|
![]() |
|
||||||
|
||||||||
Al de informatie op deze site is beschermd door het auteursrecht.
|
|
Overzicht Griekse Muziek in April 2025
Mazí zingt de Mauthausen Cyclus"Wegens succes geprolongeerd", zo stond het vroeger op bordjes bij de ingang van filmzalen en theaters. Zo'n bordje zou ook van pas komen voor het projectkoor "Mazí". In januari 2025 - bijna dag op dag twee jaar na de premi§re - beginnen ze aan een nieuwe reeks opvoeringen van de "Mauthausen Cyclus", zoals altijd in het Grieks gezongen en voorzien van tekst en uitleg. Logisch eigenlijk, want er was heel wat werk gaan zitten in de voorbereiding van dit project. Daar vertelden we al uitgebreid over op onze maart 2023 maandpagina . Die investering van tijd en moeite had geloond, want het talrijke publiek, dat naar de vier eerste uitvoeringen was gekomen, was telkens enthousiast. Minstens even belangrijk is dat de zangers en zangeressen zelf toch ook wel onder de indruk waren. Ze hadden van tevoren natuurlijk wel ongeveer geweten waar ze aan begonnen, maar dat het allemaal zo groots en mooi en prachtig zou worden, dat hadden ze eigenlijk niet verwacht. Het was allemaal niet vanzelf gekomen, maar achteraf waren ze toch blij en trots dat ze doorgezet hadden. Bovendien hadden ze nog nooit eerder samen gezongen, dus het was best wel spannend om te weten hoe het zou klinken. En, niet onbelangrijk, het was nog leuk ook. Eigenlijk was het de bedoeling dat het bij die vier uitvoeringen zou blijven, maar ja, wat doe je in zo'n omstandigheden? Het antwoord: er nog een paar uitvoeringen tegenaan gooien natuurlijk. Dat doen ze nu al voor de tweede keer, want ook vorig jaar, in januari 2024 , hadden ze al eens "geprolongeerd", En ook toen was het publiek telkens weer onder de indruk, diep geraakt en ontroerd, net als bij de eerste reeks. Bij de derde reeks zal dat allicht niet anders zijn. Daar komt nog bij dat het thema van de "Mauthausen Cyclus" - helaas - misschien nog meer actueel is dan anders. De perstekst van "Mazí" vat het prima samen. We citeren: De Griekse schrijver Jacovos Kambanellis overleefde in WO II het concentratiekamp Mauthausen in Oostenrijk. Hij schreef er een boek over en later ook vier gedichten. Deze vier gedichten zijn in 1965 op muziek gezet door de Griekse componist Mikis Theodorakis . Sinds die tijd zijn deze liederen van de Mauthausen Cyclus internationaal bekend en geroemd. De Mauthausen Cyclus is een bijzonder muzikaal herdenkingsmonument geworden voor de gruwelijkheden van een oorlog.Zoals gezegd kunt u voor meer achtergrondinformatie over het project terecht op onze maart 2023 maandpagina - voor zover dat nog nodig zou zijn, natuurlijk. We geven nog wel even de namen van de enthousiaste zangers en zangeressen, allemaal uit de regio Alkmaar. Dat zijn: Anna Boos, Anna Datthijn, Cox Jobse, Els van Dijck, Els Tempelaars, Gé Ankoné, Hanna Bakker, Henk Steen, Jan Willem Dorr, Liesbeth Brinkman, Martha de Ruiter, Reino IJsselmuiden, Sophie Abeln, Teun Rigter en Yntske Zijlstra. Ze worden nog steeds begeleid door dezelfde zes ervaren muzikanten:
Voor meer informatie over het project kunt u nog steeds mailen naar [aanvragen e-mail adres] .
