YouTube kanaal, en dat zit op https://www.youtube.com/@marina_satti . En er zit nog veel meer relevant materiaal op YouTube : als u daar zoekt naar "Marina Satti P.O.P.", dan komen er meteen enkele opnames boven water die gemaakt zijn tijdens eerdere optredens van deze tour. En natuurlijk heeft zij ook haar eigen website, die is te vinden op https://marinasatti.com . Het is geen toeval dat u daar meteen begroet wordt door haar clipje "Ah Thalassa" - met een knopje erbij om financiële steun te geven (stand 23.12.2024).
Op de site sinds: 23/12/2024 Terug naar het begin van deze pagina.
Giorgis Xylouris"Homa" Om dit concert aan te kondigen, zouden we kunnen volstaan met de bezetting, en met vier woorden is dan alles gezegd. Concreet zou dat dan zijn:
Dat zou voldoende moeten zijn. Yorgis Xylouris ( Γιώργης Ξυλούρης ) is immers al even wereldberoemd als zijn vader Psarantonis , en ook in de Lage Landen trekt hij steevast volle zalen. Desnoods brengt het artikeltje op onze april 2015 maandpagina enig licht in de duisternis. Dat werd dan wel geschreven naar aanleiding van het optreden van het duo Xylouris-White, maar Yorgis Xylouris is daar natuurlijk wel de helft van: telg van de beroemde Kretenzische Xylouris-familie, ook bekend als Psaroyorgis , fenomenale laouto -speler enzovoorts. Belangrijk om weten is misschien dat hij de laouto eigenlijk een nieuwe rol toebedeelde. Dat traditionele instrument werd op Kreta al van oudsher gebruikt als begeleiding van de Kretenzische lyra , maar bij Yorgis Xylouris krijgt de laouto meestal de hoofdrol toebedeeld. Dat zal deze keer niet anders zijn, al was het maar omdat hij nu solo zal optreden, hij met zijn laouto . Zijn programma doopte hij "Homa", en het Griekse woord "το χώμα" (to choma) betekent natuurlijk gewoon "aarde" of "grond". Zoals hij dat zelf zegt : It unites us, allows us to walk, cultivate and dance on it. It is always below and available to us. It's a natural and raw amalgam, unadulterated, unadorned, unpretentious, it has no authorship, it belongs to everyone.Die aarde staat ook symbool voor zijn zoektocht naar zijn roots. Het gaat hem dan niet alleen om de traditionele muziek van Kreta zelf, maar om "iets" dat nog veel verder teruggaat in de tijd, iets dat zijn oorsprong heeft in een wereld waar kennis en perceptie van de werkelijkheid heel anders ingevuld werden dan vandaag. Zijn muziek is volgens hem - vrij vertaald - een zoektocht naar dat magische "iets", een soort magie die maakt dat hij tijdens zijn optredens zichzelf verliest en als het ware herboren wordt. Zo gezegd, zo gedaan, en met dat nieuwe programma draaide hij proef in december 2024 in Athene, en het publiek was alvast onder de indruk. Uiteraard, zou je daar kunnen aan toevoegen. In Brussel zal dat allicht niet anders zijn.
Op de site sinds: 12/01/2025 Terug naar het begin van deze pagina.
Makis BaklatzisWorkshop "Greek Music" i.h.k.v. FOTM Het "Fiddlers on The Move" festival, oftewel "FOTM", loopt dit jaar van 5 tot 9 maart. Daarmee is het al aan zijn tiende editie toe, en inmiddels is het zonder meer een begrip geworden. Violisten uit heel Europa blazen elk jaar verzamelen in Gent, voor vijf dagen vol workshops, jamsessies en concerten. Dit jaar wordt de Griekse bijdrage geleverd door Makis Baklatzis. Deze traditionele violist was al vaker present op FOTM, en op onze maart 2019 maandpagina schreven we een hele biografie over hem. Voor deze tiende editie verzorgt hij drie workshops die lakoniek aangekondigd worden als "Greek Music". Lees: "het gebruik van de viool in de traditionele muziek van Griekenland". Meer details zijn er niet bekend, maar met iemand als Makis Baklatzis zal er hoe dan ook een heleboel interessante informatie te rapen vallen - ook al richten deze workshops zich uitdrukkelijk niet tot beginnende violisten. Elk van deze drie workshops staat in principe op zichzelf, het is dus niet vereist om voor allemaal in te schrijven. Anderzijds is dat ook niet verboden, want in principe is elke dag toch weer wat anders dan de vorige. Elke workshop loopt van 10 uur tot 17 uur, met een lunchpauze van 12u30 tot 14u.
Op de site sinds: 13/01/2025 Terug naar het begin van deze pagina.
