Het Brugges Festival, dit jaar al aan zijn achttiende editie toe, wil goede muziek bieden in goede omstandigheden aan een goed publiek. De organisator heeft een goede neus voor talent en het zou de eerste keer niet zijn dat ze een onbekende artiest of groep programmeren die enkele jaren later ineens helemaal niet onbekend meer is.

Het festival loopt dit jaar van 11 tot 13 november op drie locaties in hartje Brugge.

Zowat elk jaar staat er ook een Griekse bijdrage op het programma, meestal op de slotavond, en dit jaar hadden ze wel een grote naam te pakken: Nikos Papazoglou . Deze man gaat al meer dan een kwarteeuw onverstoorbaar zijn eigen weg binnen het Griekse muziekwereldje. Hij heeft een trouw publiek opgebouwd, ook bij ons.

Helaas blijkt dat Nikos Papazoglou recent een ongeval heeft gehad, waardoor hij de rest van het jaar niet kan optreden, dus ook niet op het Brugges Festival. Jammer voor iedereen, maar uiteraard vooral voor Nikos zelf, die we met z'n allen het allerbeste toewensen voor een spoedig herstel.

De organisatoren van het Brugges Festival hebben koortsachtig gewerkt om een volwaardige vervanger te vinden voor de slotavond van het festival. Met een zwaargewicht als Nikos Papazoglou is dat een uiterst moeilijke opdracht. Als u het ons vraagt zijn ze daar wonderwel in geslaagd, en dat nog wel in een tijdspanne van amper twee dagen.

Nikos Kypourgos , componist-arrangeur en zanger, geldt in Griekenland als absoluut topniveau. Bij ons is hij misschien minder bekend maar daar zal dus spoedig verandering in komen. Leest u maar even onze biografie van deze man die eerder achter dan voor de schijnwerpers heel wat te betekenen heeft in de Griekse muziekwereld.

Hij brengt niet alleen zichzelf en het kruim van de Griekse muzikanten mee, maar ook de getalenteerde zangeres Lizeta Kalimeri en de jonge maar veelbelovende zanger Doros Dimosthenous . Allebei zijn ze in Griekenland zeer populair. Dus toch grote namen op de (Griekse) affiche van zondagavond, weliswaar ontdekkingen voor Vlaanderen, maar mét garantie voor kwaliteit.

We willen zelfs even afwijken van onze regel dat we op onze site zo weinig mogelijk persoonlijke standpunten opnemen, door op te merken dat het Brugges Festival met deze Griekse bijdrage eigenlijk meer de voortrekkersrol vervult waar het zijn reputatie aan te danken heeft dan met Nikos Papazoglou , die bij ons ondertussen toch een trouw publiek heeft opgebouwd. Terecht, daar niet van, en wat ons betreft mag hij gerust veel vaker komen, maar van het Brugges Festival verwachten we eigenlijk pionierswerk. De anderen volgen dan wel.

En nu we toch bezig zijn: wie al kaartjes gekocht heeft voor deze voorstelling zou door het Brugges Festival persoonlijk op de hoogte gebracht moeten zijn. In die brief staat ook het aanbod om u terug te betalen als u dat wenst. Persoonlijk zouden we u dat ten stelligste afraden. Of beter gezegd: we zouden u willen aanraden om minstens eens onze biografieën van Nikos Kypourgos en Lizeta Kalimeri door te nemen. Als u dan nog wil afzeggen, dan weet u tenminste wat u doet. Tot zover onze persoonlijke mening.

Op zondag is het traditionele dubbelconcert deze keer gewijd aan Marwan Zoueini & band (Libanon) en na de pauze is Griekenland aan de beurt met Nikos Kypourgos, Lizeta Kalimeri, Doros Dimosthenous & band .