Op de site sinds: 20/11/2024 Terug naar het begin van deze pagina. Het "Amada Ensemble"Smyrneïka en andere populaire muziek Het "Amada Ensemble" komt opnieuw naar Brussel, en opnieuw met een programma dat daar de vorige keer ook al goed onthaald werd. Het is heel gevarieerd samengesteld uit populaire liedjes "uit de tijd van toen", allemaal met een Oosterse insteek. Het ensemble bestaat uit:
Zij laten zich inspireren door de traditie van het befaamde "Café Aman". Het eerste etablissement met die naam opende zijn deuren in 1873, in de buitenwijken van Athene. Het kende een enorm succes en het vond al snel navolging in zowat alle havensteden van de toenmalige Levant. Pas omstreeks 1950 zou het fenomeen geruisloos uitdoven. De naam "Café Aman" is natuurlijk een knipoogje naar het befaamde "Café Chantant", en de formule was ongeveer dezelfde: een taverna met een geïmproviseerd podium waar rondtrekkende muzikanten kwamen optreden. Maar het was meer dan "alleen maar" een knipoogje. Griekenland was in die tijd nog maar pas onafhankelijk geworden en de nieuwe elite zocht aansluiting bij het Westen. Ze dansten walsjes en tango's en ze luisterden naar opera's en operettes, vaak opgevoerd door ensembles uit Parijs en elders. Op die manier had ook het "Café Chantant" zijn intrede gedaan in Athene. Dat was niet naar de zin van het gewone volk, dat veel liever luisterde naar hun "eigen" muziek, maar na vier eeuwen Ottomaanse overheersing zat die natuurlijk vol Oosterse elementen. Met zijn "Café Aman" zette de pientere taverna -uitbater dan in feite een neus naar de elite, die dat allemaal maar erg vulgair vond. Het repertoire van zo'n "Café Aman" was erg gevarieerd, gewoon omdat de muzikanten zowat overal in het vroegere Ottomaanse Rijk rondtrokken, en ze pikten dus overal wel wat volkse deuntjes op. Ook het hedendaagse "Café Aman", dat nu al voor de tweede keer naar Brussel komt, heeft een vergelijkbaar programma. Het bevat natuurlijk rembetika -liedjes uit de Smyrna-traditie, maar ook andere liedjes uit Griekenland, de Balkan en Klein-Azië. Het wordt, zo zeggen ze: A blend of traditional and popular music, where the boundaries between traditional and contemporary sounds merge during the concert.De muzikanten zijn prima geschikt om deze klus te klaren. Philomène Constant is niet alleen violiste en zangeres, ze is ook gediplomeerd muziekpedagoge en etnomusicologe. Ze werd geboren in Frankrijk maar ze reist nu al jarenlang zowat de hele wereld rond, op zoek naar allerlei muzikale tradities. In 2013 ging ze voor een jaar naar Palestina om daar mee een muziekschool op poten te zetten. Ze is actief in verschillende ensembles, die ze vaak mee oprichtte of waarin ze zelfs de spilfiguur is. Met het "Trio Acanthe " bijvoorbeeld brengt ze klassieke muziek, bij het "Trio Oulitsa" zingt ze Russische liedjes en zigeunerliedjes, en bij haar "Compagnie Amalna" staan er volkse liedjes uit het hele Middellandse-Zeegebied op het programma. Over de twee anderen hebben we eigenlijk geen (betrouwbare) informatie, maar dat is in feite ook niet nodig. De accordeonist Sergio Dimopoulos bijvoorbeeld was al minstens drie keer in de Art Base te gast (in januari 2024 in mei 2024 en in december 2024 om precies te zijn), maar toen als lid van een trio rond Eirini Zogali . Dat op zich moet voldoende zijn als referentie, zelfs voor wie deze concerten gemist heeft. En hij was er natuurlijk ook bij toen dit "Amada Trio" in september 2024 voor de eerste keer naar Brussel kwam. Wij hebben dan ook in essentie gewoon ons tekstje van toen gerecycleerd - ook al mag je verwachten dat zij van hun kant hun speellijst wat aangepast hebben. Het repertoire is immers onuitputtelijk en ze zijn alle drie zonder meer gepassioneerd door wat ze doen.
