April  2014
Home Nieuws Agenda MaandOverzicht Praktisch Achtergrond
Jaar 2011 Jaar 2012 Jaar 2013 Jaar 2014 Jaar 2015 Jaar 2016 Jaar 2017
Januari 2014
Februari 2014
Maart 2014
April 2014
Mei 2014
Juni 2014
Juli 2014
Augustus 2014
September 2014
Oktober 2014
November 2014
December 2014

Overzicht Griekse Muziek in April 2014

Alle evenementen afdrukken

Enkel dit evenement afdrukken

Makis Seviloglou

"Open Window"

De sympathieke zanger, componist en bouzouki -speler Makis Seviloglou komt nu al voor de derde keer naar Nederland. Zijn vorige optredens, in oktober 2010 en in april 2012 , vielen erg in de smaak en er werd dus al uitgekeken naar een vervolg.

Dat komt er nu, en het ziet er naar uit dat het even goed onthaald zal worden als de vorige keren, of misschien zelfs (nog) beter. Seviloglou zal namelijk zijn nieuwste cd voorstellen, zijn derde al. Die heet "Παράθυρο Ανοιχτό" (Parathiro Anichto , Open Venster), en ze bevat traditionele Epirotische muziek. Die muziek is in de Lage Landen bekend en geliefd, onder (veel) meer dank zij de talrijke optredens van Petroloukas Chalkias , nu alweer een tiental jaren geleden. Het terrein is dus al geëffend.

Wat Makis Seviloglou met zijn "Open Venster" komt voorstellen is hetzelfde maar toch anders. Het is ook anders dan wat hij tevoren deed maar toch hetzelfde.

Om bij dat laatste te beginnen: Seviloglou is bekend als "tragoudopios", liedjesmaker dus. Tot nog toe schreef hij zijn muziek en zijn teksten zelf. Het is ook op die manier dat hij opgemerkt werd door Charis Alexiou , die begon met één van zijn nummers op een plaat van haar te zetten en daarna de helft van de liedjes van een volgende plaat door hem liet leveren.

Met een Charoula zit je stevig in de hoek van de endechna , de "kunstmuziek" dus, oftewel het betere lied. Met zijn twee eerste eigen albums, "Glyko methysi" (2008) en "Ankyres" (2010), ging Seviloglou in die richting verder. Of juister: hij bleef gewoon doen wat hij altijd al gedaan heeft: goede melodietjes schrijven met een tekst die daar naadloos bij aansluit. Zijn teksten bevatten geen Grote Boodschappen of Therapeutische Levenswijsheden, dat is ook niet de bedoeling. Hij zegt van zichzelf dat hij maar een "eenvoudige jongen" is, en dat hij "spreekt zoals hij schrijft", maar de teksten vormen in elk geval een mooi geheel met zijn muziek en dat is ook precies waar ze voor geschreven werden.

Voor zijn nieuwe cd zijn noch de tekst noch de muziek van hem, het zijn stuk voor stuk traditionele liedjes die al eeuwenlang van mond tot oor doorgegeven worden. Dat is dus een verschil met zijn vorige werk.

Anderzijds is dit de muziek waar zijn jeugd mee doordrenkt was en dat heeft zijn invloed gehad op zijn vorige werk. Hij groeide op in Grevená en Kozani, om zo te zeggen op het "drielandenpunt" van drie rijke muzikale culturen (Macedonië, Epirus en Thessalië) en dat "schijnt er doorheen" in al zijn liedjes. Bij het ene al wat meer dan het andere, maar als je goed luistert zit er altijd wel een scheutje dimotika bij. Hij vermengt dat op een zeer eigen manier met Westerse en andere stijlen, en dat was meteen ook het eerste wat Charis Alexiou opviel toen ze de cassette beluisterde die een gemeenschappelijke vriendin haar toegestuurd had. "Ik was geboeid geraakt door de aparte klanken, door het aparte bouzouki -spel en door de stem, waarin al die typisch Macedonische wendingen tot uiting kwamen", zou ze later zeggen. Het was dan ook geen toeval dat ze nadien weer bij Makis ging aankloppen toen ze een plaat wilde maken waarop allerlei klanken uit de Griekse traditie samengevoegd zouden worden met die van de hedendaagse muziek.