De namen van de begeleiders zijn nog niet allemaal bekend, maar vast staat dat duizendpoot en multi-instrumentalist Kostas Theodorou present zal geven en Nikos Paraoulakis, op de ney (Perzische rietfluit). Theodorou is bij ons onder meer bekend van het begeleidingsorkest 'Primavera en Salonico' van Savina Yannatou en Paraoulakis trad vorige maand nog op naast Sokratis Malamas . Er wordt momenteel nog druk heen en weer gebeld, maar iemand als Kypourgos , die op handen gedragen wordt door zowat iedereen die ooit met hem in aanraking kwam, heeft maar te kiezen. Wie beschikbaar is hapt toe, zoveel is zeker.

In afwachting van meer gegevens vindt u een biografie van zowel Nikos Kypourgos als van Lizeta Kalimeri in onze rubriek Achtergrond . Van Kostas Theodorou hadden we al langer een biografie ter beschikking.

Ook het programma ligt nog niet helemaal vast. Zeker is wel dat het speciaal voor Brugges Festival samengesteld wordt. Nikos Kypourgos zal niet proberen zich als een soort surrogaat-Papazoglou voor te doen, maar hij zal wel een selectie maken uit zijn recente werk "Kipotheatro" ("Tuintheater", zie biografie ), dat op zijn beurt een selectie is uit het beste van zijn vijfentwintigjarige loopbaan. Bij het samenstellen van het programma zou hij minder focussen op zijn hedendaags-klassieke werk en meer op het Oosters-getinte deel van zijn omvangrijke oeuvre. Eén ding is wel zeker: ondanks het hals-over-kop karakter zal dit beslist geen haastklus worden. Daar is Kypourgos de man niet naar.

Maria Farantouri (uitgesproken, en vaak ook geschreven, als Farandouri) is één van de meest bekende vertolksters van het repertoire van de componist Mikis Theodorakis. Maar ze heeft ook wel meer noten op haar zang, en dan denken we bijvoorbeeld aan haar samenwerkingen met de Turkse componist Zülfü Livaneli, met wie ze dit jaar alweer een nieuwe cd heeft uitgebracht.

Het was al een tijdje bekend dat Maria Farantouri zich voorbereidt op een Europese Tour in het najaar van 2005. Een voorsmaakje daarvan was in het voorjaar al te zien, meer bepaald in april 2005 in Luxemburg en in Amsterdam. Nu komt de rest aan de beurt. Op dit moment hebben we alleen weet van concerten in Brussel en in Duitsland (Hamburg op 1 november en Bremen op 2 november 2005). Ten minste wat deze reeks concerten betreft, want Maria Farantouri treedt wereldwijd op met meer dan één programma.

De reden (voor zover er een reden moet zijn om op tour te gaan): dit jaar wordt Mikis Theodorakis tachtig jaar, dus wordt hij extra in de bloemetjes gezet. De festiviteiten gingen al in januari van start met een concert in het Megaron Mousikis (Athens Concert Hall) met muziek en liederen van Theodorakis voor film en theater. En dat was het begin van een lange reeks hommages.

Maria Farantouri, wiens naam altijd al met Theodorakis verbonden werd, kon natuurlijk niet achterblijven en ze brengt met deze concerten haar hulde aan de jarige, met onder meer niet eerder uitgebracht werk van Theodorakis. Daarnaast zingt ze ook werk van andere Griekse componisten. Net als bij de concerten in april laat Farantouri zich op piano begeleiden door de Duitser Henning Schmiedt, en die kan eveneens bogen op een jarenlange ervaring met Theodorakis' muziek. Behalve pianist is hij zelf ook componist, onder meer voor film en theater, en arrangeur. Hij begon zijn carrière in 1985 en zijn samenwerking met Theodorakis dateert van 1991. Bovendien maakt hij deel uit van de Berliner Instrumentalisten, een ensemble dat Maria Farantouri de laatste jaren wel vaker op haar concerten begeleidde.