Op de site sinds: 12/01/2025 Terug naar het begin van deze pagina. "Greek Traditionals and Originals"Met Tasos Kofodimos, Yvonne Melissa en Laia Escartin Drie getalenteerde muzikanten met "Rotterdamse connecties" komen naar Brussel met een programma dat ze aankondigen als "Greek Traditionals and Originals". Exact een week eerder zijn ze in Rotterdam zelf, en daar is dat onder de titel "Myrra - Original compositions and arrangements from the Eastern Mediterranean tradition". Het zijn twee vlaggen die ongeveer dezelfde lading dekken. Zo dadelijk meer daarover, maar eerst even de namen van de muzikanten. Dat zijn:
We hebben van elk van hen een aparte biografie, waar u terecht komt met één klik op hun naam. Maar als je deze mensen een beetje kent, dan zal het ook zo wel duidelijk zijn wat ze met die "Greek Traditionals" bedoelen; bewerkingen van bekende nummers uit de traditionele dorpsmuziek, met heel wat andere muzikale invloeden er in verwerkt, maar telkens met veel kennis van zaken en veel respect voor het origineel. Dat ligt helemaal in de lijn van wat Tasos Kofodimos zoal doet als lid van "Gidiki", een groep die inmiddels een vaste waarde is op Europese podia en die trouwens in mei 2025 opnieuw deze kant uitkomt. Hou er dan wel rekening mee dat de optredens van "Gidiki" doorgaans erg "dansbaar" zijn. Dat zal bij dit concert allicht wat minder het geval zijn: deze muziek is eerder bedoeld om naar te luisteren dan om er een feestje mee te bouwen. Dat heeft alles te maken met de "originals" die ze aankondigen. Daarmee bedoelen ze dan vooral "Myrra" . Dat materiaal is bekend van de Drie Koningen, maar het is ook de titel van het eerste album dat Tasos Kofodimos en Yvonne Melissa samen uitbrachten in december 2023. Over de ontstaansgeschiedenis van dit album leest u meer in onze biografie van Yvonne Melissa . In de lente en de zomer van 2024 gingen ze het overal in Griekenland aan het publiek voorstellen, en het werd daar telkens erg goed onthaald. In het najaar van 2024 kwamen ze er mee naar Nederland, Voor de gelegenheid hadden ze hun duo versterkt met Laia Escartin . Die voegt niet alleen de warme, diepe klank van haar viola en haar stem toe aan het klankbeeld, maar ze draagt ook enkele elementen uit haar eigen werk bij. In onze biografie van haar kunt u nalezen wat dat zoal inhoudt: jazz en klassiek vermengd met echo's van haar Catalaanse roots - en dus allicht ook enkele (bewerkingen van) traditionele Catalaanse nummers. Het was trouwens in die context van "wereldmuziek zonder grenzen" dat Yvonne Melissa en Laia Escartin elkaar hadden leren kennen, als mede-studenten aan de Codarts in Rotterdam. De muzikale vonk sprong meteen over en ze begonnen samen muziek te maken. Het lag dan voor de hand dat Laia Escartin mee aan boord gehaald werd toen "Myrra" naar de Lage Landen kwam. Tussen haakjes : blijkbaar zijn er dus in het najaar van 2024 inderdaad enkele optredens in Nederland geweest, maar helaas hebben wij daar toen niets van opgevangen, dus konden we die ook niet aankondigen op onze site. Een goede indruk van de "originals" component is de live opname van de voorstelling van het album "Myrra" in februari 2024 in het "Goethe Institut" in Athene. Die opname staat op https://www.youtube.com/watch?v=UUyWaQlKkZQ . Voor de "traditionals" kunt u terecht op het eigen YouTube kanaal van Tasos Kofodimos , op https://www.youtube.com/@tasoskofodimos , waar enkele clipjes staan met dezelfde bezetting als nu, dus als trio met Laia Escartin er bij.
