Het Griekse muziekseizoen 2002-2003, georganiseerd door het agentschap Sferra, is steeds opnieuw verrassend en afwisselend. Deze reeks, waarvan dit concert de afsluiter is, is vooral grensoverschrijdend. De andere concerten waren: Rembetiki Kompania en Nikos Xydakis in oktober 2002, Brave Old World en het Smyrna trio in november en Tirana in januari 2003.

Vorige maand kon u naar het uiterste noordwesten van Griekenland reizen en kennis maken met de muzikale tradities aan weerszijden van de huidige Griekse staatsgrenzen in dat deel van het land. Deze maand trekken we naar het noordoosten, naar Thracië, een gebied dat tegenwoordig verdeeld wordt over drie landen: Griekenland, Bulgarije (de Grieken spreken dan over Anatolikí Romilía) en Turkije (of Anatolikí Thráki - Oost-Thracië of Europees Turkije). Het feit dat de landsgrenzen in die streek eveneens nog geen honderd jaar oud zijn maakt dat ook dit gebied een zeer turbulente geschiedenis achter de rug heeft, met zeer interessante kruisbestuivingen op etnisch en cultureel gebied tot gevolg.

De Grieken, die van oudsher in de streek Anatoliki Romilia (Oost-Roemelië, het noordoostelijk deel van Thracië dat zich nu in Zuid-Bulgarije bevindt) woonden, waren eind negentiende en begin twintigste eeuw - wegens chauvinistische neigingen van Bulgarije - genoodzaakt hun vaderland te verlaten en vluchtten hoofdzakelijk naar Thessalië. Nadien keerden zij terug naar Noordoost-Thracië, maar werden in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog opnieuw gedwongen te vluchten (1923-1928). Ze belandden uiteindelijk overal verspreid in Noord-Griekenland.

Bovendien leefden er tot 1923 veel Grieken in Turkije en Turken in Griekenland. Bij de bevolkingsuitwisseling van 1923 werd een uitzondering gemaakt voor de moslims in Grieks Thracië en voor de Grieken in Constantinopel. Vandaag de dag wonen er echter niet veel Grieken meer in Constantinopel, maar in (Grieks) Thracië leven wel nog Turkse moslims. Bovendien leven er in Thracië nog tal van andere etnische minderheden, zoals zigeuners en Pomaken, wat maakt dat dit deel van Griekenland misschien wel het meest divers is wat bevolkingsgroepen betreft. Daarenboven werden veel vluchtelingen uit Klein-Azië (en het Pontos-gebied) in de toen dunbevolkte streek gehuisvest, wat nog bijkomende culturele invloeden teweegbracht.

De groep Lalitades uit Thracië (Λαλητάδες της Θράκης) bestaat uit orthodoxe Grieken. Het zijn: Kyriakos Petrás ( viool ), Alkis Zopóglou ( kanonaki ), Sakis Yorgou ( outi en zang), Soulis Mousmoulidis ( laouto ) en Yorgos Pangozidis ( toumbeleki ). Ze worden bijgestaan door één moslimzigeuner, Hasan Sol , die klarinet speelt. De klarinet wordt op de Balkan vaak door zigeuners gespeeld. Zij waren het trouwens die het instrument in Griekenland, via Turkije, introduceerden. Opmerkelijk hierbij is dat de meeste klarinetten die in de Griekse volksmuziek gebruikt worden van hout zijn vervaardigd. De klarinet van Hasan Sol, daarentegen, bestaat uit metaal, iets wat bij Turkse muzikanten meer voorkomt. De naam van de groep, Lalitades, wordt gebruikt om een orkestje aan te duiden dat volksmuziek speelt en slechts uit een paar muziekinstrumenten bestaat. Met het werkwoord laló wordt in het Grieks het zingen van vogeltjes bedoeld, maar het kan ook het produceren van melodische klanken door een stem of een instrument betekenen.