In februari 2004 kwam de cd op de markt " I Maria Farantouri Tragouda Miki Theodoraki " (Maria Farantouri zingt Mikis Theodorakis) . Deze cd is een bundeling van liederen uit drie vorige cd's van Farantouri en bevat composities op teksten van Odysseas Elytis, Yannis Theodorakis, Iakovos Kambanellis, Yannis Ritsos, Manolis Anagnostakis, Federico Garcia Lorca, Yorgos Seferis en Mikis Theodorakis zelf.

In mei 2005 bracht Maria Farantouri samen met de Griekse pianist Yannis Vakarelis twee concerten in Athene met liederen van Mikis Theodorakis en Manos Hadjidakis. De arrangementen waren respectievelijk van Henning Schmiedt wat Theodorakis' muziek betreft en Nikos Kypourgos stond in voor de arrangementen van Hadjidakis' liederen. Deze samenwerking werd eerder - eveneens in 2004 - op cd vastgelegd met als titel: " Maria Farantouri-Yannis Vakarelis se tragoudia Theodoraki-Chatzidaki " (met liederen van Theodorakis-Hadjidakis).

Over de carrière van Maria Farantouri leest u meer in de biografie die we over haar schreven.

In de concertserie "Nieuwe Avonturen" brengt Muziekcentrum Vredenburg een aantal concerten met grote werken uit de twintigste eeuw.

Tijdens het concert dat wij hier opnemen brengt het Asko Ensemble vier werken van Iannis Xenakis . Het zijn: Anaktoria , Phlegra , Dhipli Zyia en Eonta . Daarnaast hoort u nog twee andere werken, nl. Octandre van Edgard Varèse en Mediterraneo van Fausto Romitelli.

Toen Iannis Xenakis op 4 februari 2001 in Parijs overleed verloor de wereld niet alleen een van de belangrijke hedendaagse klassieke componisten. Xenakis was immers ingenieur, architect en componist tegelijk en hij had een bewogen leven achter de rug . Zijn muziek is geschraagd op wiskundige, met de computer berekende nauwkeurigheid en is daardoor misschien voor sommigen nogal ontoegankelijk, terwijl anderen ze integendeel als ingenieus én emotioneel tegelijk ervaren.

Over het bewogen leven van deze man leest u meer in de biografie die we over hem schreven.

Ter gelegenheid van 28 oktober, één van de twee nationale feestdagen van Griekenland, organiseert de Helleense Gemeenschap van Brussel een dansavond.

Over de betekenis van 28 oktober ( Ochi-dag ) leest u alles en nog veel meer in onze Geschiedenis van Griekenland .

Maar er is nog iets bijzonders met dit feest. De Helleense Gemeenschap van Brussel (EKB) viert dit najaar namelijk haar zestigste verjaardag. Ze werd inderdaad opgericht in 1945. Er waren al eerder Grieken naar ons land geëmigreerd, veel eerder zelfs. Er zijn bijvoorbeeld aanwijzingen dat die zich al omstreeks 1900 inzetten voor de oprichting van een Grieks-orthodoxe kerk. Die kerken zijn er ook gekomen, eerst in de havenstad Antwerpen en later ook in Brussel. Toch is het pas vanaf 1943 dat er in Brussel pogingen werden ondernomen om een vereniging van en voor Grieken op te richten onder de naam: Helleense Gemeenschap van Brussel. Het was in volle oorlogstijd en na wat strubbelingen verschenen de statuten dan uiteindelijk in oktober 1945 in het Belgisch Staatsblad en kon de vereniging van start gaan. Die vereniging is er vandaag, zestig jaar later, nog steeds en viert dat op 5 november.