Met zijn "Open Window" (zoals het album internationaal gedoopt werd) zet hij nu een kleine stap verder in de richting van die traditie. Het is inderdaad maar een kleine stap, want hij speelt en zingt de nummers wel op zijn eigen manier.

Puristen beginnen dan allicht al te huiveren, maar zijn redenering is precies dezelfde als de redenering die wij al jarenlang verdedigen. Deze muziek werd eeuwenlang overgeleverd van generatie op generatie, maar dan wel van de ene meester-muzikant op de andere. Die beperkten zich niet tot slaafse reproducties, maar ze legden er telkens iets van zichzelf in, precies omdat ze zo virtuoos waren in hun vak. Geen revolutie maar evolutie, zeer geleidelijk, een noot hier en een figuur daar. Dat is meteen ook de reden waarom deze muziek zo expressief is. Ze is als het ware een concentraat, het eindproduct van een eeuwenlang filter- en verrijkingsproces. Maar dat betekent ook dat het levende muziek is, en alles wat leeft, verandert. Het probleem is dat deze traditie ergens in het midden van de vorige eeuw onder druk is komen te staan. Goedmenende onderzoekers haastten zich het veld in met hun bandopnemers om alles vast te leggen voor het te laat was, en het zijn die opnames die de "puristen" nu beschouwen als de "Enige Echte Authentieke Traditie", waar niet mag aan geraakt worden op straffe van heiligschennis. In werkelijkheid is het niet meer dan een momentopname. Je mag (uiteraard) zeggen dat je liever het origineel hoort dan de bewerking, want smaken verschillen, maar het is fout om te zeggen dat een bewerking per definitie fout is. En dan nog zou het goed zijn als je eerst eens proefde in plaats van al bij voorbaat te zeggen "ik lust het niet".

Makis Seviloglou redeneert op precies dezelfde manier als wij, wat bewijst dat hij even verstandig is als wij. Alleen heeft hij het niet over "virtuoze meester-muzikanten" die de traditie verderzetten, wat bewijst dat hij even bescheiden is als wij. De redenering is overigens niet van ons, maar van mensen die écht weten waar ze het over hebben.

Het is dan ook een goede zaak dat er de laatste jaren steeds meer jonge(re) muzikanten zijn die de draad weer willen oppakken. Ze proberen de essentie van die muziek te vinden, datgene wat hen raakt, en dat veruitwendigen ze dan op hun eigen manier.

Dat is ook precies wat Seviloglou doet met zijn "Open Window" . Zoals de perstekst het zegt: hij "maakt een reis vanuit zijn hart en herinneringen. Hij vertelt ons over de streek waar hij zijn jeugd doorbracht. Hij herinnert zich de mensen, hun taal en hun dagelijkse leven, dat, hoewel moeilijk, toch zorgelozer, mooier en echter was".

Hij en zijn muzikanten kijken dan wel door dat raam met hun eigen ogen, of juister: met hun eigen hart. Ze spelen de muziek dus niet als iets uit een museum, maar wel zoals zij - met hun hedendaagse achtergrond - die ervaren. Bij sommige liedjes van de cd is dat goed te horen, bij andere liedjes is er bijna geen verschil. "Omdat die liedjes dat niet wilden", zoals Makis het uitdrukt.

Het is geen toeval dat dit ook de aanpak is van bijvoorbeeld een Savina Yannatou met haar mediterrane muziek, een Babis Tsertos met zijn rembetika , een Sokratis Malamas als hij liedjes van anderen vertolkt, of een Kristi Stassinopoulou met haar "Greekadelia". Ook zij proberen de essentie te vatten, de liedjes als het ware "tot op het been" uit te kleden en ze dan "vanuit hun hart" van een nieuw jasje te voorzien. Het is misschien ook geen toeval dat al deze mensen hoog scoren op de internationale scène. Dat publiek heeft minder last van vooroordelen en kan dus beter met een open oor luisteren - om dan geraakt te worden door de "gebalde kracht" die zich in de loop der eeuwen in die liedjes heeft opgehoopt.

