Dit is het laatste concert in de reeks, maar net als de andere is het uitgesteld. Alle gegevens staan op de mei-pagina .

Yiota Vei is ongetwijfeld dé dame van de dimotika, de traditionele volksmuziek van het Griekse platteland, die traditionele waarden en de "terugkeer naar de roots" hoog in het vaandel draagt.

Zij is afkomstig van het dorp Platistomo bij Lamia, maar verliet reeds vroeg de school en haar geboortedorp om bij haar tante in Athene in te trekken. Op 24-jarige leeftijd wou zij vooralsnog de verloren tijd inhalen en volgde avondschool om toch een einddiploma op zak te hebben. Tegelijk volgde ze lessen klassieke gitaar bij Notis Mavroudis. Zij was "gebeten", zoals dat heet, door de dimotika. Zij was er immers mee opgegroeid. Al heel jong raakte zij ook meteen gefascineerd door de liederen en de muziek uit Klein-Azië, die zij te horen kreeg op de oude platenspeler van opa. Later zal zij in contact komen met musici die samengewerkt hadden met mythische stemmen als Roza Eskenazy - contacten die een diepe indruk op haar maakten. De enorme waarde die zij hecht aan de traditie heeft er mede toe bijgedragen dat zij het zingen van traditionele liederen bijna als een roeping beschouwt. Volgens Yiota Vei verheft die muziek de mens.

Het is Melina Merkouri die haar in contact brengt met Manos Hadjidakis en Eleni Karaïndrou , met wie ze later 2 cd's zou maken. Ook maakte zij in die periode kennis met Miranda Terzopoulou en ze begonnen samen liedjes van Oost-Roemelië en huwelijksliederen van Thracië voor de radio te verzorgen. En zo kwam het dat zij voor het eerst te horen was op 1 mei 1978. Haar mooie stem is ongekunsteld en natuurlijk, 4 jaar lang zong ze alleen of met hoogstens een outi (oud) of kanonaki als begeleiding. Yiota Vei is dus reeds een 20-tal jaren actief, maar heeft slechts weinig platen op haar naam staan:

• 1982, Yiota Vei met haar dimotika, een cd met 11 volksliedjes
• 1985, 14 liedjes van Roemelië en Thracië, zoals ze jarenlang mondeling werden overgeleverd
• 1991, Paraloges, 8 traditionele liedjes (Byzantijnse balladen)
• 1995, Voyage musical en Grèce, waarop zij deelneemt met 4 onuitgegeven traditionele liederen
• 1996, Ionia, met liedjes uit Klein-Azië. Vertolkt met traditionele ondertoon, maar in samenwerking met jonge musici, onder meer Aperyis en Tabouris. Geen rembetika, maar eerder traditionele dimotika

Haar doel is absoluut niet commercieel en het hielp natuurlijk dat zij niet moest zingen "om den brode". Zij is vooral bekend in Griekenland en in Frankrijk en werkt het liefst "live" door, onder meer, deel te nemen aan festivals van muziek uit het Middellandse-Zeegebied. In Frankrijk kreeg zij vooral bekendheid vanwege haar deelname aan het project Mammas.

Naar aloude traditie brengt het Brugges Festival ook deze keer enkele verrassingen. Het 13de festival loopt van 3 t.e.m.6 februari 2000 in de Brugse Stadsschouwburg. Er staan zo maar eventjes 3 premières op de affiche, waaronder Yiota Vei, die dus voor de eerste maal in België optreedt. Zij wordt begeleid door 4 muzikanten. Op diezelfde avond, voor de pauze, kunt u tevens kennis maken met Oriental Bass Band, een internationaal getint septet rond bassist Renaud Garcia-Fons dat van India naar Andalusië reist en de avond inluidt om 20u.

Naar jaarlijkse gewoonte organiseert deze Griekse volksdansgroep uit het Antwerpse een dansfeest waar er uiteraard Griekse dansen zullen gedemonstreerd worden, maar waar men zelf ook kan dansen.

Deze keer wordt de muzikale begeleiding ondersteund door het gastoptreden van twee Kretenzische muzikanten, nl.: Nikos Gounakis, die de lyra voor zijn rekening neemt, en Michalis Frangiadakis , die laouto (luit) speelt. Deze laatste zagen we reeds eerder aan het werk in België o.a. in april 1999 op een muzikale ontmoeting tussen Kreta en Pontos, georganiseerd door de vereniging KAPA. Michalis Frangiadakis vertoeft, evenals Nikos Gounakis, slechts tijdelijk in België. Op Kreta kent men hem als een autoriteit op de laouto (luit). Hij begeleidde er onder meer de lyra- spelers Charalambos Garganourakis, Thanasis Skordalos, Vasilis Skoulas en zo vele anderen.

