In 2003, op het moment dat we aan deze biografie begonnen, had Yannis Kotsiras (Γιάννης Κότσιρας) reeds een hoogtepunt in zijn carrière bereikt. Hij zingt liederen die een breed publiek aanspreken, in Griekenland maar ook daarbuiten. Afgezien van de taal, is zijn repertoire eerder universeel van karakter. Bovendien zijn zijn vertolkingen eenvoudig, eerlijk en vol overtuigingskracht. Liederen met schwung die vooral de jongere generaties weten te bekoren. Zo schreven we toen. En net zoals iedereen die populair is en in de kijker loopt, kreeg Kotsiras destijds ook kritiek en tegenwind. Precies tien jaar later en na een optreden van Yannis Kotsiras te hebben bijgewoond, weten wij dat hij best ook wel wat oude(re) generaties kan bekoren.

Eén van zijn sterke - volgens sommigen zwakke - punten is dat Yannis Kotsiras geen enkele stijl van het "klassieke" Griekse lied onaangeroerd laat. Zijn programma's zijn gewoonlijk opgebouwd met een mix van verschillende liedvormen, al dan niet geput uit zijn eigen repertoire, waardoor hij de jongeren van de zap-generatie zeker aanspreekt. Het feit dat hij zich niet bewust profileert in een bepaalde richting maar dat zijn muziek eerder een product is van de huidige consumptiemaatschappij, heeft tot gevolg dat hij door sommigen niet echt au sérieux wordt genomen. Hij speelt handig in op de heersende trend: een tijd waarin men alles wil, ineens en terzelfdertijd, en liefst op een snelle, prettige en blitse manier. En dat is precies wat hij in zijn optredens bewerkstelligt. De vraag is natuurlijk of hij bewust een product is van deze tijd of eerder dat hij zo veelzijdig is dat hij alle stijlen aankan.

Zijn grootste verdienste is natuurlijk zijn stem en die heeft bijgedragen tot het enorme succes dat een aantal hits de laatste jaren te beurt is gevallen. In Griekenland heeft Kotsiras tegenwoordig ontegensprekelijk - en daarover is men unaniem - de status van sterzanger verworven.

Yannis Kotsiras zag het levenslicht op 5 oktober 1969 in Athene. Hij studeerde piano, maar speelt ook gitaar, bouzouki en mondharmonica. Vanaf twaalfjarige leeftijd is hij begonnen als zanger bij een aantal rembetika-groepjes, maar zijn professionele loopbaan ging pas echt van start omstreeks de jaren 1990. Op de Griekse satelliettelevisie ERT was de piepjonge Kotsiras te zien in een filmpje daterend uit 1995 over de geschiedenis van de rembetikamuziek . Hij speelt er baglamas , bouzouki en zingt.

In 1998 zingt hij, zoals zovele andere Griekse jonge zangers, één lied op de cd "Tragoúdia égrapsa ya fílous" (Liederen die ik voor vrienden schreef) van Dionýsis Savvópoulos . Andere zeer betekenisvolle samenwerkingen zijn die met componisten als Evanthia Reboutsika , Panayotis Kalantzopoulos , Lavrendis Machairitsas en Antonis Mitzelos . Deze samenwerkingen leverden monsterhits op zoals: "To tsigáro" (De sigaret), van Reboutsika/Kalantzopoulos en "Tyflés elpídes" (Blinde hoop) en "Etsi ki alliós" (In ieder geval), beide van Machairitsas .