Dat ziet er dus goed uit voor Makis Seviloglou - en overigens ook voor zijn Nederlandse publiek.

Om het dan nog wat meer toegankelijk te maken is er gezorgd voor een Engelse vertaling van het boekje dat bij de cd hoort, tachtig bladzijden in totaal, en Makis zal zelf voor elk concert een korte inleiding geven.

Voor de kenners onder u kunnen we alvast verklappen dat de dertien liedjes allemaal afkomstig zijn uit de streek van het Pindosgebergte, van de Zoumerka tot aan de Zagori, van Yannina tot aan Grevená.

Deze muziek is "Gebrauchsmusik", zoals de Duitsers dat zeggen, muziek dus om gebruikt te worden bij bepaalde gelegenheden, en ook daar is aandacht aan besteed bij de selectie van de liedjes. Er is muziek voor op dorps- en trouwfeesten, en niet te vergeten voor het grootste feest van allemaal, het Paasfeest, maar er zijn ook treurliederen, voor gebruik bij overlijden of emigratie. Samen met het bijbehorende boekje is deze cd dan ook een uitstekende introductie tot het genre.

De muzikanten die Makis Seviloglou op deze concerten zullen begeleiden zijn de volgende:

  • Yannis Danitsas : klarino
  • Dimitris Lappas : gitaar
  • Yorgos Tzoukas : piano
  • Dimitris Kitsios : bas

Meer informatie over Makis Seviloglou kunt u lezen in de uitgebreide biografie die we van hem schreven naar aanleiding van zijn vorige optredens. Ze is sindsdien wel niet meer bijgewerkt, maar dat is niet zo erg want we blikten toen al vooruit naar zijn derde cd en zijn beweegredenen daarvoor.

Praktische gegevens
Woensdag 16 april 2014, 21u00 , Muziekhuis Qbus, De-X, Uiterstegracht 142, 2312 TH Leiden (NL)

De zaal gaat open om 20u30.

Tickets: € 12,50 / € 10,- bij reserveren via de website.

Dit concert is inmiddels voorbij, reserveren is niet meer mogelijk.

Donderdag 17 april 2014, 20u30, LUX, Mariënburg 38-39, 6511 PS Nijmegen (NL)

Tickets: € 18,50

Dit concert is inmiddels voorbij, reserveren is niet meer mogelijk.

Vrijdag 18 april 2014, 20u30, Theater City of Wesopa, Herengracht 23, Weesp (NL)

Tickets: € 15,-

Dit concert is inmiddels voorbij, reserveren is niet meer mogelijk.

Zaterdag 19 april 2014, 20u30, Griffioentheater, Uilenstede 106, 1183 AM Amstelveen (NL)

Tickets: € 18,50 (€ 14,- of € 16,50 met korting).

Dit concert is inmiddels voorbij, reserveren is niet meer mogelijk.

Maandag 21 april 2014, 15u00, Theater De Wegwijzer, Molenweg 25, Nieuw- en St. Joosland (Zeeland) (NL)

Tickets: € 17,-.

Dit concert is inmiddels voorbij, reserveren is niet meer mogelijk.

Dinsdag 22 april 2014, 20u30, Theater Het Heerenlogement, Markt 31, Beusichem (NL)

Tickets: € 18,-

Dit concert is inmiddels voorbij, reserveren is niet meer mogelijk.

Woensdag 23 april 2014, 20u30, Domani, Dominicanenplein 15, 5911 KN Venlo (NL)

Tickets: € 15,-

Dit concert is inmiddels voorbij, reserveren is niet meer mogelijk.

Donderdag 24 april 2014, 20u00, Kloosterbibliotheek, Wittemer Allee 32, 6286 AB Wittem (NL)

Tickets: € 13,-.

Dit concert is inmiddels voorbij, reserveren is niet meer mogelijk.

Vrijdag 25 april 2014, 20u30, Theater Ludens, Burg. Feithplein 95, 2273BW Voorburg (NL)

Ticketprijzen: onbekend.