Thracische muziek is vaak heel ritmisch en opzwepend en zet aan tot dansen.Wie dat aan den lijve wil ondervinden moet naar de dansstage in Oudergem (B) en wie een voorproefje wil krijgen kan eerder op de maand luisteren naar het radioprogramma over Thimios Gogidis , een andere grote naam op dit gebied.

Vijf professionele Nederlandse musici, die zich uitsluitend op de Griekse muziek hebben toegelegd en bovendien vaak optreden, dat is in een paar woorden gezegd waarvoor Palio-Paréa staat. De groep speelt niet alleen covers, maar ook en vooral hun eigen repertoire; muziek en teksten speciaal voor hen geschreven.

De groep treedt dit voorjaar ook live op op de Nederlandse radio, deze maand in het programma "De Andere Wereld van Zondagmiddag" (DAW).

Opgelet: deze concerten werden geannuleerd!

Deze twee concerten vormden een onderdeel van Nana Mouskouri's Europese Tour, die van start ging in oktober 2002. De concerten in België en alle andere informatie vindt u op onze oktober 2002 pagina .

Jammer voor de Nederlandse Nana Mouskouri fans, maar het is nu wel zeker dat de twee concerten in Nederland niet zullen doorgaan. Zij heeft in december een reeks optredens in Duitsland afgewerkt, waarna zij ook nog naar Denemarken, Noorwegen en eventueel Zwitserland trekt. Heel misschien kunt u in ‚‚n van die landen toch nog een concertje meepikken, afhankelijk natuurlijk van waar u woont en hoever u zich hiervoor wilt verplaatsen. De mogelijkheid bestaat dat zij eind 2003 toch nog naar Nederland komt, maar ook dat is helemaal niet zeker.

Een biografie van Nana Mouskouri vindt u in onze rubriek Achtergrond .

AFGELAST !

De vzw Uitstraling Permanente Vorming - Vrije Universiteit Brussel organiseert in februari een voordrachtencyclus met als thema: " Op ontdekkingstocht in Europa: Hoe een eigen identiteit bewaren in een éénwordend Europa? " Een actueel thema, met een steeds groeiende EU, die met de invoering van de euro wel heel concreet geworden is. Meerdere landen worden belicht en vanuit diverse invalshoeken benaderd. De voordrachten gaan telkens door op dinsdagnamiddag.

Griekenland bijt op 11 februari de spits af. Iedere spreker heeft natuurlijk een eigen visie, eigen aandachtspunten én een eigen benadering. Voor Griekenland zal er getracht worden om zoveel mogelijk aspecten van het land, haar cultuur en tradities aan bod te laten komen met de Griekse muziek als gids.

Op 18 februari is Schotland aan de beurt en op 25 februari Spanje. Met telkens een andere spreker, die misschien een andere benadering en eigen aanpak op deze thematiek heeft.

Palmos werd in 1997 in Griekenland opgericht door Lorenda Ramou (piano) en Stefanie Liedtke (fagot). Beide musici treden op als solisten en in kamermuziekverband.

Stefanie Liedtke werd geboren in Duitsland. Ze studeerde er fagot. Later zette ze die studies verder in Nederland, waar ze tegenwoordig woont. Zij werkte reeds als soliste en als eerste fagottiste in orkesten in Nederland en in Athene en maakt onder andere deel uit van het Nederlandse Xenakis Ensemble.

Lorenda Ramou werd in Athene geboren en studeerde piano en muziek in Griekenland, Frankrijk en Londen. Momenteel doceert zij aan het conservatorium in Athene.

Het ensemble legt zich toe op hedendaagse klassieke muziek van de twintigste eeuw. Centraal in hun werk staat de verbinding van verschillende culturen, met de Griekse muziek als inspiratiebron. Zo vertolkt Palmos hedendaagse composities van Nederlandse of Duitse componisten in combinatie met Griekse werken in eenzelfde programma. Het werk van de Griekse componist Nikos Skalkottas (1904-1949) komt vaak aan bod. Zo ook op de twee concerten die ze deze maand geven. Daar wordt Nikos Skalkottas' "Cycle Concert" vertolkt, geschreven in de jaren dertig en veertig.

