Michiel Koperdraat van Ano Kato leidt reeds geruime tijd allerhande workshops, waaronder deze, georganiseerd in het kader van het weekend "Osmaanse Osmose" van de Stichting Volksmuziek Nederland.

Een gelijkaardig initiatief vond plaats in mei jl. (zie daarvoor onze mei-pagina ).

Hierna vindt u ook nog informatie over een concert van deze groep en een radioprogramma waarin onder meer deze workshops aan bod komen.

Ano Kato is een groep van vijf Nederlandse musici die onder leiding van Michiel Koperdraat Griekse muziek brengt. Hun repertoire omvat laïká (populaire liederen), rembetika, muziek van de eilanden (nisiótika) en van Epirus (epirótika).

Het VPRO-radioprogramma "De Wandelende Tak" besteedde ooit nog een programma aan Ano Kato (zie hiervoor onze november '99 pagina ).

Het programma van 21 oktober staat helemaal in het kader van het beiaardconcert met Griekse muziek, uitgevoerd door beiaardier Roy Kroezen op de Munttoren in Amsterdam. U vindt hieromtrent desgewenst meer informatie op onze juli pagina en het concert werd bovendien in oktober in Geldrop herhaald. Het project kwam tot stand met de medewerking van Michiel Koperdraat, bezieler van Ano Kato, en daarmee komt deze groep in het radioprogramma eveneens aan bod.

Er zullen fragmenten uitgezonden worden van het concert in Amsterdam en er wordt ingegaan op het hoe en waarom van dit evenement. Er wordt tevens aandacht besteed aan de workshops die Ano Kato geeft, onder meer eerder deze maand ( zie hoger ).

Dit is het eerste concert van de Griekse reeks georganiseerd door Sferra . De andere drie concerten zijn: Brave Old World en het Smyrna trio in november, Tirana in januari 2003 en Lalitades in februari. In sommige zalen wordt er in oktober ook nog een concert van Nikos Xydakis aangekondigd (zie verder).

Dimitris Kontogiannis (gitarist en zanger) is in feite de stuwende kracht achter deze kompanía die in 1973 opgericht werd. Hij studeerde aanvankelijk trompet aan het conservatorium van Athene, maar zijn interesses lagen duidelijk elders. Dimitris Kontogiannis (of Dimitris Kondoyannis, zoals het uitgesproken wordt) wou met zijn Rembetiki Kompania de rembetika -muziek, die na de val van het Kolonelsregime opnieuw opgang maakte in Griekenland, een duw in de rug geven. Hij was hierin niet de enige. Agathonas Iakovidis streefde hetzelfde doel na. Over het ontstaan van de rembetika -subcultuur en haar verschillende stijlontwikkelingen leest u meer op onze maart 2001 pagina . Kontogiannis richt zich vooral op de Piraeus-stijl en op de bloeiperiode tussen 1930 en 1950, met het traditioneel repertoire van Markos Vamvakaris , Vangelis Papazoglou , Panayotis Toundas , Vasilis Tsitsanis , Yannis Papaïoannou, Yorgos Mitsakis, Yorgos Batis en anderen.

De andere leden van de Rembétiki Kompanía die in oktober meekomen zijn Manolis Dimitrianakis (een advocaat die mee instond voor het ontstaan van de groep en in zijn vrije tijd bouzouki speelt en zingt), Yorgos Kontogiannis (journalist, broer van Dimitris en derde spilfiguur van de kompania , op de baglamas ), Manos Grisbolakis ( accordeon ) en Lili Ritsoni (zang). De Rembetiki Kompania heeft nog andere getrouwen (gehad), die klaarblijkelijk in oktober niet van de partij zijn, en dat zijn de accordeonisten Andreas Tsekouras en Yorgos Papadakis, bouzouki speler Yorgos Sideris en twee zangeressen, Chara Emmanouïl en Katerina Korou. Deze laatste is de dochter van meesterviolist Yorgos Koros . De discografie van de Rembetiki Kompania is jammer genoeg nogal beperkt en begint met de in 1975 uitgebrachte plaat "Ta ble parathira" (De blauwe ramen). De plaat kreeg veel bijval en in Thessaloniki ontleende een taverna waar live rembetikamuziek werd gespeeld er haar naam aan. In 2002 verscheen, na een lange periode van stilte, opnieuw een cd "Syngenis kai fili" (Verwanten en vrienden). Op deze plaat zingen onder meer Dionysis Savvopoulos , Domna Samíou en Sofia Papazoglou elk een nummer. Sofia Papazoglou krijgen we in november/december live te zien in het kader van het concert van het Smyrna Trio, dat een oosterse variant en voorloper van rembetikamuziek vertolkt.