Dit concert is inmiddels voorbij, reserveren is niet meer mogelijk.

Zaterdag 26 april 2014, 20u30, Kulturhus, Nieuwe weg 5, 7261 NL Ruurlo (NL)

Tickets: voorverkoop € 17,50 - aan de kassa € 20,-

Dit concert is inmiddels voorbij, reserveren is niet meer mogelijk.

 

Op de site sinds: 07/01/2014

Terug naar het begin van deze pagina.


Enkel dit evenement afdrukken

Vasilis Karras

Luxurious Greek Party

In het prestigieuze decor van de Birmingham Palace worden met de regelmaat van de klok Griekse party's georganiseerd onder de noemer "Luxurious Greek Party". Er zijn ook andere thema avonden zoals de "Notte Italiana", die dan weer het rendez-vous is voor alle Italianen van onze Europese hoofdstad.

Deze "Luxurious Greek Party's" zijn dus vooral gericht op de Griekse fuifbeesten. Bij dat publiek zijn ze meer dan voldoende bekend en daarom nemen wij ze meestal niet op in onze agenda, die in de eerste plaats een concertagenda wil zijn. De "party's" zijn immers in de regel geen echte concerten, maar "gewone" feestjes waar Griekse muziek gedraaid wordt door dj Padeli & dj Yanni. Af en toe is er ook live muziek en uiteraard worden voor deze optredens artiesten uitgenodigd die vertrouwd zijn met het Griekse nachtleven en die veelal meedraaien in het circuit van discotheken, nachtclubs en andere uitgaansgelegenheden.

In april komt er echter een icoon van de Griekse laïka -muziek naar de Birmingham Palace: Vasilis Karras . Houdt u van rasechte laïká , gebracht door een doorgewinterde stem en door iemand die al jaren zeer geliefd is in het genre, dan is dit deze keer misschien toch wel iets voor u.

U moet dan wel wat van verrassingen houden, want we weten niet hoe laat het feest begint en nog minder wanneer het eindigt, maar de dag nadien is het 1 mei en dat is voor velen onder u hopelijk een verlofdag. Ook wat u aan de ingang of voor uw drankjes moet neertellen is ons niet bekend.

De naam van Vasilis Karras is bij ons misschien minder bekend dan bijvoorbeeld die van Dimitris Mitropanos , maar bij de Grieken blijft hij zeer populair, ook na tientallen jaren dienst. Er zijn verschillende verklaringen voor dat succes, maar één sleutel tot het geheim zijn misschien toch zijn samenwerkingen met de jongere generatie. Sommige daarvan zijn eerder verrassend, zoals met Despina Vandi . En wie kent er het overbekende nummer " Ας' την να λέει ( As' tin na lei , Laat haar maar zeggen)" van Manos Xydoús niet ? Het lied komt uit het derde album van Pyx-Lax uit 1993, " Ο ήλιος του χειμώνα με μελαγχολεί ( O ilios tou chimona me melancholi , De winterzon maakt me droevig)". Weinigen weten wellicht dat het werd vertolkt door Vasilis Karras .

En Karras heeft nog andere wapenfeiten op zijn actief staan die al evenmin voor de hand liggen. Zo heeft hij het instrumentale nummer "Ένα ταξίδι με τη λύρα μου" ( "Ena taksidi me ti lyra mou" , Een reis met mijn lyra) geschreven. Hij staat vooral bekend als zanger, maar het gebeurt wel vaker dat die zelf ook componeren. Speciaal is wel dat Karras van Pontische afkomst is, dan zou je niet meteen verwachten dat hij dit nummer schreef voor de bekende Kretenzer Nikos Zoïdakis , die het op zijn gelijknamige dubbel-cd uit 2008 opnam.

Meer over Vasilis Karras , zijn achtergrond, zijn drijfveer en zijn weg naar de top kunt u lezen in onze biografie van hem .

Praktische gegevens
Woensdag 30 april 2014, Birmingham Palace, Birminghamstraat 112, 1070 Anderlecht (B)

Geen praktische informatie zoals aanvangsuur, inkomprijzen en dergelijke doorgekregen.