Mytilini EnsembleTraditionele muziek en rembetika van Lesbos Het "Mytilini Ensemble" nodigt u uit voor een gezellig avondje in een ouderwets kafeneion op het Griekse eiland Lesvos. Het is niet nodig om daarvoor het vliegtuig te nemen, want dat doen zij in uw plaats, en ze brengen (de sfeer) van dat café hier naartoe. Het ensemble bestaat uit :
De muzikantenDe zangeres Maria Seïtanidou ( Μαρία Σεϊτανίδου ) werd geboren in Veria (Noord-Griekenland) maar ze woont al jarenlang op Lesbos. Ze was daar eigenlijk aangesteld als onderwijzeres maar ze was ook gepassioneerd door muziek. Op die manier kwam ze terecht bij het befaamde "Centrum voor de Studie van Oosterse Muziek" van Nikos Andrikos en ze begon zelf ook onderzoek te doen. Zo werkte ze jarenlang samen met Solon Lekkas . Die was een wandelende encyclopedie maar zijn kennis zat wel in zijn hoofd. Hij deelde die wat graag met anderen, dus ook met Maria Seïtanidou , en die legde dat allemaal vast voor het nageslacht. Er is over haar en haar werk nog veel meer te vertellen maar dat doen we in onze biografie van haar . Zij komt bij ons weten voor het eerst naar de Lage Landen, maar de gitarist Asteris Varveris ( Αστέρης Βαρβέρης ) is hier een oude bekende. In 2020 kwam hij namelijk naar Rotterdam om daar een doctoraat te halen aan de afdeling Turkse Muziek van de Codarts Universiteit. En natuurlijk begon hij daar meteen met optredens, met bekende medestudenten als Vanessa Kourtesi , Eirini Zogali , Panos Skouteris en anderen, Toen hij naar Rotterdam kwam was Asteris Varveris nog maar pas afgestudeerd in Thessaloniki, aan de afdeling "Music Science and Art" van de Universiteit van Macedonië, met de laouto als specialiteit. Gitaar speelt hij al van toen hij nog heel jong was. Zijn muzikale belangstelling is dan ook heel breed. Hij werd geboren in Naoussa en groeide dus op met de klanken van de plaatselijke traditionele muziek. Van zijn vader kreeg hij de belangstelling voor de rembetika mee, en zelf deed hij daar nog rock en klassieke muziek bovenop. Na zijn afstuderen in Rotterdam keerde hij terug naar Griekenland. De vraag is dan: hoe komt hij in dit "Mytilini Ensemble" terecht? Daar zit de Griekse staat voor iets tussen. Asteris Varveris moest namelijk nog zijn legerdienst doen, en hij werd ... op Lesbos gestationeerd. De meeste Griekse dienstplichtigen zitten daar niet bepaald om te springen, want als je uit het raam kijkt, dan kan je (bijna) het Turkse vasteland zien liggen, en daarmee zit je natuurlijk op de eerste rij als het ooit fout zou lopen. Maar voor soldaat Varveris was dat niet zo erg, want in geen tijd had hij de weg gevonden in het bruisende muzikale leven daar. De bouzouki -speler Nikos Pantaleon kwam helemaal vrijwillig naar Lesbos, maar ook hij was aangetrokken door die zelfde omgeving, en dan vooral door de kennis die er te vergaren is. Hij had zich tot dan toe vooral verdiept in de traditionele muziek van het vasteland, waar hij ook geboren werd. Maar toch absorbeerde hij schijnbaar moeiteloos de heel typische muziek van Lesbos. Het programmaDie muziek is inderdaad erg kenmerkend, en ze heeft ook een lange geschiedenis. Het Griekse eiland Lesbos ligt helemaal in het oosten van de Egeïsche Zee, op een (flinke) boogscheut van de Turkse kust vandaan. Het is dus logisch dat er nogal wat wederzijdse invloeden zijn in de traditionele muziek van beide regio's. Tot aan de Megali Katastrofi van 1922 pendelden de plaatselijke muzikanten gewoon heen en weer tussen het eiland en de steden en dorpen van Klein-Azië aan de overkant. Smyrna, Aïvali, Pergamo en dergelijke waren vertrouwd terrein. Maar dat is niet alles. Lesbos is ook van oudsher een belangrijke leverancier van olie, zeep en ouzo voor de rest van Griekenland. Op de terugreis importeerden de handelaars en matrozen op hun beurt dan weer muzikale invloeden vanuit het Griekse vasteland. We hebben het dan natuurlijk vooral over de rembetika , de stadsmuziek van het Interbellum. In die periode deden ook de 78-toeren platen en de radio hun intrede, en uiteraard vonden die al snel de weg naar Lesbos - samen met de geleidelijke overgang van de rembetika in de laïka , de meer westers getinte stadsmuziek. Het is dan interessant dat die "geïmporteerde" muziek niet klakkeloos overgenomen werd. Ze kwam immers terecht in een omgeving die zelf al een bloeiende muzikale cultuur had, en daar raakte ze heel snel "ingeburgerd". Lesbos heeft dus een heel eigen vorm van - bijvoorbeeld - rembetika . Een ander opvallend gegeven is dat die muziek binnen het eiland zelf ook verschilt van plaats tot plaats, net als de traditionele muziek waar ze mee ging samenleven. Meer nog: die verschillen zijn wel degelijk aanwijsbaar. Een goed getraind muzikaal gehoor komt daarbij natuurlijk van pas, maar als je dat hebt, dan is dit een zeer interessant speelterrein, niet alleen voor muzikanten maar ook voor musicologen en andere onderzoekers. En nu komt het "Mytilini Ensemble" dus hierheen om muziekliefhebbers een blik in die boeiende wereld te gunnen.
Op de site sinds: 14/01/2025 Terug naar het begin van deze pagina. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Toevoegen aan uw agenda
Toevoegen aan uw agenda
Toevoegen aan uw agenda
Toevoegen aan uw agenda
Toevoegen aan uw agenda
Toevoegen aan uw agenda
Toevoegen aan uw agenda
Toevoegen aan uw agenda
Toevoegen aan uw agenda
Toevoegen aan uw agenda
Toevoegen aan uw agenda
Toevoegen aan uw agenda
Toevoegen aan uw agenda
Toevoegen aan uw agenda
Toevoegen aan uw agenda
Toevoegen aan uw agenda