Sinds kort kunt u bij de Griekse gemeenschap niet alleen traditionele Griekse dansen aanleren, maar u kan er ook leren dansen op hiphop- en funkmuziek. De lessen zijn gratis. Voor de laatste categorie moet u wel tussen 12 en 28 jaar jong zijn, de traditionele dansen hebben geen leeftijdsgrens. De dansgroep Athina - dansgroep van de Helleense Gemeenschap - geeft op het Grieks feest een demonstratie van traditionele Griekse dansen en de moderne dansgroep Ouranos toont u hoe er tegenwoordig op popmuziek moet worden gedanst.

De livemuziek wordt - net als in april - verzorgd door de broers Aris (synthesizer) en Giannis (zang en bouzouki ). Zij brengen populaire Griekse muziek en traditionelere dansmuziek.

Behalve Griekse muziek en Griekse dranken is op het feest ook eten te verkrijgen.

Nana Mouskouri werd vorig jaar zeventig en na een carrière van (drie jaar minder dan) een halve eeuw denkt ze aan een welverdiend pensioen.

Met haar Farewell Tour reist ze nog éénmaal langs de podia van de hele wereld. In september zit ze bijvoorbeeld bij onze tegenvoeters in Australië en Nieuw-Zeeland. Daarna reist ze kriskras door Duitsland en Oostenrijk. Daar was ze in april-mei 2005 ook al langsgeweest maar ze heeft daar dan ook een enorme aanhang.

Er liepen geruchten over concerten in Nederland in november 2005 maar die geruchten zijn fout. Er waren wel plannen en enkele zalen waren zelfs al met een datum naar buiten gekomen (zie onder). Vandaar de verwarring.

De concerten blijken nu uiteindelijk door te gaan in maart 2006 , Kaartjes, gekocht voor de voorstellingen in november, blijven geldig. In principe zou u hierover bericht moeten krijgen van de zaal.

In Duitsland zijn er tussen 27 november en 12 december een tiental concerten. Om onze agenda niet te overladen hebben we enkel die in Bremerhaven, Keulen en Düsseldorf opgenomen, die liggen het dichtst bij de grens. Er zijn ook nog concerten in München, Duisburg, Magdeburg, Erfurt, Essen, Leipzig, Berlijn en Mainz.

In afwachting van de concerten vindt u meer informatie over Nana Mouskouri in de biografie die we over haar schreven.

Het Roosendaals Grieks Ensemble Omonia viert dit jaar een dubbele verjaardag: haar eigen twintigste verjaardag en de tachtigste verjaardag van Mikis Theodorakis.

Met dit concert brengt het ensemble uitsluitend liederen van Theodorakis uit de periode tussen 1960 en 1980. Het programma ligt nog niet helemaal vast, maar er wordt gepoogd om uit zijn meest bekende bundels telkens één lied te vertolken.

Het ensemble Omonia bestaat uit zes instrumentalisten en voor dit concert worden ook enkele gastmusici uitgenodigd. De vocale partijen worden verzorgd door vijf solisten.

Het Crossing Border festival - editie 2005 - loopt van 16 tot en met 20 november in en rondom het Theater aan het Spui in Den Haag. Zoals gebruikelijk zullen tal van artiesten uit de wereld van de literatuur, muziek, film en beeldende kunsten er hun opgang maken.

Dankzij een gewaardeerde tip zijn we blij u te kunnen melden dat Vasílis Lékkas (Βασίλης Λέκκας) op vrijdagavond op het festival zal optreden met een begeleidende groep bestaande uit acht personen. Het bericht werd ons door Crossing Border bevestigd. Het is het eerste en enige concert van Vasilis Lekkas in Nederland.