In het voorjaar van 2003, kwam er een heruitgave op de markt van "To Axion Estí" en "Pnevmatikó Emvatírio" van Mikis Theodorakis met Yannis Kotsiras als zanger. Ieder jong talent droomt er in Griekenland nog steeds van om ooit liederen van Mikis Theodorakis te mogen vertolken. Telkens opnieuw is dit een hele eer en een serieuze duw in de goede richting. De vraag of Yannis Kotsiras wel toereikend was voor dergelijke muziek heeft menigeen toen in Griekenland beziggehouden. Zijn zangersprofiel strookte niet echt met de atmosfeer die de muziek van Theodorakis uitstraalt. Ook werd hem verweten dat hij eigenlijk alleen zijn imago wat wou opkrikken in de hoop dat er iets van de waardigheid van Theodorakis' oeuvre op hem zou overstralen . En misschien wás dat wel de bedoeling, maar kan hem dat kwalijk genomen worden? De Theodorakis-vertolkingen van Yannis Kotsiras zullen misschien nooit die van "Sir" Grigoris Bithikotsis of Maria Farantouri overtreffen of zelfs maar evenaren, maar zijn prestatie op deze cd wordt als "eerlijk" bestempeld en er is duidelijk aan gewerkt. Hoe dan ook, al wie hem bijvoorbeeld "Vréchi sti ftochogitoniá" (uit de liederencyclus Politia A) of "Tis dikeosínis ílie noité" (uit het oratorium Axion Esti) hoorde zingen zal toch kunnen beamen dat hij het meer dan behoorlijk doet en zelfs op een ontroerende en overtuigende manier.

Mikis Theodorakis zelf gaf hem bij deze samenwerking de raad om niet te veranderen en steeds zichzelf te blijven. En een tweede raadgeving die Theodorakis aan het adres van Kotsiras gaf was dat hij alleen maar baat kon hebben met af en toe neen te zeggen. Alleen dan kan je met de weloverwogen ja achteraf winnen.

De reeks optredens die Kotsiras in het winterseizoen 2002-2003 in Thessaloniki en in Athene ten beste gaf was volledig in overeenstemming met de eerder genoemde heersende tijdsgeest . In het muziektijdschrift "Echo" van maart 2003 beschrijft Yorgos Mitrakis het programma van Kotsiras als een "mixed grill" en tegelijkertijd "long play". Waarmee hij wil zeggen dat Kotsiras van alles wat zingt, in een drie uur durend programma, maar zonder echte uitschieters: lichte liederen, rembetika , archondorembetika (dat zijn populaire liederen in de rembetika-stijl maar met gezuiverde teksten en westerse invloeden), populaire liederen en endechna (kunstliederen) . Het ganse scala van het Griekse lied met ballades, zeïmbékika, tsiftetélia, en noem maar op . De sterzanger werd ondersteund door negen muzikanten en drie andere, evenzeer jonge zangers: Antigóni Efstratóglou, Aspasía Theofílou en Státhis Yannakópoulos. De momenten waarop hij zelf mondharmonica speelde, vormden een aangename afwisseling.

In januari 2003 trad Yannis Kotsiras voor de eerste keer op in Londen. En ook hier kreeg het Londense publiek het welgekende recept geserveerd: sterke nummers uit zijn eigen repertoire, maar evenzeer een selectie van Griekse klassieke kaskrakers in de meest brede zin van het woord en van alle tijden. Blijkbaar een vaste formule voor zijn optredens. In juli van datzelfde jaar was hij in Duitsland te horen en in juni 2004 zou hij er opnieuw optreden, maar die tour werd afgelast.

Yannis Kotsiras werd een rijzende ster van formaat, zodat niemand minder dan Charis Alexiou op hem, en op vele andere artiesten van de jongere generatie, een beroep deed voor haar cd "Os tin Akri tou Ouranou sou" (Tot aan de rand van jouw hemel), uit 2003. Tot einde maart 2004, zes weken langer dan aanvankelijk gepland, traden Charis Alexiou en Yannis Kotsiras samen op in de Votanikos in Athene. Onnodig te zeggen dat zowel Alexiou 's nieuwe cd als de reeks optredens een overweldigend succes kenden. Rond Alexiou is het een tijdje stil geweest en zij leek zelfs een beetje op haar retour, maar haar keuze om met de jonge generatie in zee te gaan bleek een voltreffer. Zelf blijft zij er nuchter bij en beseft maar al te goed dat het talrijk opgekomen jonge publiek op de liveoptredens eigenlijk meer voor Yannis Kotsiras was komen opdagen dan voor haar.