Dit optreden is inmiddels voorbij, reserveren is niet meer mogelijk.

 

Op de site sinds: 21/02/2014

Terug naar het begin van deze pagina.


Enkel dit evenement afdrukken

Meltem Trio & Çiğdem Aslan

Griekse en Turkse wereldmuziek

Het internationale Meltem Trio bestaat uit drie zeer getalenteerde muzikanten die van alle markten thuis zijn maar die zich samen vooral kunnen vinden in de muziek van het oostelijke Middellandse-Zeegebied.

Het trio bestaat uit:

  • Michalis Kouloumis: viool
  • Alexandros Papadimitrakis: outi en lavta
  • Ruven Ruppik: percussie (riq, darbuka , raamtrommel)

De violist Michalis Kouloumis is afkomstig van Cyprus. Hij is bijzonder veelzijdig en speelt Griekse, Turkse en Cypriotische traditionele muziek, maar ook rembetika , Smyrneïka en muziek van Klein-Azië. Hij is een leerling van de in de Griekse muziek alomtegenwoordige violist Kyriakos Gouventas, maar ook van de bekende Yorgos Marinakis . Recent studeerde hij ook nog af in Rotterdam, waar ook de andere leden van het trio op de muzikale banken zaten.

Want inderdaad, ook Alexandros Papadimitrakis studeerde (onder meer) aan de muziekhogeschool Codarts in Rotterdam. Deze hogeschool biedt haar studenten de mogelijkheid om met verschillende muziekstijlen in aanraking te komen en met studenten van alle continenten. De studenten worden er aangemoedigd om niet in "hokjes" te denken, waardoor er een nieuwe soort wereldmuziek ontstaat.

Ook de in Duitsland geboren percussionist Ruven Ruppik studeerde bij Codarts in Rotterdam, na zijn studies en masterclasses in eigen land. Voordien speelde hij in kamermuziek- en wereldmuziekensembles en hij verdiept zich ook in flamenco muziek. In Rotterdam studeerde hij latin percussie.

Dit gezelschap speelt samen traditionele muziek van Klein-Azië, Griekse rembetika en Smyrneïka, Griekse en Turkse liederen, improvisaties en taksimia, aangevuld met eigen composities.

Als speciale gaste komt de Turkse zangeres Çiğdem Aslan hen vervoegen. Zij werd in Istanbul geboren en is van Koerdische afkomst. Zij legt zich vooral toe op de muziek van de verschillende culturele, etnische en regionale minderheden van Turkije en zingt in verschillende talen waaronder het Turks, Koerdisch, Grieks, Bulgaars, Roma en Ladino. Tot haar vast repertoire behoren Griekse rembetika , liederen van Smyrna en Sefardische liederen. In 2003 verhuisde zij naar Londen waar zij haar kennis nog kon uitbreiden door toe te treden tot verschillende bands gespecialiseerd in Balkan- en klezmermuziek en volksmuziek uit Oost-Europa. Haar debuut album "Mortissa" dateert van september 2013 en kreeg goede kritieken zowel in Engeland als in Duitsland. Het album werd in januari 2014 eveneens in Turkije uitgebracht en ook daar werd het goed onthaald. Er volgde zelfs een ondersteunend concert in Istanbul. Aslan zingt op deze cd rembetika-liederen uit de turbulente jaren omstreeks 1920 in het Turks en in het Grieks.

De organiserende Art Base maakte gebruik van de aanwezigheid van Michalis Kouloumis om ook een workshop viool op het programma te zetten. Meer informatie hieronder .

Praktische gegevens
Vrijdag 4 april 2014, 20u00, Art Base, Zandstraat (Rue des Sables) 29, 1000 Brussel (B)

Tickets: € 12,50. Reductietarief: € 7,-. (Een kaart voor tien concerten kost € 100,-)

Dit concert is inmiddels voorbij, reserveren is niet meer mogelijk.

Zaterdag 5 april 2014, 20u00, Art Base, Zandstraat (Rue des Sables) 29, 1000 Brussel (B)

Tickets: € 12,50. Reductietarief: € 7,-. (Een kaart voor tien concerten kost € 100,-)

Dit concert is inmiddels voorbij, reserveren is niet meer mogelijk.