Vasilis Lekkas is bij sommigen misschien bekend als vertolker van de muziek van Mikis Theodorakis en Manos Hadjidakis. Maar hij zingt ook andere liederen. Zo kwam begin 2005 een cd van hem uit met composities van Sakis Papadimitriou, die trouwens meekomt naar Den Haag. De cd " Tou Krasiou kai tou Erota - Του Κρασιού και του 'Ερωτα " (For the Wine and Love) bevat liederen over de wijn en de liefde. Fragmenten van Oud-Griekse gedichten van lyrische dichters als Anacreon, Sappho, Critias, Alcaeus, Pratinas en Ion van Chios werden naar het Nieuwgrieks vertaald en van muziek voorzien. De componist is Sákis Papadimitríou (Σάκης Παπαδημητρίου) , hij is tevens oprichter van het Mousiko Ergastiri Egiou (Musical Institute of Aegion), een vereniging die zich al meer dan tien jaar toelegt op traditionele Griekse muziek en onder andere hogervernoemde cd heeft uitgebracht.

Het programma op Crossing Border zou ongeveer vijf kwartier duren en zal waarschijnlijk voor een deel bestaan uit liederen uit de vernoemde cd, aangevuld met klassiekers van Theodorakis, Hadjidakis en Markopoulos.

Het begeleidende ensemble, Idifono (Ηδύφωνο) , wat zoveel betekent als "lieflijke klank", bestaat uit:

• Yorgos Anastasopoulos, piano, hij stond ook in voor de orkestratie van de cd 'For the Wine and Love'
• Panos Dimitrakopoulos , kanonaki
• Spilios Kastanis, contrabas
• Nino Citani, fluit, flogera en klarinet
• Manousos Klapakis, percussie, (één van de begeleiders van Katerina Papadopoulou in januari 2005 )
• Manolis Kottoros, viool
• Sakis Papadimitriou, componist van de cd, speelt gitaar

Een biografie van Vasilis Lekkas vindt u in de Achtergrondrubriek van onze site.

Palio-Paréa met hun programma " Randevou ":

• Margôt Schenk: zang, baglamas en percussie
• Loek Schrievers: bouzouki en tzouras
• Carel van Rijn: contrabas en tenorgitaar

De Nederlandse omroep Concertzender besteedt vrij veel aandacht aan wereldmuziek. Op vrijdag is zelfs de hele avond, van 18u tot middernacht, hieraan gewijd. Achtereenvolgens hoort u verschillende programma's, onder andere een actualiteitenrubriek. Enkele van de programma's worden de woensdag nadien herhaald.

Eén van de programma's heet Metamorfosen. Daarin krijgt u niet alleen veel muziek maar ook uitleg over de herkomst, geschiedenis, stijlen e.d. van die muziek.

Deze keer is de uitzending gewijd aan de endechna , het artistieke of kunstlied. Maar het programma zal ook aandacht besteden aan evenementen die in Nederland plaatsvinden op het gebied van Griekse muziek.

Eerder waren er al uitzendingen over de muziek van Noord-Griekenland (in september) en over rembetika (in oktober) .

De samensteller is telkens Marcel Blok .

Het Festival Voix de Femmes is een Franstalig festival met Luik (Liège) als thuisbasis. Het is een festival met veel muziek, theater en dans, met uitsluitend vrouwelijke artiesten in de hoofdrol. Maar het festival heeft nog veel meer te bieden dan kunst en cultuur.

Het festival loopt van vrijdag 28 oktober tot zaterdag 5 november, in drie steden: Luik (Liège), Brussel en Antwerpen.

Zoals gewoonlijk lichten we er hier alleen de Griekse deelneemsters uit:

• Nena Venetsanou met haar programma Café Greco op zaterdag 29 oktober (zie hiervoor onze oktober 2005-pagina )
• Martha Frintzila op vrijdag 4 november met een programma rond Rembetiko

De naam Martha Frintzila (Μάρθα Φριντζήλα) mag bij ons dan nog onbekend in de oren klinken, in eigen land heeft zij haar strepen al meer dan verdiend. Ze staat al meer dan tien jaar op het podium, maar haar grote doorbraak als zangeres kwam pas onlangs, na een opgemerkte reeks optredens met Thanasis Papakonstantinou en zijn orkest Laïkedélika. Thanasis Papakonstantinou is in Griekenland al jaren zeer geliefd. Hij heeft een moderne, zeer eigen stijl ontwikkeld: ballades, met hier en daar wat invloeden uit de rock- en jazzmuziek, maar steeds gestut op traditionele motieven. Toen in 2004 Papakonstantinou's langverwachte eerste live cd op de markt kwam, een dubbel-cd overigens, werd die meteen goed onthaald. Wat ook opviel was de nieuwe stem aan zijn zijde. Die stem was van Martha Frintzila. De pers noemde haar "de grote verrassing" (van de cd en de optredens). En in minder dan geen tijd had zij de harten van het publiek veroverd.