Nikos Skalkottas (soms ook geschreven als Skalkotas) studeerde muziek in Athene en in Berlijn. Hij was een componist die eigentijdse klassieke muziekstukken schreef, gestut op traditionele Griekse muziek. Maar om in zijn werk de traditionele Griekse dansritmes en volksmuziek te herkennen heb je soms wel een flinke dosis fantasie nodig.

De uitvoerders van deze concerten zijn, naast Stefanie Liedtke en Lorenda Ramou, Ernest Rombout (hobo) en Frank Anepool (trompet).

In april volgt nog een concert met composities die speciaal voor Palmos geschreven werden. Voor meer informatie: zie onze april-pagina .

De Griekse dansgroep Boriano uit Quaregnon (bij Mons) en de vzw " I Omonia " organiseren een dansstage waarbij traditionele dansen uit alle streken van Griekenland zullen aangeleerd en/of geoefend worden.

De dansleraar, Vassilis Dimitropoulos , komt hiervoor speciaal uit Griekenland, samen met zes muzikanten. Vassilis Dimitropoulos heeft etnologie gestudeerd in Parijs en sedert 1982 leidt hij het Griekse Centrum voor Folklorestudies van Athene. Dit centrum telt ondertussen meer dan 120 leden en is befaamd voor haar studie van traditionele Griekse dans- en muziekkunst. Zij geven regelmatig voorstellingen en dansstages in binnen- en buitenland, zo waren zij bijvoorbeeld eerder in België met een veertigkoppige delegatie in september 2000 en in maart 2001.

De stage wordt waarschijnlijk in het Grieks, met vertaling naar het Frans, gegeven.

Op zaterdagavond is er een dansfeest met dezelfde muzikanten en op vrijdagavond kan u hen aan het werk zien in Brussel.

Voor de hierboven vermelde dansstage is de dansleraar, samen met zes muzikanten, helemaal uit Griekenland overgekomen. Logisch dus dat er van de gelegenheid gebruik wordt gemaakt om er een feest tegenaan te gooien.

Het "gelegenheidsorkest" heeft geen naam, aangezien de stuk voor stuk goeie muzikanten normaal gezien niet samen optreden, maar voor de gelegenheid een groepje vormen. Dit is absoluut niet uitzonderlijk. Ieder rechtgeaard Grieks musicus kent immers een groot deel van het traditionele repertoire op zijn duimpje. Als instrumenten krijgen we de klarinet , viool , laouto (luit), daouli (trom), lyra (lier) en gaïda (doedelzak) te horen. Een instrumentatie waarmee een groot deel van de toch wel heel diverse streekmuziek van Griekenland, van het vasteland én de eilanden, kan gespeeld worden.

Bovendien zijn de jonge muzikanten leden van het Griekse Centrum voor Folklorestudies in Athene, en dat betekent ongetwijfeld kwaliteit. Op vrijdagavond zijn zij in Brussel te gast.

Heeft u ooit de danspassen van de tsestos, de stris of de kastrinos geleerd, maar weet u niet meer met welke voet u moet starten? Geen nood, na deze dansstage zit het allemaal weer onuitwisbaar in uw geheugen gegrift - tot de volgende keer.

De dansleraar is Pavlos Litoudis . De muziek wordt verzorgd door niemand minder dan Thimios Gogidis , met zijn opzwepende accordeon - en gaïda -muziek en zang. Over Thimios Gogidis vindt u elders op deze pagina wat meer informatie, naar aanleiding van het radioprogramma op de Belgische zender Klara waar hij aan bod komt/kwam.

Enige ervaring, liefst met de Thracische dansen, maar minstens met traditionele Griekse dansen in het algemeen, is wel aangewezen. De lessen worden in het Grieks of Engels gegeven, met vertaling naar het Frans. Andere talen zijn eventueel mogelijk.

