De outi (oud) is een snaarinstrument met een groot, peervormig lichaam en een korte hals. Het deel met de spanschroeven maakt een nagenoeg rechte hoek naar achteren met de rest van de hals. Een outi heeft gewoonlijk elf snaren, vijf dubbele en een enkele.
Kenmerkend voor de outi is, naast de rechte hoek in de hals, ook het ontbreken van fretten (dwarsbalkjes), waardoor je gelijk welke noot kan spelen. Het instrument is daardoor uitstekend geschikt voor het spelen van de oosterse toonsoorten die vroeger - tot de komst van de klarinet zo'n honderdzeventig jaar geleden - de norm waren in de Griekse volksmuziek.
Het zal dan ook geen verbazing wekken dat de outi vooral populair was in Constantinopel en in Klein-Azië, waar de Griekse laouto onbekend was. Het is zowat het oudste instrument dat nog zijn oorspronkelijke vorm behouden heeft. De vluchtelingen van de Megali Katastrofi in 1922 brachten de outi mee naar Griekenland en bleven het instrument gebruiken bij hun feestelijkheden en om hun taximia te spelen.
In de rest van Griekenland - behalve in Thracië (zie onder) - heeft het nooit de laouto kunnen verdringen, en omstreeks 1950 was het op sterven na dood. Het instrument werd niet meer gebouwd en er waren ook bijna geen outi-spelers meer over die hun kennis konden doorgeven aan de jongere generatie. Die wilden trouwens allemaal bouzouki leren, wegens veel populairder. Voor technieken met een ambachtelijk karakter, waarbij alles mondeling van meester op leerling doorgegeven wordt, is zoiets fataal.
Gelukkig zagen enkele verlichte geesten het gevaar en grepen in. Eén van de meest bekende namen is Nikos Saragoudas, die in 1960 een school voor outi-spelers oprichtte en daarmee nogal wat succes had.
Zoals hierboven gezegd werd de outi in Thracië, als enige streek in Griekenland, door de plaatselijke bevolking overgenomen van de vluchtelingen. Dat was niet zo verwonderlijk, want in Thracië was nogal wat ruimte beschikbaar en er werden dus vrij veel vluchtelingen ondergebracht. Een bekend vertegenwoordiger van de combinatie Thracische volksmuziek en outi is Kariofylis Doitsidis .