Martha Frintzila heeft twee stokpaardjes, de traditionele zang en het theater. En meestal combineert ze de twee. Op muzikaal gebied gaat haar aandacht vooral uit naar de rol van de traditionele muziek in de hedendaagse samenleving. Een optreden van haar ademt dan ook vaak meer de uitgelaten sfeer uit van een panigyri , een dorpsfeest of een kermis, zonder daarbij echter te vervallen in een kitscherige vertoning. Zij geeft zich volledig en weet daarbij het publiek als geen ander te ontroeren. Trouwens, al wie haar voor het eerst hoort, is meteen verkocht. Ter illustratie, twee anekdotes:

Het begon allemaal toen Thanasis Papakonstantinou op aanraden van een vriend voor het eerst naar een optreden van Martha Frintzila ging luisteren in Thessaloniki. Hij was zo ontroerd dat hij in tranen uitbarstte.

In een interview in het tijdschrift Difono van juni 2004 lezen we dat de auteur van het artikel Martha Frintzila voor het eerst hoorde tijdens een optreden van Savina Yannatou . "Het was een schok", schrijft ze letterlijk. Yannatou vertolkte zoals gewoonlijk haar fonetische hoogstandjes, toen plots een stem uit het publiek antwoordde en er een dialoog ontstond. Het was de stem van Martha Frintzila.

Op het dubbelalbum "The Diaspora of Rembetiko", uitgebracht door World Network in 2004, zingt Martha Frintzila het lied "Thalassa Lipisou". Dit album vermeldden we al even op onze februari 2005-pagina , want ook de Nederlandse groep Palio-Paréa is er op te horen.

Op het Festival Voix de Femmes brengt Martha Frintzila een programma van traditionele liederen, van oude tot heel oude liederen, en liederen die gestut zijn op de rembetika -stijl. De thema's van al deze liederen gaan over vrouwen, die in hun tijd en omgeving kleine of grote omwentelingen teweegbrachten, waardoor deze vrouwen later als revolutionair werden bestempeld. Benieuwd of Martha bij ons ook voor een omwenteling zorgt.

Martha Frintzila, zang, treedt op met een begeleidend orkest waarmee ze in Griekenland al vaker optrad. Een aantal van de muzikanten zult u misschien herkennen als leden van het ensemble 'Mode Plagal', dat in november en december 2001 in België en Nederland te horen was.

De avond, die aanvangt om 18 uur, heeft nog meer te bieden dan rembetika alleen:

• Vóór Martha Frintzila, krijgt u om 20 uur Zehnia Lopatnik, klezmermuziek uit de Oekraïne , te horen.
• Martha Frintzila, Griekenland , treedt met haar rembetiko-programma in principe op omstreeks 21u15
• En na de Griekse deelneemster, omstreeks 22u30, Officina Zoé met pizzica Salentina , liederen uit de streek van Puglia (Zuid-Italië).

Over Griekse muziek is het laatste woord nog lang niet gezegd. Vandaar dat er een vervolg komt op de lezing die Michiel Koperdraat in februari jl. gaf over de 'behorenswaardigheden' in de Griekse volksmuziek.

De spreker is zanger-muzikant en oprichter van het Griekse orkest Ano Kato. Alles wordt geïllustreerd aan de hand van muziekfragmenten, op band opgenomen of ter plaatse gespeeld.