Dimitris Kontogiannis heeft, naast de Rembetiki Kompania , ook nog een solocarrière uitgebouwd, en niet van de minste. In die hoedanigheid was hij eerder in Nederland en België in oktober '98, zie daarvoor onze desbetreffende pagina . Hij heeft op tal van platen van andere Griekse artiesten meegezongen. De bekendste daarvan zijn: "I ekdikisi tis giftias" (De wraak van de zigeuners) uit 1978 en "Ta dithen" (De zogenaamde) uit 1979, van Nikos Xydakis , die trouwens deze maand ook overkomt ( zie hieronder ); "Ta tragoudia tis Charoulas" (De liederen van Charoula ) van Charis Alexiou in 1979 en "I rezerva" (De reserve), een ook in 1979 uitgebrachte plaat van Dionysis Savvopoulos . Kontogiannis' eerste eigen cd was "I kivernisis peftoune ma i agapi meni" (De regeringen vallen maar de liefde blijft overeind), uitgebracht in 1981. Componist van deze productie is Christos Nikolopoulos en de teksten zijn van Manolis Rasoulis. Glykeria en Yorgos Dalaras zingen er elk één lied op.

Deze succesvolle Griekse componist werd in 1952 geboren in Caïro (Egypte), maar leeft sedert 1963 in Athene.

Hij maakte zijn opmerkelijk debuut met de muziek voor de plaat: "I ekdíkisi tis giftiás" (De wraak van de zigeuners) uit 1978. Deze plaat behaalde platina en twee bekende vertolkers ervan zijn Nikos Papazoglou (zie hiervoor zijn biografie in onze rubriek " achtergrond ") en Dimitris Kontogiannis, die deze maand eveneens naar België en Nederland komt met zijn Rembetiki Kompania ( zie hoger ).

In 1979 werd de ingeslagen weg vervolgd met een tweede plaatopname: "Ta Díthen" (De zogenaamde), gerealiseerd door hetzelfde team (dezelfde componist, tekstschrijver en zangers/zangeres). Op deze plaat bevindt zich het befaamde liedje "I manges den iparchoun pia" (Manges bestaan niet meer), gezongen door Nikos Papázoglou . Dit lied werd zeer populair en wordt onder meer ook door Charis Alexiou vertolkt. In 1988 werden beide platen op 1 cd (her)uitgegeven.

Maar Nikos Xydakis is niet het type dat op zijn lauweren blijft rusten. Na zijn succesformule waarmee hij het Griekse populaire lied nieuw leven inblies, slaat hij een heel andere weg in. Hij gaat meer en meer de poëtische toer op.

Meer informatie over deze boeiende musicus vindt u in onze rubriek Achtergrond , met een actuele en uitgebreide biografie van Xydakis.

Voor de concertreeks van oktober 2002 werkt Nikos Xydakis nauw samen met hedendaagse Griekse dichters als Thodoris Gonis en Michalis Ganas, (deze dichters vinden we ook terug in de discografie van Eleftheria Arvanitaki .), maar ook klassiek Nieuwgrieks werk van de dichters Dionysios Solomos en Yorgos Vizyïnos komt aan bod. Nikos Xydakis zelf en Klaudia Delmer staan in voor de zang. Klaudia Delmer is een mezzosopraan met Italiaanse, Poolse en Spaanse roots. Zij vermengt in haar liederen een heleboel elementen, van klassieke muziek tot flamenco, Griekse en Latijns-Amerikaanse muziek, rock en balladen. Dit alles verweven tot een actuele sound met een sterk etnisch karakter en veel Middellandse-Zeeritmen. Niet voor niets maakt zij op dit moment een hele reeks optredens af doorheen gans Griekenland, waar zij nu verblijft en blijkbaar zeer geliefd is. Deze optredens zijn gestart in de "Grammes" in Athene in april van dit jaar. Haar eerste cd, uitgekomen in 2001, draagt de titel "Ainola" en bevat liederen in het Grieks, Spaans en Italiaans. Zij vertolkt er onder meer het lied "Erotiko" (Liefdeslied) van Nikos Xydakis op, door haarzelf vertaald in het Italiaans; het heet dan "Gioco d'ombre".