Op de site sinds: 02/02/2025 Terug naar het begin van deze pagina. Kostas Theocharis & Marina Petsali"Άρωμα Ελλάδας - Un air de Grèce" De Griekse zanger Konstantinos (Kostas) Theocharis timmert ijverig verder aan zijn weg naar het Brusselse publiek. Tenzij we de tel kwijt zijn komt hij nu al voor de elfde keer naar de Art Base, en opnieuw wordt hij begeleid door zijn "friends". Soms nodigt hij ook een gastzang(es) uit. Vaak zijn dat studenten van hem, want hij geeft in Brussel ook zangles. Deze keer is Melina Petsali zijn gaste. Zij is van Griekse en Engelse afkomst en ze woont al jarenlang in Brussel. Het publiek van de Art Base kon voor het eerst met haar kennis maken toen ze in mei 2015 als gaste op het podium geroepen werd door het (toen) kersverse groepje "Retro Greek Music". Zij is beroepsmatig niet met muziek bezig, maar dat belet niet dat ze al een paar keer met eigen optredens naar buiten kwam. Meestal - zoals o.m. in september 2015 - waren die geheel of gedeeltelijk gewijd aan Arleta. De rest van de bezetting geeft hezelfde, inmiddels vertrouwde beeld van "Theocharis & friends". Concreet geeft dat het volgende plaatje:
Met die bezetting draaide hij proef in november 2023 en dat was meteen goed voor twee uitverkochte concerten én een enthousiast publiek. Kostas Theocharis is dan ook een man die van vele markten thuis is. Zo is hij bijvoorbeeld ook tekstschrijver en componist. Hij schrijft niet alleen voor zichzelf, maar ook voor anderen, en omgekeerd zingt hij niet alleen zijn eigen liedjes, maar ook die van anderen. In een parallel universum is hij bovendien opera-zanger. Ook in het lichtere genre is zijn repertoire bijzonder uitgebreid: van rembetika tot endechna , met af en toe een uitstapje naar de dimotika . Een aantal van zijn eigen liedjes leverde hij aan bekende artiesten die eerder onder "pop" geklasseerd worden, zoals Yannis Ploutarchos , Sakis Rouvás en Chrispa, maar het grootste deel van zijn eigen werk wordt toch in de rubriek " endechna " ondergebracht. Maar toen hij in november 2018 voor de eerste keer naar de Art Base kwam, had hij toch een programma samengesteld waarin bekende liedjes van anderen centraal stonden. Dat deed hij ook voor zijn tweede optreden daar in maart 2023 . Voor zijn optredens in november 2023 breidde hij dat nog wat verder uit. Hij ging toen grasduinen in de "klassiekers" van de endechna en de rembetika , om daar een programma mee samen te stellen onder de titel "Van Hadjidakis tot Tsitsanis ". Dit is zonder meer populaire muziek, en dat bleek dus een schot in de roos. Daarna hield hij het gewoon bij "Un air de Grèce" als titel, en dat "snuifje Griekenland" is dan ongetwijfeld een vlag die de lading helemaal zal dekken.
