Zoals elk jaar organiseert de Culturele Vereniging van Thracië ook deze keer weer haar Kerstfeest.

De datum wordt doorgaans erg vroeg vastgelegd en dat is een goede zaak voor al diegenen die dit feest niet willen missen, want zo kunnen ze het alvast in hun agenda noteren. Dat zijn dan wel heel veel agenda's, want dit feest is in de loop der jaren uitgegroeid tot het hoogtepunt van het goed gevulde Brusselse "Griekse feestenseizoen".

Voor de live muziek op deze dansavond zorgt het vijfkoppige orkest I Apodimi , dat speciaal uit Stuttgart overkomt. De vereniging deed voor de eerste keer een beroep op hen in 2005 en sindsdien worden ze regelmatig opnieuw gevraagd. Ze spelen uiteraard de traditionele Thracische muziek, want daar heeft een groot deel van de aanwezigen een heel jaar op zitten wachten, maar ook de traditionele dansmuziek uit andere streken van Griekenland komt aan bod. Bovendien beschikt het orkest over een zanger en een bouzouki -speler die voor de afwisseling een laïka -programma brengen.

Daarnaast krijgt u de gebruikelijke demonstraties van traditionele Thracische dansen door de drie dansgroepen van de vereniging. Er worden maaltijden en Griekse wijnen geserveerd en er is zoals steeds een tombolatrekking.

Ook na de zomervakantie gaat de reeks benefietconcerten onder de naam "Music4Greece" weer verder.

De formule blijft dezelfde, behalve als ze anders is. Normaal nodigt het rembetika-ensemble "Asymmetri Kompania" telkens andere gasten uit om de eerste helft van het concert te spelen, maar deze keer nemen zij de hele avond voor hun rekening.

De opbrengst van deze concerten gaat integraal naar organisaties in Griekenland die zich inspannen om de ergste noden te lenigen.

De concerten vinden telkens plaats op een woensdag, behalve als ze - zoals deze aflevering - verschoven worden naar een dinsdag. Andere data waren: 19 september , 17 oktober en 28 november 2012 , en dat zijn allemaal woensdagen.

In de Brusselse Art Base kan je sinds enige tijd een "10-concertenkaart" kopen en je zou bijna gaan denken dat Solon Lekkas zich zo'n ding aangeschaft heeft. In januari 2011 was hij voor de eerste keer in de Art Base en in oktober 2011 was hij alweer terug. Telkens gaf hij daar twee concerten, en nu doet hij er nog eens drie bij. Daarmee zit hij al aan zeven optredens, een flinke hap dus uit zijn tienbeurtenkaart. Maar geen nood, de Art Base heeft er nog op voorraad.

Hij is beslist geen uitzondering, want het is opvallend hoe gerenommeerde muzikanten telkens weer met plezier terugkomen naar de Art Base. Alleen al dit najaar zijn er nog twee: in september 2012 komt Theodora Athanasiou weer terug met het Giouf Trio, en in november 2012 is er ook nog het groepje "78 Strofes" met gastzangeres Matoula Zamani .

Het voordeel voor ons is dat we gewoon kunnen verwijzen naar het stukje dat we eerder al schreven over Solon Lekkas, over zijn muziek en over zijn muzikanten. Het nadeel voor u is dat u daarvoor moet doorklikken naar onze januari 2011 pagina.

Ook deze keer zullen Solon en zijn muzikanten een workshop geven over "muziek en zang van de Egeïsche Eilanden en Klein-Azië". De details vindt u hieronder.

Het trio bestaat uit:

• Solon Lekkas (zang)
• Kyriakos Gouventas ( viool )
• Andreas Katsigiannis ( santouri ) of Dimos Vougioukas ( accordeon )

Op de valreep vernamen we dat Andreas Katsigiannis pas op zaterdagmiddag toekomt. Dat betekent dat er voor het concert van vrijdagavond een waardige vervanger gezocht en gevonden werd. Niemand minder dan Dimos Vougioukas zal Solon Lekkas en Kyriakos Gouventas komen vervoegen. Met hem bent u hoe dan ook in uitstekende handen.