De stage wordt op zaterdag gevolgd door een dansfeest op hetzelfde adres maar in een andere zaal. Het wordt wel een kort feest, want om 23 uur moeten de lichten al uit.

Wie niet genoeg kan krijgen van deze muziek kan ook nog naar een concert van de Griekse groep Lalitades die deze maand op tournee is in België en Nederland.

En wie meer wil weten over Thimios Gogidis vindt een biografie van hem in onze rubriek Achtergrond .

We vermoeden dat dit concert niet echt vervat zit in een Europese Tour, maar dat het eerder een eenmalig optreden betreft. Het concert wordt opgedragen aan Cyprus, in het licht van de toetreding van het eiland tot de EU. De officiële ondertekening van die toetreding zal op 16 april gebeuren in de schaduw van de Acropolis in Athene. Griekenland is op dit moment immers voorzitter van de EU.

Yorgos Dalaras heeft zich jarenlang ingezet voor de Cyprus-kwestie, hij kreeg er in 1994 de "John Kennedy Award" voor. In Parijs treedt hij op met het Staatsorkest van Cyprus en met Georges Moustaki en Deborah Myers.

Georges Moustaki werd in Alexandrië (Egypte) geboren en is van Griekse afkomst. Al snel ging hij als journalist werken in Parijs en ontpopte zich daar nadien tot een populaire persoonlijkheid van het Franse chanson. Hij is singer-songwriter, acteur, componist van filmmuziek, musicus-instrumentalist en tekstschrijver. Zijn doorbraak kwam er in 1969 met "Le Métèque" (De balling), een lied waarmee hij tot op de dag van vandaag vereenzelvigd wordt. Hij schreef zeer bekende liederen voor Edith Piaf - de tekst van het mooie "Milord" is van zijn hand - en voor Serge Reggiani, Dalida, Yves Montand en zovele anderen.

Deborah Myers is Amerikaanse met een klassieke opleiding. Zij treedt als sopraan vooral in het voetlicht in opera's en musicals. In Cyprus en in Griekenland treedt zij vaak op, zo onder meer ook met de Griekse tenor Marios Frangoulis.

Duizendpoot Yorgos Dalaras is van alle markten thuis. Het programma in Parijs zal waarschijnlijk meer de klassieke toer opgaan, eerder dan die van zijn "oude krakers", en hij zal allicht de beide anderen uitgebreid aan bod laten komen.

In Griekenland trad Yorgos Dalaras de laatste tijd dan weer samen op met Marinella . Deze in Griekenland nog steeds zeer populaire zangeres - na een carrière van vijfenveertig jaar - trad ooit op aan de zijde van laïka-stemmen als Stelios Kazantzidis en Tolis Voskopoulos, met wie zij achtereenvolgens in het huwelijk trad. Marinella en Dalaras traden in de jaren 1969 tot 1972 al eerder samen op. Yorgos Dalaras was toen nog een onbekend broekventje en Marinella heeft hem op weg geholpen om de grote ster te worden die hij nu is (details in onze biografie van Dalaras ). Na dertig jaar diepten deze twee coryfeeën opnieuw "Golden Oldies" uit de oude doos op, samen en in duet, precies daar waar Marinella een kei in is. In november vorig jaar waren er vijf dergelijke optredens gepland in de Concerthal van Athene (Megaron Mousikis). Het succes was overweldigend, alle vijf concerten waren in luttele minuten (neen, geen uren of dagen!) uitverkocht. Het programma wordt daarom in februari 2003 voortgezet in Athene en in Thessaloniki en het duo zou in maart-april ook nog optreden in de Verenigde Staten en in Canada. Er zou een live-cd van opgenomen worden.

Voor alle duidelijkheid, het hierboven beschreven programma met Marinella is niet het programma voor het concert van Dalaras in Parijs. Misschien volgen er later nog optredens in Europa met Dalaras en Marinella, wie weet.