 

Op de site sinds: 02/04/2014

Terug naar het begin van deze pagina.


Enkel dit evenement afdrukken

Michalis Kouloumis

Workshop viool (Griekenland, Cyprus, Klein-Azië)

Na de concerten die hij vrijdag en zaterdag speelt, samen met het Meltem Trio waar hij lid van is, geeft Michalis Kouloumis op zondag ook nog een workshop viool.

Hij zal de deelnemers inwijden in de geheimen van de traditionele muziek uit het oostelijke Middellandse-Zeegebied, en meer bepaald Griekenland, Cyprus en Klein-Azië .

Praktische gegevens
Zondag 6 april 2014, van 12u00 tot 16u00, Art Base, Zandstraat (Rue des Sables) 29, 1000 Brussel (B)

Deelnameprijs: € 40 p.p.

Let op : de workshop gaat alleen door als er minstens 5 inschrijvingen zijn.

Hij is inmiddels wel voorbij, inschrijven is niet meer mogelijk.

 

Op de site sinds: 02/04/2014

Terug naar het begin van deze pagina.


Enkel dit evenement afdrukken

Amsterdam Rembetiko Festival

Met "Koukla Mou" en "Mále Vráse"

Twee Nedergriekse bands geven de aftrap voor het bekende "Amsterdam Rembetiko Festival". Nu ja, dat "bekend" is misschien wel wat voorbarig want dit festival wordt nog maar pas voor de eerste keer georganiseerd. Maar goed, de groepen die de aftrap geven zijn in elk geval niet aan hun proefstuk toe.

Het zijn "Koukla Mou" en "Mále Vráse" , samen acht man (m/v) sterk, voor de gelegenheid aangevuld met special guests Thomas Huisman met bouzouki en camera, en Ramis op percussie.

Twee van de groepsleden zorgen bovendien voor randanimatie, in de vorm van een tentoonstelling van zelfgebouwde traditionele instrumenten, door Domenikos de Visser, en een demonstratie van de rembetika 4-rij xylofoon door Pit Hermans.

Na de optredens is er een jamsessie voorzien tot in de vroege uurtjes.

De avond wordt geopend door "Koukla Mou" , een ensemble dat in zijn thuisbasis Amsterdam al lang geen onbekende meer is. Voor dit optreden kozen zij uit hun repertoire een aantal nummers van de traditionele dorpsmuziek, van de eilanden en het vasteland, aangevuld met rembetika en Smyrneïka.

Zoals bekend is "koukla" het Griekse woord voor een pop, maar het wordt ook door grote kinderen (meestal van het mannelijke geslacht) gebruikt om hun bewondering uit te drukken als er een indrukwekkende schoonheid (van het andere geslacht) in beeld komt. Als die dan in beeld blijft, dan wordt het "koukla mou", dus "mijn pop(je)" of "mijn liefje". Daarmee wil niet gezegd zijn dat de leden van "Koukla Mou" popjes zijn om zonder handschoenen aan te pakken, want ze zeggen van zichzelf dat hun muziek "vaak ook ruig en groovy" is.

Daarmee sluiten ze dan mooi aan bij de stoere binken van "Mále Vráse" , want na de pauze serveren die hun eigen specialiteit, en dat is de rauwe vooroorlogse rembetika , uit de tijd toen die nog niet door Vasilis Tsitsanis van haar scherpe kantjes ontdaan was. Toch dienen ook zij de soep niet zo heet op als ze indertijd gekookt werd, want - zoals ze het zelf zeggen - de "twee bouzouki's (soms baglama) en rembetikagitaar onder begeleiding van contrabas zijn een lust voor het oor".

De naam van de groep is ontleend aan de Griekse spreektaal. Een pasklare vertaling is er niet. Je zou het in het Algemeen Beschaafd Vlaams nog het best kunnen vertalen als "koekenbak", maar dan wel in zijn figuurlijke betekenis van "herrie, heibel, ruzie". Als de Griekse kranten bijvoorbeeld schrijven dat het in het parlement "male vrase" was (en dat schrijven ze zowat elke dag), dan weten de lezers meteen dat meerderheid en oppositie elkaar weer eens in de haren hebben gezeten.

