Despina Vandi (Δέσποινα Βανδή) werd in 1969 in Duitsland geboren als Despina Malea. Ze keerde al als kind van vijf jaar terug naar Griekenland, naar Kavala. Toen ze 17 werd ging ze studeren in Thessaloniki, waar ze in aanraking kwam met het studentenleven en met de popmuziek. Ze besloot dat een carrière in die richting wel iets voor haar was. Ze bleef zeven jaar in Thessaloniki en verlegde daarna haar actieterrein naar Athene. Dat was op aanraden van charmezanger Yannis Parios , die haar ervan overtuigde dat Athene voor haar meer mogelijkheden bood. Na een bescheiden begin in 1993, met één liedje op de cd "Ο Κύκλος του Έρωτα" (O Kyklos tou Erota), met Kaiti Garbi, verscheen in 1994 haar eerste eigen plaat, "Γέλα μου" (Gela mou). In 1996 volgde "Εσένα περιμένω" (Esena perimeno) en vanaf dan was het de ene platina na de andere gouden plaat.

Despina Vandi wordt weleens vergeleken met Kaiti Garbi en Anna Vissi (die al wel in Brussel was, in februari 1999 ). Zij bewegen zich inderdaad alle drie in dezelfde leefwereld en dat is die van het nachtelijke vertier. Shows met alles erop en eraan, compleet met special effects, glitter en glamour, met de nodige "costuums" en accessoires zoals hoeden en laarzen, en bovendien bijgestaan door een aantal mannelijke, al even schaars geklede, dansers.

Je zou haar ook de vrouwelijke tegenhanger van Notis Sfakianakis kunnen noemen: zoals "O Sfak" ontelbare meisjesharten sneller doet kloppen (ook in Brussel in maart 1999 ) , zo werkt Despina Vandi als een magneet op de mannen. Ze beschikt inderdaad over, laten we zeggen, nogal wat talenten in die richting. Ze maakt daar ook geen geheim van, integendeel, ze cultiveert zorgvuldig haar vamp-imago.

Ondertussen wordt Despina Vandi "de godin van de Griekse pop" genoemd en scoort de ene hit na de andere. Daarmee heeft zij haar grote voorbeeld, de eerdergenoemde tien jaar oudere Anna Vissi, stilaan van de troon gestoten. Naast popster is ze ook fotomodel, en ze prijkte al op de cover van (de Griekse edities van) bladen als Madame en Esquire. Eigenlijk is Despina Vandi een mediafiguur. Zij had evengoed een topsportster kunnen worden of een andere gevierde vedette. Maar zij heeft zich nu eenmaal met veel overgave op het nachtleven toegelegd en is intensief de popcultuur - Amerikaanse stijl zoals Madonna - gaan bestuderen. Ze is getrouwd met de vier jaar jongere Griekse topvoetballer Demis Nikolaïdis en daarmee heeft ze ook wat punten gescoord bij haar doelpubliek.

Trouwens, volgens de Griekse krant Kathimerini berichtte de Franse sportkrant L'Equipe dat een geplande transfer van Nikolaïdis naar de Franse club Paris Saint-Germain, vlak na zijn huwelijk met Despina, niet doorging (onder meer) omdat medisch onderzoek zou hebben uitgewezen dat de man minstens drie maanden lang niet in conditie zou zijn om een behoorlijke match te spelen. Hij speelt nu bij Athletico Madrid, dus ofwel is hij intussen wat uitgerust ofwel hebben ze in Spanje meer begrip voor de situatie. Het koppel is verhuisd naar Madrid en verwacht de ooievaar (als we goed kunnen rekenen) ergens begin maart 2004.

Veel van haar populariteit heeft zij ook te danken aan de controverse die, al dan niet bewust, rond haar persoon wordt gecreëerd. Zij wordt door de media tot cultfiguur "gemaakt", komt vaak ter sprake in praatprogramma's op televisie en verschijnt in tal van roddelblaadjes. De marketingmachine rond haar persoon draait inmiddels op volle toeren.

Maar hoe zit het dan met haar muziek ? Wel, hierover zijn de meningen verdeeld en nogal extreem. De muziekrecensenten, die in Griekenland toch al geen blad voor de mond nemen, dopen voor haar hun pen in de scherpste vitriool die ze maar kunnen vinden. De meest gematigde noemt haar een mooie verpakking met niets erin. Maar haar publiek draagt haar op handen. Haar doelpubliek is de grote massa en daarom zorgt zij er wel voor zich niet echt in de een of andere richting te profileren. Bij haar optredens in de nachtclubs van Athene zingt Despina eerst liederen in de westerse of Amerikaanse stijl, maar later op de avond (of ochtend) wordt het podium omgetoverd tot de in Griekenland populaire "písta" of dansvloer. Dan zingt Despina met evenveel overgave meer oosters-Grieks getinte dansritmen zoals gebruikelijk in de "bouzoúkia", de uitgaanscentra waar de onvervalste Griekse laïka gespeeld worden, uiteraard op de klanken van de bouzouki . Haar stijl wordt in Griekenland kernachtig aangeduid als " bouzoukopop ". Indien u ooit wel eens een "zeïmbekiko" wil zien dansen door iemand met een cowboyhoed op, dan bent u bij Despina aan het goede adres.

Van Despina Vandi kan moeilijk gezegd worden dat zij een "traditionele" zangeres is van Griekse "laïka", zeker niet qua omvang. Het is haar allemaal meer om de show en het vermaak te doen, en al haar nummers hebben min of meer hetzelfde recept, zowel wat de melodie, het woordgebruik, de zang, als de orkestratie betreft. Overal is die overweldigende beatklank aanwezig, of het nu aanvankelijk om een Griekse chasapiko, tsifteteli of zeïmbekiko gaat, of een trager sentimenteler nummer, of pop, of rock & roll, of techno en noem maar op, alles wordt gereduceerd en aangepast naar een meer universele en neutrale vorm van bewegen. Of u het daarmee nu eens bent of niet, dit is een fenomeen van alle tijden en het zou hoe dan ook verkeerd zijn om het zomaar te negeren. Iedere kunstenaar heeft het recht zich te uiten op de manier die hij nodig acht. Bovendien heeft alles een functie en heeft elk publiek bepaalde noden, afhankelijk van het tijdstip, die moeten ingevuld worden. En, afgaande op de verkoopscijfers, doet Despina dat invullen meer dan behoorlijk.

Haar nieuwste cd-single "Γειά" (Gia) werd in 2001 in Griekenland uitgebracht en kende een enorm succes. Dit jaar werd hij in West-Europa gelanceerd. De campagne wordt ondersteund met videoclips op TMF, MTV, JimTV en andere tv-stations. Ook op de radio hebben de dj's hem ontdekt. De single, zoals die bij ons verkrijgbaar is in de betere cd-winkel, bevat zowel de originele als de Grieks-Engelse versie en - zo zegt men ons - gaat vlot van de hand.

De teksten en muziek van haar songs zijn vooral van Fivos (Φοίβος) Tassopoulos. De teksten zijn vaak dubbelzinnig en werden duidelijk geschreven met de bedoeling haar mannelijke warmbloedige aanbidders te verleiden.

Bij ons (België/Nederland) was ze nog nooit live te horen. Wie weet komt dat nog, in afwachting moet u voor een echt concert nog naar Duitsland. Maar op weg daarheen holde ze in oktober jl. wel even langs een hele rits radio- en tv-studio's in België, en bij haar aankomst op Zaventem maakte ze wat tijd vrij voor haar fans...