Het optreden van vrijdagavond is daardoor een prachtvoorbeeld van de professionaliteit, het talent en het aanpassingsvermogen van Griekse muzikanten. Dimos Vougioukas is natuurlijk niet de eerste de beste. Net als Kyriakos Gouventas en Andreas Katsigiannis speel(t)de hij in het befaamde orkest 'Estoudiantina Neas Ionias'. Meer nog, hij stond mee in voor de orkestraties. Het traditionele muziekrepertoire van Klein-Azië is Dimos Vougioukas natuurlijk niet vreemd en de muzikanten zijn geen onbekenden voor elkaar. Toch blijft het een hele prestatie om op het laatste ogenblik, zonder al te veel repeteren, zomaar in te vallen op een concert.

Aléxia Vassiliou (Αλέξια Βασιλείου) is beter bekend als "Alexia", en onder die naam heeft ze een indrukwekkende carrière opgebouwd, met een veertigtal platen als voorlopige score. Daar zijn dertien eigen albums bij en het eerste daarvan, verschenen in 1987, haalde al meteen platina. Eerder al, toen ze in Boston jazz studeerde, haalde ze de hitlijsten met een single die het een hele tijd uithield in de top-100 van de Amerikaanse billboards. Dat was in 1984, en drie jaar eerder al, in 1981, vertegenwoordigde ze Cyprus op het Eurovisie Songfestival als lid van een groepje dat de zesde plaats behaalde. Ze bleef in de Verenigde Staten wonen en van daaruit verdedigde ze in 1987 nogmaals de Cypriotische kleuren. Deze keer deed ze het echter solo en ze bracht het tot de zevende plaats. Als gevolg daarvan verhuisde ze van New York naar Athene en als gevolg daarvan verscheen dan weer dat debuutalbum dat platina haalde. In de loop van haar indrukwekkende carrière werkte ze onder meer tien jaar lang samen met Mikis Theodorakis .

Ze is Grieks-Cypriotische, geboren in 1964 in Famagusta (Ammochostos), in het noordoosten van Cyprus. In 1974 moest de tienjarige, samen met haar hele familie en vele duizenden anderen, op de vlucht voor de Turkse inval.

Naast zangeres is ze ook actrice, componiste, tekstschrijfster en activiste, en dat alles vinden we terug in het project dat ze in de Bozar zal presenteren, onder de titel "Re-bE: A Mosaic of Cyprus, Through the Eons into Today". Het is gebaseerd op haar triple-cd "Re-bE" dat in 2010 verscheen en waarop ze voor de eerste keer met eigen composities naar buiten komt. Het project in de Bozar bouwt daarop verder. Om het met de woorden van de perstekst te zeggen: het "omvat zowel muziek als teksten en zang, en beschrijft de geschiedenis van Cyprus door de traditionele folklore te combineren met de culturen die er door de verschillende heersers werden ingevoerd. Die muzikale diversiteit is een trouwe weergave van de permanente creatieve vitaliteit van het eiland."

Wie wat minder vertrouwd is met de historische achtergrond van het "koperen eiland" kan, ter voorbereiding op het concert, terecht bij onze eigen "Geschiedenis van Cyprus" .

Alexia zal op de piano begeleid worden door de Bulgaarse pianist en componist Antoni Donchev . Deze man heeft zich de laatste vijftien jaar een stevige reputatie opgebouwd als jazz-pianist, niet alleen in zijn land maar in heel Europa en ver daarbuiten. Al in 1985 won hij bijvoorbeeld de prijs voor de beste solist op de "International Jazz Contest" die al sinds 1979 elk jaar in het Belgische stadje Hoeilaart gehouden wordt. Er waren toen 38 deelnemers uit 14 landen. Het was zijn eerste internationale onderscheiding maar niet zijn laatste.

Hij werkt al langer samen met Alexia, al bijna twintig jaar zelfs. In 1997 verscheen bijvoorbeeld een album van hen met de titel "In a jazz mood" en ook aan "Re-bE" werkte hij mee..

De bekende Griekse accordeonist Dimos Vougioukas is sinds een tijdje in Brussel neergestreken en dat is niet onopgemerkt voorbijgegaan. De ongewone combinatie van talent en bescheidenheid zorgt ervoor dat hij overal een graag geziene medewerker is geworden. Er zijn al verschillende ensembles geweest die hem mee op het podium namen en dan tot hun verbazing merkten dat het niveau ineens hoger lag dan anders. Op de een of andere manier slaagt hij er inderdaad in om zijn collega-muzikanten het beste uit zichzelf te laten halen, en dat lijkt dan nog vanzelf te gaan ook. Een zetje op het juiste moment, een paar noten die hij er tussenin gooit om de weg te wijzen, meer moet dat niet zijn.

