Margarita Zorbala trad in de jaren tachtig regelmatig als zangeres op met Mikis Theodorakis . Zij zou zelfs op een bepaald moment zijn meest geliefde zangeres zijn geweest. In 1982 was zij in Brussel en vertegenwoordigde er Griekenland in het kader van Europalia '82, samen met andere Griekse zangers zoals Sotiria Bellou, Yorgos Dalaras en Glykeria .

Op dit concert zingt zij samen met Lavrendis Machairitsas , voor sommigen waarschijnlijk bekend als gitarist en zanger van de Termites. Machairitsas is op dit moment heel populair in Griekenland en op Cyprus. Hij heeft ongeveer 600 optredens op zijn actief staan in heel Griekenland. Sedert vier jaar is zijn naam, wat optredens betreft, onlosmakelijk verbonden met Dionysis Tsaknis . Bovendien componeert hij zelf liederen en muziek voor verschillende, kwalitatief hoogstaande, theatervoorstellingen.

Deze twee bekende en expressieve zangers brengen op dit eenmalige optreden liederen van Andonis Mitzelos , de gitarist-componist die zelf gitaar, mandoline en banjo zal spelen. Andonis Mitzelos is niet zomaar de eerste de beste. Hij wordt beschouwd als één van de grondleggers van de Griekse elektronische muziek. Onlangs heeft Andonis Mitzelos , na tien jaar noeste arbeid, de laatste hand gelegd aan zijn derde eigen werk, dat "Beyond The Light" als titel kreeg. De opnamen vonden plaats in New York, met de Amerikaanse jazzgroep "Spyro Gyra". Het werk is voornamelijk instrumentaal, maar bevat toch ook twee gezongen stukken, een Engels (gebracht door de Amerikaanse Manda Homi) en een Grieks (door Eleftheria Arvanitaki ). Op 1 juni licht hij in Brussel alvast een tipje van de sluier op en brengt - in wereldpremière - een deel van "Beyond The Light". Het volledige werk zal voor het eerst uitgevoerd worden tijdens een groot optreden in Athene, in het Theater van de Lykavitosberg, met als zangers: Eleftheria Arvanitaki , Yannis Kotsiras en Lavrendis Machairitsas . Dat is op 25 juni, de dag van zijn verjaardag (hij werd geboren in 1961 in Piraeus).

Maar eerst maakt hij nog even een ommetje langs Tokio, waar hij op 7 juni een ander nieuw werk van hem voorstelt, "Wakare" genaamd, met de Japanse zanger Akira Inaba en met teksten in het Japans van Shioko Mori.

Naast het uittreksel uit:"Beyond The Light" zal in Brussel ook bekend werk van de groep Termites te horen zijn, en het concert zou afgesloten worden met een selectie van andere populaire liedjes.

De muzikanten die zij meebrengen zijn ook niet van de minsten:

• Achilleas Persidis (gitaar- en luitspeler) begeleidde reeds Yorgos Dalaras en Charis Alexiou .
• Yannis Zevgolis speelt viool.
• Verder is er nog een percussionist en een pianist.

Dit concert kadert overigens in een Griekse Culturele driedaagse in het Paleis voor Schone Kunsten te Brussel. Op 2 en 3 juni voert een toneelgezelschap van het Stedelijk Theater van Kalamata er het klassieke stuk Ifigenia van Euripides op.

Meer informatie over Margarita Zorbala , Lavrendis Machairitsas en Andonis Mitzelos vindt u in onze rubriek " Achtergrond ".

Mariza Koch draait reeds ettelijke jaren mee in de Griekse muziekwereld. Zij werd geboren in Athene, maar groeide op op het eiland Santorini (Thira). Haar geboortedatum hebben we niet kunnen achterhalen. Ze studeerde in elk geval muziek in Athene toen de Kolonels aan de macht kwamen. Dat was in 1967. Ze vluchtte naar Londen en bleef er drie jaar. In 1968 maakte ze er haar eerste plaat.

In 1970 - met de Kolonels nog steeds stevig in het zadel - keerde ze terug, en maakte er meteen furore met een nieuwe formule: ze zong met alleen percussie als begeleiding. De combinatie sloeg aan en vond veel navolging. Met haar derde plaat "Arabas" ("Ossewagen") verwierf ze zich in 1971 een plaatsje in de annalen van de Griekse rock, die toen aan het opkomen was onder invloed van het Westen. Mariza schreef rock-arrangementen op Griekse traditionele muziek, en het resultaat kon de vergelijking met Westerse rock glansrijk doorstaan.

In 1976 deed zij mee aan het Eurovisie songfestival met het liedje "Panaya mou, Panaya mou", waarvan zij zelf de muziek schreef. De tekst, van Michaelis Fotiadis, was een protest tegen de Turkse invasie van Cyprus in 1974 en de daaropvolgende bezetting van een deel van het eiland (die tot op vandaag voortduurt). Het jaar voordien, in 1975, had Griekenland zelfs geen inzending gestuurd omdat Turkije meedeed. Mariza Koch eindigde dertiende, wat er zeker niet toe bijdroeg het Griekse en Cypriotische gevoel van in de steek gelaten te zijn door het Westen te verminderen.