Het Centre Hellénique et Interculturel, kortweg het Elliniko Kentro, van Brussel start het nieuwe werkingsjaar met een aantal nieuwe activiteiten. Naast de gebruikelijke lessen Nieuwgrieks en Griekse dansen, worden er vanaf dit najaar ook naai- en kooklessen georganiseerd, lessen karate en zelfverdediging, lezingen en thema-avonden, en lessen Nederlands. Het centrum wil dus duidelijk haar interculturele functie waarmaken en voor elk wat wils aanbieden.

Op 19 november staat een rembetika-concert op het programma. De keuze van het orkest was niet makkelijk en uiteindelijk werd het La Triade , een groepje gevormd rond Ilias ( gitaar ), Fragkiskos ( bouzouki ) en Antigone (zang). Er zijn mezedes te krijgen.

Guido Demoen is classicus en begeesterd door de grote Griekse dichters. De geknipte man dus om vertalingen aan toe te vertrouwen. Eerder verschenen van zijn hand onder meer Nederlandse vertalingen van "To Axion Esti" en "De elegieën van Oxópetra", beide dichtbundels zijn van Odysseas Elytis (1911-1996).

De uitgeverij Point en Guido Demoen presenteren in november de uitgave " Romiosini en andere gedichten ". Deze uitgave bevat een selectie gedichten uit het werk van Yannis Ritsos (1909-1990) , met onder meer de complete bundel "Romiosini". De gedichten worden in de originele taal uitgebracht met de Nederlandse vertaling van Guido Demoen erbij.

Het boek wordt gepresenteerd op de 69ste Boekenbeurs te Antwerpen en in het Begijnhof te Kortrijk.

Op het programma staan:

• Welkomstwoord door dichter-uitgever Germain Droogenbroodt
• Inleiding door vertaler Guido Demoen
• Nederlandse voordracht door Klaar Leyre en Griekse voordracht door Stijn Huylebrouck
• Zang en viool: Petra Van Belleghem
• Gitaar: Xavier Roels (van het Theodorakis-Ensemble)

De Griekse vereniging ERMIS in Geleen werd opgericht in 1980. Wie goed kan rekenen weet dan dat ze dit jaar vijfentwintig jaar bestaan. Dat moet uiteraard gevierd worden en dus geven ze een feest. Overigens hebben ze ook al gevierd toen ze vierentwintig werden, en drieëntwintig, ... Kortom, het is een jaarlijks feest.

Ze zijn er nog niet uit of er eten zal zijn of niet, maar verder is alles aanwezig: Griekse drank (retsina,...), een tombola, ...En natuurlijk ook livemuziek, verzorgd door het Duo Hellénique (Charis en Yannis) uit België. Die spelen muziek uit alle streken van Griekenland, om lekker op te dansen.

De Union des Macédoniens de Belgique (Vereniging van Macedoniërs in België) organiseert elk jaar het Alexandria festival, een reeks culturele evenementen met een Grieks feest als gepaste afsluiter.

Alexandria 2005 staat onder de bescherming van het Griekse Ministerie van Macedonië en Thracië. Dit jaar werkt de vereniging ook samen met de Ambassade van Cyprus in Brussel. Het thema is dan ook "Welkom Cyprus", een verwijzing naar de toetreding van Cyprus tot de Europese Unie in mei 2004 (zie desgewenst onze Geschiedenis van Cyprus voor meer informatie).

Het programma is meestal gevarieerd en goed gevuld. Zo haalden ze in november 2001 niemand minder dan Stavros Xarchakos naar Brussel voor een concert.

Minder sterk zijn ze in het communiceren van de kleine details. We hebben dan ook minder informatie beschikbaar dan u van ons gewend bent. Wij lichten uit het programma zoals gewoonlijk de activiteiten uit die met Griekse muziek te maken hebben en dat zijn er dit jaar twee. Behalve - uiteraard - de traditionele feestavond is er immers ook nog een dansfestival waar drie dansgroepen aan deelnemen.