Zij laten zich begeleiden door een hele reeks instrumentalisten: Yannis Papazachariakis, gitaar; Dimitris Choundis, fluit en saxofoon; Vasilis Moustos, piano en keyboard; Panos Dimitrakopoulos , kanonaki en Irineos Koulouras, contrabas.

In de Handelsbeurs in Gent wordt de voorstelling ingeleid door de Griekse dichter Thodoris Gonis. De lezing is in het Engels en is gratis. Na de voorstelling is er in diezelfde zaal tevens een "Sofamoment" voorzien, dit is een nabespreking met een moderator en één of twee gesprekspartners. In dit geval met Johan Van Acker, medewerker wereldmuziek bij Radio Klara, en Antoine Légat, recensent bij De Morgen.

Opgelet : het concert in de Oosterpoort in Groningen werd geannuleerd!

Deze groep bestaat uit vijf professionele musici en speelt een uitsluitend Grieks repertoire. Zij hebben gaandeweg hun eigen stijl uitgewerkt. De groep werd onlangs uitgebreid met een vaste geluidstechnicus.

Palio-Paréa treedt hier op in samenwerking met Stella Timonidou (vertaalster) en Kees Klok (dichter) in een gezamenlijk programma rond gedichten en muziek.

Deze grote dame van het meertalige chanson is op 5 oktober gestart met een nieuwe Europese Tour die haar achtereenvolgens in Frankrijk, België, het Verenigd Koninkrijk, Ierland, Oostenrijk, Duitsland, Scandinavië, Nederland en Zwitserland zal brengen. Op 13 oktober, haar verjaardag, staat zij op de planken van de Olympia in Parijs.

In mei 2002 werd een nieuw album van haar uitgebracht met als titel "Un bolero por favor". Deze productie bevat vooral Mexicaanse dansnummers. In 2002 bracht zij nog een album uit, "Fille du soleil", met vooral Franstalige liederen.

Een biografie van Nana Mouskouri vindt u in onze rubriek Achtergrond .

Alle gegevens voor de concerten in Nederland, die in februari 2003 hadden moeten plaatsvinden, maar die afgelast werden, kunt u vinden op onze februari 2003 pagina .

De vorig jaar in Parijs overleden Iannis Xenakis was een van de belangrijke hedendaagse klassieke componisten. Zijn muziek is geschraagd op wiskundige, met de computer berekende nauwkeurigheid en is daardoor misschien voor sommigen nogal ontoegankelijk, terwijl anderen ze integendeel als ingenieus én emotioneel tegelijk ervaren.

Het avant-garde muziekfestival Transit in Leuven heeft dit jaar, in samenwerking met Klara, de muziek van Xenakis als centraal thema gekozen. Zijn muziek wordt in verschillende concerten uitgevoerd door verschillende ensembles. Maar ook de jongere generatie componisten die bij Xenakis in de leer zijn gegaan komen aan bod. Alle concerten worden voorafgegaan door een inleiding en er is ook een seminarie rond de figuur van Xenakis. Twee films van Pasolini, "Edipo Re" en "Medea", worden eveneens geprogrammeerd, omdat die een gelijkaardig gedachtengoed zouden uitdragen.

Alles, uitgezonderd de filmvertoningen, vindt plaats in Kunstencentrum STUK, door sommigen misschien meer bekend als 't Stuc, in Leuven. Adres: Naamsestraat 96, 3000 Leuven (B).

De films "Edipo Re" en "Medea" van Pasolini worden op verschillende dagen geprogrammeerd, onder meer en respectievelijk op 12 en 13 oktober telkens om 16u, in Cinema Zed.

Over Xenakis vindt u een beknopte biografie in onze rubriek " Achtergrond ".