De naam Palio-Paréa betekent zoiets als: "oude vrienden". Deze groep Nederlanders bestaat reeds een zestal jaren. Hoewel zij uiteraard Griekse muziek brengen, hebben alle muzikanten afzonderlijk geen Griekse "roots". Wel hebben ze allen een muzikale, zij het andere dan Griekse, achtergrond. Zij komen uit het milieu van blues- en/of rockmuziek. Op hun zoektocht naar de bronnen en wortels van deze muziek, kwamen zij op die manier in eerste instantie in aanraking met de Griekse "blues", de rembetika, maar daar bleef het niet bij. Naar eigen zeggen werd hun identiteit naarmate de jaren voorbijgingen steeds "Griekser"en hun repertoire omvat dan ook liederen en improvisaties uit verschillende stijlen binnen de Griekse muziek. Hun ideaal is om zelf Griekse composities te schrijven, inclusief de teksten. In hun discografie is hun groeiproces naar dat ideaal duidelijk merkbaar:

De eerste cd die zij uitbrachten, "Greek to me" ('97), bevat rembetika- liederen en een aantal meer populaire nummers, maar (nog) geen eigen composities.

Hun tweede cd, "Yesterdays" ('98), bevat eigen composities, maar na het vergeefs zoeken naar een Griekse tekstschrijver, werd er besloten om 4 gedichten van Kavafis op muziek te zetten. Sommigen kan deze muziek allicht niet bekoren, maar anderen daarentegen vinden het een gewaagde, maar geslaagde, onderneming. Deze cd werd en wordt de laatste tijd gepromoot tijdens hun optredens. In februari brengt Palio-Paréa u een koffieconcert en een concert "Kavafis". In het "Kavafis"- programma wordt er samengewerkt met de actrice Bernadette Voragen, die gedichten van Kavafis voordraagt. Palio-Paréa zorgt voor de muzikale omlijsting met onder meer eigen Griekse composities.

In het vooraanstaande Griekse muziektijdschrift "Difono" van juli 1999, werd er een kort artikel aan Palio-Paréa gewijd. De schrijver, Yorgos Papadakis, had hun tweede cd te beluisteren gekregen. De muziekrecensent vond de niet zo perfecte uitspraak van de Griekse teksten slechts bijzaak en de vreemde tongval waarmee de liederen gezongen worden mogen, volgens de auteur, geen struikelblok vormen om hun muziek naar waarde te schatten. Volgens hem doet Palio-Paréa de Griekse muziek eer aan, wat toch geen gering compliment is.

Aan hun derde cd, getiteld "Het Perron", wordt sedert vorig jaar naarstig gewerkt en er zouden eigen composities met speciaal daarvoor geschreven Griekse teksten op komen, maar wij weten niet in hoeverre deze cd reeds klaar is. In ieder geval zullen de liederen van deze nieuwe cd gepresenteerd worden tijdens hun concerten van het seizoen 2000-2001. Misschien dat beide aangekondigde concerten reeds een tipje van de sluier oplichten?

De bezetting van de groep is door de jaren heen reeds veranderd, maar de huidige samenstelling zou als volgt zijn:

• Margot Schenk - zang, percussie, baglamas
• Mattie Tans - zang, gitaar
• Loek Schrievers - bouzouki , tzouras , baglamas , gitaar
• John Rahaket - viool
• Henk Wanders - percussie
• Nels Busch - bas

Volksdansgroep Asteria nodigt iedereen vriendelijk uit op hun feest. Doel van deze avond is de aanwezigen een onvergetelijke en gezellige avond aan te bieden.

Het culturencentrum "De Pianofabriek" heeft het plan opgevat om dit voorjaar, iedere tweede zondag van de maand, een soort van café-chantant te organiseren rond Griekse muziek. Alle data staan nog niet vast, maar u kunt er alvast drie noteren: 13 februari, 12 maart en 9 april.

De openingsavond van 13 februari heeft als thema: het café aman en zal vooral rond rembetika en laïka draaien. Twee bouzouki's , een baglamas , gitaar en accordeon worden afwisselend bespeeld door drie Brusselse muzikanten van Griekse afkomst. Zij staan onder leiding van Dimitris Bouras en worden aangevuld met een zangeres.

Vermits er geopteerd werd voor een café-chantant formule, bestaat dus de mogelijkheid tot het nuttigen van Griekse dranken en gerechten.