Maar een "male vrase" is niet altijd een onschuldige show, opgevoerd ten behoeve van het kiesvee. Het kan ook bittere ernst zijn. Markos Vamvakaris vertelt in zijn autobiografie bijvoorbeeld dat het, in de buurt van de club waar hij optrad, elke nacht "male vrase" was tussen "antartes" en "chites", dus tussen verzetsstrijders en collaborateurs. We zitten dan in de overgangsperiode tussen de Tweede Wereldoorlog en de al even desastreuze en bloedige Burgeroorlog. De Duitsers waren net vertrokken en rekeningen werden vereffend. Het waren dan beslist geen pannenkoekenfeestjes die daar gehouden werden.

Over de herkomst van deze uitdrukking is het al jarenlang "male vrase" tussen taalkundigen van diverse pluimage. Zelfs Babiniotis (de Griekse Van Dale) mengt zich in het debat, maar de meest overtuigende (of in elk geval mooiste) verklaring is toch wel dat ze afkomstig is uit het Albanees, of juister, uit het Arvanitisch. Dat is de taal van de Grieken die eeuwen geleden uit Albanië naar het zuiden emigreerden. In feite is het een oudere vorm van de taal zoals die tegenwoordig in Albanië gesproken wordt, met uiteraard veel Griekse invloeden. In dat Arvanitisch hebben we dan "mal", wat "berg" betekent, "mal-i" zou dan "op de berg" zijn, en het werkwoord "vras" tenslotte betekent "doden, vermoorden". Samen zou dat dan zoiets betekenen als "de dood vinden in de bergen".

Zo ongezellig definitief zal het er op het eerste "Amsterdam Rembetika Festival" beslist niet aan toegaan, wel integendeel. Om u toch maar over de schrik heen te helpen geven we u nog wat informatie mee over de bandleden, zoals we die van hen zelf doorkregen. Het initiatief voor dit festival werd immers in eigen rangen genomen en ze hebben er grondig werk van gemaakt: zaal zoeken, sponsors vinden, affiches ontwerpen enzovoorts. Ze hebben meteen ook voor een zondagse bio van elk groepslid gezorgd en die nemen we voor één keertje zo goed als ongewijzigd over.

Koukla Mou bestaat uit de volgende muzikanten:

Pit Hermans ( sandouri , viool) speelde eerder al in de bands Charas Fotia, Taximi en Meraklides. Ze bezoekt frequent jamsessies en werkt al tien jaar samen met de Atheense violist Stefanos Filos. Naast Grieks repertoire vertolkt ze wereldmuziek, (oude) jazz standards en latin.

Domenikos de Visser ( tzouras , zang) houdt het niet bij het Griekse repertoire, hij speelt ook nog basgitaar in verschillende projecten met punk- en wereldinvloeden. Domenikos is naast muzikant ook instrumentenbouwer en -reparateur, hij maakt zeer betaalbare instrumenten van gerecycleerde materialen en zoals gezegd zal hij zijn producten ook tonen.

Méla Krijger (zang) is opgegroeid in een muzikale omgeving waar haar ouders muziek uit de Balkan speelden. Haar moeder is ook zangeres en danseres en heeft de liefde voor wereldmuziek aan haar meegegeven. Samen met haar moeder is Méla actief in het bestuur van de Stichting Volksmuziek Nederland die regelmatig workshopweekends wereldmuziek organiseert. In Koukla Mou richt Méla zich op de Smyrneika-muziek uit de jaren twintig. Roza Eskenazy is haar grote inspiratiebron.

Jacob Petrovic (gitaar) is begonnen in een Grieks leerorkest van Michiel Koperdraat en speelt sinds drie jaar Griekse muziek. Hij heeft zijn hart verpacht aan de smyrneika en rembetika . Als musicoloog gaat hij graag op vakantie naar Griekenland om muziek op te nemen. Afgelopen jaar heeft Kreta een deel van zijn muzikale hart veroverd.