Later heeft ze een aantal platen gemaakt voor en met kinderen. Ze vindt namelijk dat Griekse kinderen bevoorrecht zijn omdat ze van bij hun geboorte ondergedompeld worden in de rijke en pure muzikale erfenis van hun volk, nl. de Byzantijnse muziek, waarmee zij - vanaf het moment dat ze voor de eerste keer in de kerk komen, veertig dagen na de geboorte - in contact komen, maar ook de volksmuziek in de huiskring. Die muzikale inwijding, op het kruispunt tussen Oost en West, staat later garant voor meer openheid voor allerhande muziekstijlen en -genres. De onbezoedelde manier waarop kinderen muziek beleven spreekt haar in elk geval sterk aan, vandaar haar werk met kinderen en de platen die er het gevolg van zijn.

Ze heeft ook een aantal platen opgenomen met muziek van de eilanden.

Ondanks een loopbaan van meer dan dertig jaar is ze tot op heden nog steeds actief. Gevraagd naar haar toekomstplannen zegt ze: "Ik zing en volg mijn stem, zoals de vogels zich laten leiden door de wind". Maar vroeg of laat keert elke Griek terug naar de zuiverheid van de Griekse muziek, althans volgens Mariza , en dat lijkt bij haarzelf alleszins juist te zijn.

De Culturele Vereniging van Thracië, een streek waar Mariza Koch door jong en oud zeer geliefd is, haalt haar naar België op 2 juni, in het kader van een culturele driedaagse (zie onder ). De begeleidende musici zijn de volgende: Yorgos Salvanos (piano), Nikos Ikonomidis ( viool ) , Michalis Nikopoulos ( bouzouki ), Nikos Pitloglou ( laouto ), Konstantinos Lolos ( gitaar ) en Chrysoula Galathri (slaginstrumenten).

In het kader van hun veertiende culturele driedaagse (programma zie onder ) organiseert de Thracische Culturele Vereniging uit Brussel als slotactiviteit een groot dansfeest. Het orkest van Nikos Alvanopoulos was op 25 december 1999 nog te horen op het Thracische Kerstfeest. Zij brengen ons populaire Thracische volks- en dansmuziek. Vorige keer was er onder andere de typische klank te horen van de " gaïda ", de doedelzak. Hopelijk is die er weer bij.

Thimios Gogidis vertolkt, met zijn accordeon en zijn stem, volksmuziek uit "Anatoliki Romilia", het noordoostelijk deel van Thracië dat zich nu in Zuid-Bulgarije bevindt. De Grieken, die van oudsher in die streek woonden, waren eind negentiende en begin twintigste eeuw - wegens chauvinistische neigingen van Bulgarije -  genoodzaakt hun vaderland te verlaten en vluchtten hoofdzakelijk naar Thessalië. Nadien keerden zij terug naar Noordoost-Thracië, maar werden in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog opnieuw gedwongen te vluchten (1923-1928) en belandden uiteindelijk overal verspreid in Noord-Griekenland.

Beide muzikanten en hun gezelschap komen speciaal uit Griekenland. Gogidis is een week vroeger overgekomen en was op 27 mei 2000 in actie te zien op de Griekse Dag in Aartselaar, georganiseerd door de vereniging KAPA. Wie hem daar aan het werk heeft gezien, weet wel wat hem of haar aanstaande zaterdag te doen staat.

We geven in het kort nog een overzicht van de culturele driedaagse van de Thracische vereniging:

• Donderdag 1 juni: opening fototentoonstelling (15u), filmvoorstelling van "It's a long Road" van de Griekse cineast Pandelis Voulgaris (Grieks met Franse ondertitels, 17u), gevolgd door een gesprek met de cineast (19u).
• Vrijdag 2 juni: lezing over "Europese migratie" met Griekse en Belgische politici (14u30), en 's avonds het concert van Mariza Koch .
• Zaterdag 3 juni: lezing over "De opkomst van de Griekse cultuur in Thracië" (10u), voorstelling Thracische dansen (14u30), en 's avonds dan het slotfeest .

Alle activiteiten gaan door op de Campus van de C.E.R.I.A., en bij alle lezingen is simultaanvertaling voorzien naar het Frans of Grieks.

Ross Daly in een paar woorden beschrijven is onbegonnen werk, maar we doen een poging. Hij is van Ierse afkomst en raakte in de ban van oosterse traditionele muziekinstrumenten, die hij allemaal onder de knie kreeg. Op Kreta ging hij zestien jaar lang in de leer bij Kostas Moundakis, die algemeen als één van de beste lyra -spelers van het eiland wordt beschouwd. Ook dat instrument leerde Ross Daly zodanig goed beheersen, dat ook hij sedertdien door de Grieken wordt aanzien als een autoriteit op de Kretenzische lyra .

Op dit concert speelt Ross Daly Kretenzische lyra en saz en hij wordt vergezeld door Kelly Thoma ( lyra ), Angelina Tkatcheva ( santur ) en Djamchid Chemirani (zarb).

Een biografie van Ross Daly kunt u vinden in onze rubriek " Achtergrond ".