Op de site sinds: 06/03/2025 Terug naar het begin van deze pagina. Christos Barbas & Nabil NaïrDe Griekse muzikant, zanger, componist en musicoloog Christos Barbas is al lang geen onbekende meer in de Lage Landen - en niet alleen hier trouwens. Onder meer door zijn virtuositeit op de ney , in combinatie met zijn technische bagage, wordt hij veel gevraagd voor allerlei projecten waar de fascinerende klank van deze van oorsprong oosterse rietfluit een rol kan spelen. Hij werkt ook vaak samen met de pianist en klarinettist Nabil Naïr . Die werd geboren in Tanger (Marokko) maar hij vond al snel zijn weg naar "de overkant", in Granada, en van daaruit bracht zijn drang naar kennis hem verder naar Griekenland en Turkije. In onze biografie van Christos Barbas vertellen we u iets meer over diens visie op de muziek. Samengevat: het is een non-verbale manier van communicatie, waarbij elke muzieksoort een eigen "woordenschat" heeft. Elke "spreker" kan daaruit vrij kiezen: de ene zal gaan voor "dure" woorden waarmee per saldo misschien weinig gezegd wordt, terwijl de andere met enkele eenvoudige maar treffende "woorden" toch heel diepzinnige gedachten kan uitdrukken, die een enorme indruk nalaten bij de luisteraar. Het zal duidelijk zijn aan welk van beide communicatievormen Christos Barbas zelf de voorkeur geeft. En dat is ook precies wat hem zo boeit in zijn samenwerking met Nabil Naïr, want ze zitten allebei op die zelfde golflengte. Daarnaast hebben ze met elkaar ook een diepgaande kennis gemeen van de makams waarop de Griekse en Turkse traditionele muziek geschoeid is, en in feite ook de muziek van het hele oostelijke Middellandse-Zeegebied. Ze hebben elkaar dus heel wat te vertellen als ze tijdens hun concerten in dialoog gaan. Voor hun avondvullend concert in Rotterdam krijgen ze versterking van Juliano Abramovay als "special guest". Over hem leest u meer in het artikeltje dat we schreven naar aanleiding van zijn optreden met Amazonon in oktober 2020 . In Antwerpen daarentegen krijgen ze slechts een relatief klein deel van de namiddag om in te vullen.
Op de site sinds: 06/03/2025 Terug naar het begin van deze pagina. "Dans les jardins du monde"Teti Kassioni en Yorgos Athanasiou Nog maar pas in januari 2025 stelden zangeres Teti Kassioni en gitarist Yorgos Athanasiou een project voor, en nu komen ze al met een nieuwe aflevering. Niet onlogisch, want ook dit project zit pal in het genre waarin ze uitblinken: een recital voor stem en klassieke gitaar . Ze bedenken daar telkens weer een originele titel voor, en die is (meestal) niet alleen poëtisch maar het is (bijna) altijd een vlag die prima de lading dekt. Onder de titel "Dans les jardins du monde" nodigen ze het publiek uit voor een wandeling "in de tuinen van de wereld", waar ze dan telkens de evergreens van de plaatselijke muziek gaan bewonderen. De liederen, die ze selecteerden, omschrijven ze zelf als "kleine diamantjes die op magische wijze de muziek van de wereld bij elkaar brengen". De wereld is groot, natuurlijk, en het aanbod is dus enorm. Maar met al hun ervaring weten ze daar prima de weg. De invloed van Yorgos Athanasiou op het programma is duidelijk aanwezig. Het bevat klassiekers uit de volkse muziek van landen als Mexico, Cuba, Spanje en Zuid-Italië. Elk van die regio's heeft een heel eigen manier om de gitaar te bedienen - en dat is iets wat voor hem een magische aantrekkingskracht heeft. Tijdens een concert schakelt hij schijnbaar moeiteloos over van de ene stijl naar de andere. Het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend dat je beseft dat er hier heel wat studie, onderzoek en oefening aan vooraf is gegaan. Teti Kassioni van haar kant heeft dan weer een bijzondere belangstelling voor de Franse taal, en dan meer bepaald voor het