Mále Vráse bestaat uit de volgende muzikanten:

Charis Laurijsen ( bouzouki ) werd geboren op Kreta en speelt bouzouki sinds zijn twaalfde. Hij bestudeerde de rembetika en Kretenzische muziek en begon op zijn vijftiende op te treden in lokale podia. Hij volgde diverse seminars bij o.a. Labyrinth in Houdetsi, Kreta. Momenteel studeert hij Turkse muziek aan het conservatorium in Rotterdam en speelt Griekse folk en Ottomaanse muziek in diverse ensembles in Nederland, Griekenland en Duitsland.

Antonis Laurijsen (gitaar, zang) werd geboren in Maastricht en kwam op zijn elfde in aanraking met de Kretenzische mandoline. Later studeerde hij althoorn en maakte een tijd deel uit van de brassband van Agios Nikolaos, Kreta. Vanaf zijn veertiende speelt hij Griekse folk op gitaar en begint daarmee op te treden. In 2013 volgde hij rembetika folk gitaarworkshops in Agios Laurentios, Griekenland. Hij is afstuderend architect aan de Eindhoven University of Technology en treedt op in Nederland en Griekenland.

Dimitris Maris ( bouzouki ) groeide op in Larissa, Griekenland. Zijn vader was gitarist. Vanaf zijn zevende volgde hij gitaaronderwijs bij Vangelis Sfikas. In 2008 begon hij naast folkgitaar ook baglamas en bouzouki te spelen als autodidact. Hij is geïnspireerd door Griekse componisten uit de jaren dertig en veertig als Spiros Peristeris, Vasilis Tsitsánis , Markos Vamvakaris en Kostas Skarvelis. De laatste jaren werkt hij samen met gerenommeerde muzikanten uit o.a. Athene, Larissa en Volos en woont in Nederland.

Flavio Bertipaglia (contrabas) speelt ook nog basgitaar en is actief in genres als jazz, pop-rock en folk (Iers, Grieks). De laatste jaren treedt hij op bij diverse concerten en jamsessies in Europa, met name in Amsterdam en Utrecht en de bekende Ronnie Scott's in Londen. In 2013 speelde hij met zijn kwartet op het festival Premio delle arti-sezione jazz in Turijn en was gast bij de "National Conservatories Contest" met het Ettore Fioravanti sextet. Hij studeert contrabas jazz in Utrecht en Frosinone, Italië.

Praktische gegevens
Vrijdag 4 april 2014, 20u30 , zaal open: 20u, De Cameleon, Derde Kostverlorenkade 35, 1054 TS Amsterdam (NL)

Inkom: € 7,50 (met reductie € 5,-).

Dit festival is inmiddels voorbij, reserveren is niet meer mogelijk.

 

Op de site sinds: 02/04/2014

Terug naar het begin van deze pagina.


Enkel dit evenement afdrukken

Mále Vráse

Rembetika

Goed een week nadat ze mee het eerste Amsterdam Rembetika Festival op gang trokken, trekken de vier muzikanten van "Mále Vráse" zuidwaarts.

Voor meer uitleg over de groep, hun programma en hun naam verwijzen we naar ons artikeltje over dat festival hierboven .

We geven u nog wel even de namen van de groepsleden. Dat zijn:

  • Antonis Laurijsen – gitaar, zang
  • Charis Laurijsen – bouzouki , zang
  • Dimitris Maris – bouzouki , zang
  • Flavio Bertipaglia – contrabas
Praktische gegevens
Vrijdag 11 april 2014, 20u00, Art Base, Zandstraat (Rue des Sables) 29, 1000 Brussel (B)

Tickets: € 12,50. Reductietarief: -26 jaar: € 7,- en -16 jaar: gratis. Een kaart voor tien concerten kost € 100,-.

Dit concert is inmiddels voorbij, reserveren is niet meer mogelijk.

 

Op de site sinds: 03/04/2014

Terug naar het begin van deze pagina.


Valid XHTML 1.0 Strict!

[Home]  [Nieuws]  [Agenda]  [Overzicht]  [Praktisch]  [Achtergrond]

Please contact our Webmaster with questions or comments.