In 2004 werd Yannis Kotsiras uitverkozen tot hoofdvertolker van de officiële song bij de Olympic Torch Relay voor de Olympische Spelen van Athene 2004. De song heet: “Pass the Flame – Unite the World”. De muziek is van Trevor Horn en de tekst van de Engelstalige versie is van Lol Creme. Er is ook een Griekse versie, van Lina Nikolakopoulou, die de titel "Να το Φως" (Na to Fos) draagt. Beide versies worden door Yannis Kotsiras gezongen. Een hele eer en geen onlogische keuze. Yannis Kotsiras mocht immers in oktober 2003 in Monte Carlo, in het bijzijn van Prins Albert van Monaco, tijdens de World Music Awards 2003 de prijs voor de best verkopende Griekse artiest in ontvangst nemen. Zijn twee laatste cd's behaalden toen in eigen land inderdaad vier keer platina.

Op 20 maart 2013 trad Yannis Kotsiras voor de eerste keer op in Brussel. Meer over dit optreden leest u op onze maart 2013-pagina . Aanleiding van dit concert en de start van een wereldtour, was natuurlijk het verschijnen van een nieuwe cd, "Mousiko kouti" (Muziekdoos). Het is een speciale cd met voor de eerste keer alleen eigen composities, verzameld door de jaren heen. De cd wordt door Yannis Kotsiras opgedragen aan Dimitris Mitropanos , de zeer populaire zanger die in 2012 rond Pasen overleed. Kotsiras beschouwde Mitropanos als een echte vriend die altijd in hem is blijven geloven. Kotsiras schreef een aantal liederen speciaal voor de stem van Mitropanos , waaronder het succesvolle " Ta blues ton Valkanion", een zware zeïmbekiko op het lijf van Mitropanos geschreven. Op de cd zingt Kotsiras alle nummers zelf. Een ander lied "Gia sena" zou zelfs in een Franstalige versie worden uitgebracht. Het bewijst allemaal dat Yannis Kotsiras echt wel meer in zijn mars heeft en niet zomaar een hit-parade zangertje van een zap-generatie is.

Een selectie uit zijn discografie met enkel "eigen" platen:

1996 Αθώος ένοχος- Athóos énochos (Onschuldig schuldig) . De composities zijn van Evanthia Reboutsika en van Panayotis Kalantzopoulos . Elli Paspala zingt er één lied op.

1997 Μόνο ένα φιλί- Móno éna filí (Slechts een kus) . Zijn grote succesplaat, met muziek die opnieuw gecomponeerd werd door Evanthia Reboutsika . De teksten zijn van Eleni Zióga. De cd behaalde platina.

1998 Τα πρώτα μου τραγούδια- Ta próta mou tragoúdia (Mijn eerste liederen) .

1999 Φύλακας άγγελος- Fýlakas ángelos (Engelbewaarder) . De componist is deze keer Andonis Mitzelos , met teksten opnieuw van Eleni Zioga. Dit werd eveneens een grote succesplaat met om en bij de 65.000 verkochte exemplaren.

2001 Είναι δική μας η ζωή μας- Ine dikí mas i zoí mas (Het is ons leven) . Met composities van Evanthia Reboutsika .

2002 - Live . Het is dé absolute trend van het jaar 2002: iedere artiest met naam zal een live-cd opnemen van een concert of een optredenreeks in een muziekclub. En ook Yannis Kotsiras doet mee aan deze modegril, met een selectie van zijn beste nummers uit een aantal optredens van de laatste jaren. De uitgave bevat twee cd's en een bonus-dvd, met alweer platina tot gevolg.

2003 Ξύλινο αλογάκι - Xýlino alogáki (Houten paardje) . Deze cd werd uitgebracht met Pasen 2003. Voor de muziek tekent Lavrendis Machairitsas en de teksten zijn van Isaák Soúsis.

December 2003 Τι τραγούδι να σου πω - Ti tragoúdi na sou po (Wat zal ik voor je zingen) . Dvd van een liveconcert in het Katrakeio Theater (Nikea-Athene) op 8 september 2003.

...

2013 - Mousiko kouti (Muziekdoos). (zie onze maart 2013-pagina )