Franse chanson in al zijn verschijningsvormen. Ook dat is duidelijk te merken tijdens hun concerten. Dat neemt niet weg dat hun Griekse afkomst telkens weer een belangrijke rol speelt, zowel bij hun selectie als bij de uitwerking. In januari 2019 kwamen ze bijvoorbeeld met "Dans le port d'Amsterdam", een programma dat gewijd was aan het Franse chanson, maar ze hadden wel allemaal liedjes gekozen die op de één of andere manier een link hadden met Griekenland. En in april 2020 hadden ze een nieuw programma samengesteld rond "The Sound of Greek Cinema", met alweer verrassende en originele keuzes uit een enorm aanbod. Helaas strandde dat project op de klippen van de corona-pandemie. Vorig jaar, in maart 2024 , stelden ze dan "Khandan" voor, een project met op muziek gezette poëzie. En ook hier hadden ze "diamantjes" bij elkaar gesprokkeld uit Frankrijk, Griekenland en elders. De gedichten waren van grote namen als Charles Baudelaire, Nâzim Hikmet , Jacques Brel, Odysseas Elytis , Kostas Varnalis, Lina Nikolakopoulou , Violetta Parra en Ilias Papakonstantinou . Die werden op muziek gezet door onder meer Jacques Brel, Manos Hadjidakis , Mikis Theodorakis , Thanos Mikroutsikos , Nikos Xylouris , Manos Loizos , Dimitris Lagios, Ilias Andriopoulos, Nikos Doukas, en - last but not least - door Teti Kassioni zelf. Ook dit project werd meerdere keren herhaald. Voor hun nieuwste project "Dans les jardins du monde” hanteren ze dan uiteraard dezelfde formule. Logisch eigenlijk, want zij zelf kunnen zich daar helemaal in vinden en het publiek is na afloop telkens weer tevreden en voldaan. Een aantal succesnummers uit hun vorige projecten zullen ongetwijfeld weer terugkomen, maar deze keer zouden ze er (nog) wat meer materiaal doorheen doen dat afkomstig is van de twee eigen albums die Teti Kassioni tot nog toe uitbracht. Het eerste daarvan, "Πέταγμα" ("Petagma", "Vlucht", 2016) bevat naast eigen werk van haar ook nummers van enkele andere jonge Griekse componisten. Voor haar tweede album, "Από κάστανο και έρωτα" ("Apo kastano ke erota" of in het Frans "De Marron et d'Amour', 2022), had ze een aantal gedichten van Ilias Papakonstantinou op muziek gezet en er dan meteen ook maar een Franse vertaling van gemaakt. Andere kandidaten zijn de liederen op tekst van Lina Nikolakopoulou die Teti Kassioni naar het Frans vertaalde naar aanleiding van hun gezamenlijke optredens in mei 2024 in Den Haag, Luxemburg en Tervuren, toen onder de titel "Post Love". En dan is er ook nog sprake van andere nummers, afkomstig van de Balkan of van de Sefardische Joden. Hoe dan ook zullen de liefhebbers van de formule "recital voor stem en gitaar" met dit concert ruimschoots aan hun trekken komen. Voor (nog) meer informatie over deze beide artiesten hebben we van elk van hen een biografie beschikbaar. U komt daar terecht door gewoon op hun naam te klikken. Tot slot nog een woordje over de locatie. Teti Kassioni en Yorgos Athanasiou bewezen al eerder dat ze een zwak hebben voor kleine, intieme en soms ongebruikelijke locaties, zoals kerken en kapellen. Voor dit project kozen ze "Het Goudblommeke in Papier", één van de oudste en meest bekende cafés van Brussel. Het gebouw zelf staat er al minstens twee eeuwen lang, en het werd al goed honderd jaar geleden in gebruik genomen als café. Meteen na de Tweede Wereldoorlog groeide het zelfs uit tot dé ontmoetingsplaats bij uitstek voor heel wat bekende kunstenaars. Schrijvers, dichters, schilders, ... ze kwamen er allemaal over de vloer. Toch zal het bij ons weten pas de tweede keer zijn dat er Griekse muziek te horen zal zijn - en de eerste keer was de vorige aflevering van "Dans les jardins du monde" in januari 2025 . We sloten ons tekstje toen af met de woorden: "Wordt vervolgd ?". Ja dus, en wie weet ...?