Een biografie van Dalaras vindt u in onze rubriek " Achtergrond ". Daar vindt u tevens informatie over Cyprus en de Cyprus-kwestie die tijdens het concert in Parijs waarschijnlijk meerdere keren zal vermeld worden.

De zender Klara (de vroegere Radio 3) is de klassieke radiozender van de VRT (Vlaamse Radio en Televisie). In het programma "Rans" (van Paul Rans) besteden ze elke zaterdag aandacht aan wereldmuziek met concerten van de week, nieuwtjes en nieuwe cd's.

In de uitzending van 8 februari is Thimios Gogidis aan de beurt, in de rubriek "focus". Thimios Gogidis is bij ons geen onbekende. Later deze maand zorgt hij voor de begeleidende muziek bij een Thracische dansstage in Oudergem.

Thimios Gogidis wordt beschouwd als één van de belangrijkste muzikale vertegenwoordigers van de streek van Thracië en in het bijzonder van dat deel van Thracië dat zich nu in Zuid-Bulgarije bevindt. Hij is inderdaad de protagonist bij uitstek van de muziek van Anatoliki Romilia, zoals de streek in het Grieks heet. Het is Gogidis die het oude, mondeling overgeleverde repertoire her-ontdekte en nieuw leven inblies. Hij leerde de liederen van zijn moeder, die zelf afkomstig is van Oost-Roemelië.

De streek heeft, als zovele op de Balkan, een bewogen geschiedenis achter de rug. Vroeger woonden er veel Grieken, maar die moesten vluchten, niet één maar meerdere keren. Een eerste grote golf vluchtelingen kwam er in 1907, nadat Oost-Roemelië - na een korte onafhankelijkheid van de Turken in 1878 - in 1885 bij Bulgarije was aangehecht. Later verbeterde de situatie en konden ze weer naar huis. In 1924 herhaalde het macabere spel zich nog een keertje, toen ze, in de nasleep van de Megali Katastrofi van 1922 en de daarop volgende bevolkingsuitwisseling, definitief hun geboortestreek moesten verlaten.

Thimios Gogidis heeft reeds twee cd's uitgegeven en dit voorjaar komt zijn derde cd uit. Deze cd kent in Griekenland, nog vóór hij op de markt is, een enorm succes via radio- en tv-uitzendingen. Naar wij vernemen zou hij in mei of juni van dit jaar naar België komen om persoonlijk deze cd voor te stellen. Hierover berichten we natuurlijk weer zodra we meer nieuws hebben.

Dit radioprogramma is niet helemaal aan Thimios Gogidis gewijd en er komt spijtig genoeg ook geen interview. Wel zal u, in het tweede deel van het programma, muziek kunnen beluisteren uit de tweede cd van Thimios Gogidis, "Mechri to Triandafyllo" (Tot aan de roos).

In onze rubriek " Achtergrond " vindt u een biografie van Gogidis en meer uitleg over zijn muziek en de hogergenoemde cd.

Februari 2003 is overigens een drukke maand voor liefhebbers van deze muziek. Naast de hierboven al genoemde dansstage in Oudergem (B) begint de Griekse groep Lalitades later op de maand aan een reeks optredens in België en Nederland.

Net als op 8 februari , kan u ook vandaag in het programma "Rans" Griekse muziek beluisteren.

Deze zaterdag komt er een focus op "Klezmer vs. Rembetika", met de groepen Brave Old World en het Smyrna Trio die met mekaar in dialoog treden.

U krijgt fragmenten van een concert te horen, opgenomen in november en december 2002 , toen beide groepen op verschillende plaatsen in Nederland en België samen live optraden. Er komt tevens een interview met Martin Schwartz, professor in de studiën van het Nabije Oosten aan de Universiteit van Berkeley (Californië), door verslaggever Johan Van Acker (medewerker wereldmuziek bij Klara).

De vzw Tradidanse is het Brusselse zusje van het Grieks Centrum voor Folklorestudies van Athene. Het is niet de eerste keer dat Tradidanse in Brussel een muziek- en dansvoorstelling organiseert met muzikanten en dansers uit Athene.