Hij is dan ook de geknipte man om workshops te geven en hij heeft dat al een aantal keer met succes gedaan, zowel in Griekenland als in België.

Deze keer kunt u bij hem terecht voor een accordeon-workshop rond de muziek van Griekenland en Klein-Azië.

Liefhebbers van Griekse muziek zullen al wel weten dat de Griekse accordeonspeler Dimos Vougioukas in Brussel is neergestreken. Je kan er ook moeilijk naast kijken want zijn komst is niet onopgemerkt voorbijgegaan.

Geen wonder, want de man is erg veelzijdig. Hij is thuis in vele stijlen en hij beheerst eigenlijk zowat alles waar de accordeon in gebruikt wordt. Zo geeft hij eerder deze maand bijvoorbeeld een workshop "Greek & Asia Minor Accordion". Maar voor zover hij al een voorkeur heeft gaat die toch wel uit naar de Balkan-muziek en daar is dit concert een uiting van.

Over hem schreven we - uiteraard - al vaker, dus in dit stukje concentreren we ons op de andere muzikant die met hem op het podium zal zitten, en dat is Pantelis Stoikos.

Aasluitend bij deze concerten geven ze samen trouwens ook een workshop "Balkan Motives and Improvisations" .

Alleen al daaruit zal duidelijk zijn dat ook Pantelis Stoikos (Παντελής Στόικος) gebeten is door de Balkan-muziek. Maar net als Dimos Vougioukas kijkt ook hij over het muurtje. Hij wordt bijvoorbeeld beschouwd als één van de meest productieve trompettisten van de hele Balkan op het gebied van "hedendaagse wereld-jazz". Vraag niet aan Stoikos wat u daaronder moet verstaan want hij heeft een hekel aan etiketten en hokjes. Muziek, zegt hij, dat is gewoon klank. Het is de klank die je aanspreekt of niet aanspreekt, en het maakt dan niet uit hoe je die noemt.

Zijn eerste eigen muzikale klanken produceerde hij als kleine jongen, met een melodica die hij van zijn ouders cadeau kreeg. In 1990 gaat hij dan muziek en piano studeren, maar zijn leraars vinden dat hij trompet moet gaan doen. Dat heeft er allicht mee te maken dat hij uit Macedonië afkomstig is en dat is het land van de koperblazers. Toch was dat niet meteen zijn ding, misschien omdat jongeren nu eenmaal niet willen weten van de muziek van hun ouders. De Macedonische koperblaasensembles zijn weliswaar afgeleid van de militaire muziekkapellen uit de nadagen van het Ottomaanse Rijk maar ze zijn er geen slaafse kopie van. De Grieken namen in wezen alleen het concept over maar integreerden dat binnen hun eigen muzikale traditie. Met de West-Europese dorpsfanfares hebben ze eigenlijk niet zoveel meer gemeen, behalve dan dat de jeugd er doorgaans geen pap van lust. Dat neemt niet weg dat Pantelis Stoikos in 1994 toch ook maar trompet ging studeren, zonder echter de piano en de westerse klassieke muziek en jazz op te geven.

Of het aan de genen ligt of aan een vertraagde uitwerking van de moedermelk is niet bekend, maar feit is dat hij gaandeweg steeds meer gegrepen werd door de klanken die hij als kind met die melk had binnengekregen, en in 1997 gaat hij spelen bij het befaamde koperblaasensemble van Florina. Dat staat eenvoudigweg bekend als "Μπάντα της Φλώρινας" (Banda tis Florinas, oftewel "Band van Florina"), maar dat neemt niet weg dat dit ensemble, onder de bezielende leiding van Floros Floridis, aan de grondslag ligt van een "nieuwe" stroming die in de jaren '90 van de vorige eeuw ingezet werd en die tegenwoordig in Griekenland bekend staat als ... "Balkan". Als andere belangrijke spelers op dit vlak noemt Pantelis Stoikos onder meer Mode Plagal , Kostas Theodorou met zijn kwartet en het Trio Balkano.

Hij zegt er niet bij dat hij daar zelf bijna overal bij betrokken was. Zoals gezegd was hij lid van de "Band van Florina" maar hij speelde ook met Kostas Theodorou , en van het "Trio Balkano" is hij zelfs mede-oprichter. Dat ontstond in 1998 onder de naam "Akritiko Trio" maar het werd omgedoopt in "Trio Balkano" toen Alekos Papadopoulos in 1999 de drums voor zijn rekening ging nemen. De derde man is de contrabassist Lakis Tzimkas, die samen met Stoikos ook de voorloper van het "Akritiko Trio" oprichtte onder de naam "Improvisation in Balkan Jazz". Achter al deze ensembles zit dezelfde filosofie: ze tasten de grenzen af tussen de traditionele muziek en de hedendaagse jazz.