Op de site sinds: 26/03/2025 Terug naar het begin van deze pagina. Σtella"European Tour" De Griekse singer-songwriter Σtella gaat op European Tour om haar nieuwste album voor te stellen. En Σtella , dat is de artiestennaam waaronder Stella Chronopoulou (Στέλλα Χρονοπούλου) inmiddels wereldwijd bekend is. Haar nieuwe album - haar vijfde al - heet "Adagio" en het veroorzaakte al deining lang voordat het op 4 april 2025 zou verschijnen. Er was dan ook nogal wat belangstelling voor haar "European Tour". Die is alles behalve "adagio", want op elf dagen tijd zijn er niet minder dan elf concerten, verspreid over Duitsland, Frankrijk, Engeland, Zwitserland, Nederland en België. Twee van die concerten (die in Amsterdam en Londen) waren zelfs in geen tijd uitverkocht. Een deel van de verklaring voor dit fenomeen is misschien dat "Adagio" al haar tweede album is dat uitgebracht werd door het legendarische Amerikaanse label "Sub Pop". Dat trekt natuurlijk meteen de aandacht van het internationale publiek, temeer omdat Σtella de eerste Griekse artiest(e) is die van dat label een contract krijgt. Het helpt allicht ook dat zij bijna altijd in het Engels zingt en dat ze het houdt bij eenvoudige teksten die hele gewone verhaaltjes vertellen. Haar muziek wordt vaak omschreven als "dancefloor friendly", meestal met een eenvoudige melodie waar ze dan discreet allerlei versieringen op gaat enten. Haar internationale publiek - en ook de recensenten - laten zich graag hypnotiseren door iets wat ze menen te herkennen als een echo van de muzikale roots van Σtella . Het komt er op neer dat zij er - volgens hen - elementen van de rembetika of de laïka doorheen mengt. Helemaal onterecht is dat zeker niet, want zij groeide inderdaad op met die muziek. Haar ouders waren grote liefhebbers van de toppers uit de periode tussen de twee wereldoorlogen, plus die van de jaren '60 en '70. Ook zij vond die mooi, en op die manier maken ze nu deel uit van haar muzikale persoonlijkheid. Toch klinkt haar eigen muziek vooral Grieks voor westerse oren, terwijl het voor Griekse oren min of meer omgekeerd is. Het is dan eigenlijk wel toepasselijk dat ze haar artiestennaam met één Griekse en vier Latijnse letters schrijft, ook al is dat niet zo bedoeld. Misschien heeft die schrijfwijze meer te maken met het visuele, met het woordbeeld dus. Haar opleiding in de grafische kunsten is alleszins goed te merken aan haar videoclipjes. Als ze die al niet zelf maakt, dan heeft ze toch een flinke vinger in de pap bij het ontwerp en de regie. En die clipjes zijn natuurlijk enorm belangrijk voor de digitale kanalen waarmee zij haar publiek bereikt. Dat allemaal om te zeggen dat Σtella zowel in eigen land als internationaal nogal wat indruk maakt op een publiek dat voor deze muziek open staat. Een goeie match dus, en meer moet dat niet zijn. Als zij er dan in slaagt om een breder publiek te doen inzien dat er in Griekenland heel wat muzikaal talent te vinden is, op de meest uiteenlopende gebieden, dan is dat alleszins mooi meegenomen. Meer informatie over haar en haar duizelingwekkende doorbraak is te vinden in onze biografie van Σtella . Daar vertellen we u ook iets meer over het nieuwe album, onder andere dat het nu ook twee Griekse nummers bevat (een primeur voor haar), en dat ze lang aarzelde om "Griekse" instrumenten in haar muziek te gebruiken. Pas op haar vierde album kwam er een bouzouki en een santouri aan te pas. Ze heeft natuurlijk ook een eigen website, en die zit - heel toepasselijk - op https://www.stellawithasigma.com . Voor een voorsmaakje - en om te weten of zij binnen uw smaakbereik valt - is er haar eigen kanaal op YouTube en dat zit op https://www.youtube.com/@stellawithasigma .
Op de site sinds: 26/03/2025 Terug naar het begin van deze pagina. |
||||||||||||||||||||||||
|