Bovendien waren er voor de eerder aangekondigde dansstage in Mons toch al zes muzikanten vanuit het Atheense Centrum voor Folklorestudies geboekt. Waarschijnlijk werden de krachten gebundeld en werd van de gelegenheid gebruik gemaakt om deze muzikanten ook in Brussel te laten optreden.

Het orkest bestaat uit een klarinet , laouto (luit), viool , gaïda (doedelzak), lyra en slaginstrumenten en zal een voorstelling geven van traditionele volksmuziek van alle regio's van Griekenland. Het zijn allen jonge muzikanten, die de muzikale traditie bestuderen en de Griekse volksmuziek in al haar authenticiteit proberen in stand te houden.

U krijgt tevens een demonstratie te zien van traditionele Griekse dansen door leden van de dansgroep van Tradidanse, dat, zoals gezegd, de Brusselse afdeling is van het Griekse Centrum voor de Studie van de Folklore.

Nadien krijgt het publiek de gelegenheid om zelf even de beentjes te strekken en zodoende actief deel te nemen aan dit dansgebeuren. Toch ligt de nadruk van deze avond eerder op de muziek- en dansvoorstelling en betreft het hier niet echt een dansfeest. Er zijn ook geen maaltijden voorzien.

De vereniging "O Morias", van de Peloponnesiërs in Brussel, organiseert een concert met poëzie van Kavafis op muziek van Sotiris Sakellaropoulos.

Konstantinos Kavafis wordt beschouwd als één van de meest belangrijke en baanbrekende dichters van de 20ste eeuw, en dat niet alleen in Griekenland. Het kan merkwaardig lijken dat hij als Griekse dichter te boek staat, want hij heeft nooit in Griekenland gewoond. Hij werd in 1863 in Alexandria of Alexandrië, in Egypte, geboren in een oude familie die uit Constantinopel stamde maar die zich als handelaars in Alexandria gevestigd had, en daar aanzien en fortuin had verworven. Na de dood van zijn vader in 1870 verhuisde de familie naar Londen en Liverpool, waardoor de dichter het grootste deel van zijn jeugd in Engeland doorbracht. In 1877 ging de handelsfirma "Cavafys & Co" bankroet en de familie keerde weer terug naar Alexandria. Bij de onlusten in 1892 vluchtte hij met zijn moeder naar Constantinopel. In 1895 was de situatie weer wat opgeklaard en Kavafis ging werken als ambtenaar op een ministerie in zijn geboortestad. Hij overleed er in 1933, op 29 april, zijn verjaardag.

Hij heeft 154 gedichten nagelaten, op zich een bescheiden hoeveelheid, maar voldoende om hem een plaats in de wereldliteratuur op te leveren. Die erkenning kwam nochtans vrij laat. Pas bij de publicatie van zijn eerste gedichtenbundel in 1935, twee jaar na zijn dood, raakte hij bekend buiten zijn kennissenkring, en het heeft nog een hele tijd geduurd voor hij volledig naar waarde geschat werd. Dat kwam omdat hij zijn tijd ver vooruit was. Hij schreef zijn gedichten in het Nieuwgrieks, terwijl de intelligentsia tot lang na zijn dood het katharevousa voorstond, een kunstmatige taal afgeleid van het Oudgrieks. Hij refereerde in zijn werk veel naar de klassieke oudheid (wat buitenlandse filhellenen aansprak) maar gebruikte daarbij moderne metaforen en zelfspot, iets waar het toenmalige Griekenland nog niet aan toe was.

Alexandria is niet alleen zijn geboortestad en woonplaats, maar het kosmopolitische karakter van de stad, de levendige straten en de drukke haven met haar turbulente nachtleven zijn prominent aanwezig in het werk van Kavafis.