Zoals het hoort beginnen we met de gasten: uit Cyprus komt de muziek- en dansgroep van Michalis Tterlikkás (Μιχάλης Ττερλικκάς). Voor bezoekers van onze site is dit geen onbekende meer: in november 2004 gaf hij een concert in Utrecht samen met zijn ensemble Mousa. Ook dat was in het kader van de Cypriotische toetreding tot de EU, en Tterlikkas was vergezeld van een Turks-Cypriotisch groepje. De man doet serieus onderzoek naar de tradities van zijn eiland en werd hiervoor ook regelmatig gelauwerd. Van een groep onder zijn leiding mogen we dus zonder meer niveau verwachten.

De dansgroep van de Vereniging van Vlatsioten van Larisa (Σύλλογος Βλατσιωτών Λάρισας) komt uit Griekenland over en zal Macedonische dansen voorstellen. Deze dansgroep trad al meerdere keren in het buitenland op en schijnt daar iedere keer een goede indruk te maken. Vlatsioten (met -ts-) zijn inwoners van Vlasti (Βλάστη, met -st-), en Vlasti is een piepklein en schilderachtig gelegen bergdorpje in West-Macedonië, gelegen aan het einde van een afslag van de weg Kozani-Florina. Het dorp mag dan al klein zijn in aantal inwoners, het heeft toch een belangrijke rol gespeeld in de Griekse geschiedenis. Het ligt ingeklemd tussen twee bergtoppen, de Askio (2111 m) en de Mouriki (1655 m) en dat is geen toeval: het werd immers opgericht in de 16de eeuw door enkele Grieken die zich niet wilden onderwerpen aan de Turkse overheersing . De ontoegankelijke en dicht beboste bergen boden hen een uitstekende schuilplaats. Later emigreerden vele inwoners naar het buitenland, en nogal wat van hen werden rijke handelaars die later hun invloed aanwendden ten voordele van de Griekse opstand . In Boekarest bijvoorbeeld had de Filiki Eteria , het geheime genootschap dat al in 1814 opgezet was om Griekenland te bevrijden, haar hoofdkwartier in het huis van zo'n Vlatsioot. Toen de opstand tenslotte uitbrak, in 1821, deden verschillende Vlatsioten van zich spreken als aanvoerders van de opstandelingen. Later vochten ze mee in de Macedonische strijd (1904-1908, om de nog steeds Turkse provincie aan te hechten bij het intussen onafhankelijke Griekenland) en vlakbij hun dorp werden beslissende gevechten geleverd. Ook vandaag de dag wonen er meer Vlatsioten buiten Vlasti dan in het dorp zelf, en overal verenigen zij zich om hun tradities in ere te houden. Zo zijn er verenigingen in Ptolemaïda, in Kastoria en in Larissa (dat overigens in Thessalië ligt en niet in Macedonië). Het is laatstgenoemde groep die naar Brussel komt.

Uiteraard zal ook de eigen dansgroep van de Brusselse vereniging van Macedoniërs meedoen aan het dansfestival.

Zoals elk jaar wordt ook Alexandria 2005 afgesloten met een feestavond . Er zouden vijf muzikanten zijn, er is eten te verkrijgen en er zullen prijzen uitgedeeld worden aan leerlingen die aan een teken- en opstelwedstrijd hebben meegedaan. Meer weten we niet, en meer moet dat in feite ook niet zijn. We mogen ook nog aannemen dat de dansgroep van de vereniging van Macedoniërs in Brussel zelf ook zal optreden. Volgens onze informatie zou bovendien de Vereniging van Vlatsioten van Larissa voor de hele duur van het Alexandria 2005 festival, dus van 23 tot 27 november, in Brussel blijven. Het is dus niet uitgesloten dat ook zij zullen optreden.