Pantelis Stoikos ontwikkelde in de loop der jaren een heel eigen speelstijl, en dat werd opgemerkt door enkele grote namen. Die waren weliswaar op andere terreinen actief maar dat was voor Stoikos absoluut geen reden om "neen" te zeggen toen ze hem vroegen om mee te werken. We zeiden het al: hij heeft hokjeshekel.

Vandaar dat hij bijvoorbeeld van 2000 tot 2007 samenwerkte met Thanasis Papakonstantinou. En sinds 2001 vinden we hem ook in het project "Orchistra tou Dromou" (Straatorkest) van Evanthia Reboutsika en Panayotis Kalantzopoulos . Maar ook Alkinoos Ioannidis en Michalis Siganidis deden een beroep op hem als leverancier van trompetklanken voor cd's van hen, en hij speelt bijvoorbeeld ook mee op de debuut-cd van de jonge maar veelbelovende Martha Mavroidí , die zelf opgemerkt en op weg gezet werd door Savina Yannatou .

Het zijn niet alleen Grieken waar Pantelis Stoikos mee samenwerkt. In zijn cv prijken een heleboel namen van belangrijke muzikanten van over de hele Balkan. Een belangrijke plaats in het rijtje is voorbehouden voor Ivo Papasov, de bekende Bulgaarse klarinettist. Het was Papasov die indertijd, met zijn workshop over “The revival of traditional music through the spirit of jazz”, voor altijd het leven van Pantelis Stoikos veranderde. Stoikos is hem daar zeer erkentelijk voor, uiteraard, maar de erkenning is wederzijds. Vorig jaar, in april 2012 , was Ivo Papasov uitgenodigd voor het Balkan Trafik Festival in Brussel en hij had Stoikos opgebeld om hem te vragen of hij mee wou gaan. Toen het de beurt was aan Stoikos om op het podium te komen kondigde Papasov hem aan als "een student van mij uit Griekenland die op een prachtige manier verderzet waar ikzelf vijfendertig jaar geleden mee begonnen ben". Een compliment van de meester dat kan tellen.

In het kader van de concerten van Dimos Vougioukas en Pantelis Stoikos in de Art Base in Brussel (zie hoger ) geven beide muzikanten ook een workshop met als titel "Balkan Motives and Improvisations".

Dimos Vougioukas en Pantelis Stoikos zijn getalenteerde solisten op accordeon en trompet. Zij komen beiden uit Griekenland, maar hun muzikale voorkeur en speelstijl is veel ruimer. Veelal wordt hun muziek omschreven als Balkanmuziek met ruimte voor improvisatie, of "wereld-jazz".

Dat de deelnemers in goede handen zijn kunt u, althans wat Dimos Vougioukas betreft, nalezen in ons stukje over de andere workshop die hij enkele weken voordien geeft. De geloofsbrieven van Pantelis Stoikos vindt u hierboven .

De Vereniging van Epiroten in België organiseert voor de tweede keer dit jaar een dansavond.

Voor de typische Epirotische muziek werd in mei 2012 enerzijds beroep gedaan op de zanger Dimitris Achnoulas en klarinettist Makis Borodimos uit Griekenland, maar anderzijds ook op een orkest uit Duitsland dat zowel traditionele Epirotische muziek als meer populaire laïka -muziek bracht.

Deze keer wordt opnieuw datzelfde orkest uit Duitsland uitgenodigd. De groep rond zanger Stavros Sianas staat borg voor verschillende Epirotische dansavonden in Düsseldorf, Keulen en wijde omgeving, en dus ook in Brussel. Het orkest speelt traditionele Epirotische muziek met zang en klarinet , maar evenzeer populaire muziek. Daarvoor zorgt de bouzouki -speler Yannis Pegios . Samen met een synthesizer en slagwerk wordt het voor iedereen een geslaagde avond met een variatie van Griekse dansmuziek.

De dansgroep van de vereniging geeft zoals gebruikelijk een demonstratie van nieuw aangeleerde of geoefende traditionele dansen van de streek.

Op deze avonden is steeds eten, Griekse wijn en andere drank verkrijgbaar. En er is een loterij waarbij tal van prijzen worden verloot.