Tijdens de voorstelling in Brussel zullen verschillende van zijn gedichten gedeclameerd én gezongen worden. De muziek hiervoor werd speciaal voor de gelegenheid gecomponeerd door Sotiris Sakellaropoulos , een Griekse componist die ook zanger en muzikant is. Hij bespeelt verschillende instrumenten, maar zijn voorkeur gaat vooral uit naar de piano. Hij neemt dan ook zelf het pianospel voor zijn rekening en zingt. Daarnaast zijn er nog twee zangeressen, waarvan de ene, Natassa Bouzouki , samen met de componist uit Griekenland overkomt. De andere, Antonia Contreras Morillas , is een Spaanse die in België woont. Er is ook een inleiding door Irène Chalkia , artistiek directeur van het Scarabaeus Theater en zelf een Griekse. Aanvankelijk zou er ook nog een hele groep musici uit Patras meekomen, maar dat gaat waarschijnlijk niet door.

De teksten zullen vooral in het Grieks gebracht worden, men zegt ons: 90 % Grieks, 10 % Frans. Afhankelijk van het publiek kan er eventueel ook voor een summiere Engelse toelichting gezorgd worden.

Ter gelegenheid van het Griekse voorzitterschap van de Europese Unie worden er in de huidige vijftien EU-lidstaten heel wat activiteiten georganiseerd die vele aspecten van het rijke culturele Griekenland belichten. Zo ook deze tentoonstelling, aangeboden door het Griekse Ministerie van Cultuur.

Aan de hand van reeds gekende maar ook zeer recente archeologische vondsten worden muziek, dans en poëzie in de antieke Griekse wereld belicht. Deze voorwerpen werden thematisch ondergebracht en brengen in deze heel eigen context verrassende elementen aan het licht. Zo vernamen wij dat het kerkorgel, een instrument dat tegenwoordig niet meer uit onze westerse kerkmuziek weg te denken is, zich eigenlijk heeft ontwikkeld uit het waterorgel. Het waterorgel of hydraulis werd door een Griekse ingenieur uit Alexandrië in de derde eeuw voor Christus uitgevonden. Aan het hof van Byzantium was het een wijd verspreid instrument dat evolueerde tot een windorgel. In 757 deed de Byzantijnse keizer Constantijn V er eentje cadeau aan Pepijn de Korte, koning der Franken, en zo kon het instrument langzaam maar zeker aan haar opgang in het westen beginnen. Vlaanderen en Brabant speelden vanaf de vijftiende tot aan het begin van de zeventiende eeuw een belangrijke rol in de omvangrijke ontwikkelingsgeschiedenis van het orgel. In Griekenland is het instrument verdwenen.

De thematische onderdelen van de tentoonstelling zijn:

• Muziek en dans in Griekenland tijdens de prehistorie
• Muziek en dans op muntstukken
• Muziekinstrumenten
• Goddelijke en mythische afbeeldingen m.b.t. muziek en dans
• Muziek en dans in het publieke leven
• Muziek en dans in het privéleven
• Over de dansen

De tentoonstelling loopt nog tot 25 mei in de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis. Er wordt in de museumshop een uitgebreide tweetalige (Frans-Griekse) catalogus aangeboden voor de prijs van € 24,-. De Nederlandstalige versie was bij de officiële opening op dinsdag 25 februari nog niet klaar en zou nog een aantal weken op zich kunnen laten wachten (misschien zelfs tot na de Paasvakantie). Er zijn voor leerlingen en leraren speciale drietalige (Nederlands-Frans-Grieks) educatieve brochures te verkrijgen die kinderen en jongeren meer vertrouwd zouden moeten maken met kunst uit de oudheid. Deze educatieve brochures (vier in totaal, afhankelijk van de leeftijdscategorie) worden gratis ter beschikking gesteld voor scholen.

Over deze tentoonstelling wordt in maart ook een lezing in het Nederlands gegeven door dr. Chris Tytgat, conservator van de verzameling Griekenland van het Jubelparkmuseum. En als bekroning van dit mede als educatief programma opgezet project, kunt u in mei naar een workshop en concert met Nena Venetsanou en de groep LyrAvlos .