Juni  2011
Home Nieuws Agenda MaandOverzicht Praktisch Achtergrond
Jaar 2008 Jaar 2009 Jaar 2010 Jaar 2011 Jaar 2012 Jaar 2013 Jaar 2014
Januari 2011
Februari 2011
Maart 2011
April 2011
Mei 2011
Juni 2011
Juli 2011
September 2011
Oktober 2011
November 2011
December 2011

Overzicht Griekse Muziek in Juni 2011

Alle evenementen afdrukken

Enkel dit evenement afdrukken

Aandacht voor Eleni Karaïndrou,Theo Angelopoulos & Manfred Eicher

Met een documentaire en twee films

Bijna 7 jaar na de avant-première van Theo Angelopoulos ' film " Eleni ", besteedt Flagey opnieuw aandacht aan deze Griekse filmregisseur en aan de Griekse componiste Eleni Karaïndrou . Muziek en beeld gaan in Angelopoulos ' films hand in hand en Karaïndrou is nu al bijna dertig jaar de vaste componiste van zijn filmmuziek. Over het ontstaan van zo'n film en de bijhorende muziek en het wordingsproces van het geheel, waarin de beelden en de muziek elkaar zo perfect aanvoelen en aanvullen, leest u meer in de biografie die we over Eleni Karaïndrou schreven. Daarin leest u ook dat er twee personen zijn die een belangrijke invloed hebben gehad op haar carrière als componiste. Dat zijn uiteraard haar land- en streekgenoot Theo Angelopoulos en de Duitser Manfred Eicher , oprichter van het Duitse label ECM . Alle drie delen zij eenzelfde inzet, een haast maniakale passie voor wat ze doen, het streven naar perfectie en een opperste concentratie en inlevingsvermogen tijdens het werk, soms in totale afzondering. Het resultaat is er dan ook naar. De muziek van Eleni Karaïndrou is zelfs los van de films een eigen leven gaan leiden.

Een eerste luik van deze focus is de onuitgegeven documentaire " Sounds and silence " , van Peter Guyer & Norbert Wiedmer (CH, 2009). De makers van deze documentaire volgen Manfred Eicher en laten zien hoe hij te werk gaat. De film toont een aantal werksessies, maar laat ook musici en componisten aan het woord, waaronder Eleni Karaïndrou . De documentaire is meermaals te zien in Flagey, op verschillende tijdstippen tussen 25 mei en 18 juni 2011.

In dezelfde periode lopen er in Flagey twee films van Theo Angelopoulos met filmmuziek van Eleni Karaïndrou . Beklijvende films, voor al wie de resultaten wil zien en horen van de bijzondere samenwerking tussen Karaïndrou en Angelopoulos . Het betreft de volgende films:

Eternity and a day / L' éternité et un jour / Mia eoniotita kai mia mera (1998) . Deze film won de Gouden Palm op het Filmfestival van Cannes in 1998. Te zien in Flagey van 22 mei tot 20 juni 2011.

Eleni / The weeping meadow / To livadi pou dakryzei (Trilogia 1/3) (2004) . Op de affiche van Flagey van 16 mei tot 5 juni 2011.

Praktische gegevens
Vanaf maandag 16 mei tot en met maandag 20 juni 2011 , Studio 5, Flagey, Heilig-Kruisplein, 1050 Brussel (Elsene) (B)

Tickets: € 7,- per filmvoorstelling (reductietarief: € 5,50). Er zijn verschillende voorstellingen van zowel de documentaire als de twee films.

Dit evenement is voorbij.

 

Op de site sinds: 04/05/2011

Terug naar het begin van deze pagina.


Enkel dit evenement afdrukken

Charis Alexiou

European Tour

Charis Alexiou behoort, samen met Yorgos Dalaras en nog enkele anderen, tot de categorie van Griekse supersterren die ook ver buiten het milieu van "Griekofielen" bekend zijn.

Volgend jaar, in mei/juni 2011, gaat ze weer eens op "European Tour" en daarbij doet ze Finland, Oostenrijk, Zwitserland, Duitsland, België, Nederland en Frankrijk aan . Ze laat zich op deze tour begeleiden door een band van zeven topmuzikanten.

In Duitsland komt ze naar München (31.5), Stuttgart (1.6), Frankfurt (4.6) en Düsseldorf. Daarvan nemen we alleen het laatste in onze Agenda op, de andere zullen allicht te ver weg zijn voor het publiek van onze site. Idem voor Parijs ( 9.6 in de Olympia), Wenen (29.5), Zürich (2.6) en Helsinki (15.5).

De eerste locatie die in voorverkoop ging was Den Haag, op 10.09.2010. Kort nadien volgden ook de andere locaties: op 13.09.2010 waren er kaarten verkrijgbaar voor Frankfurt (prijzen van € 35 tot € 60), op 15.09.2010 was het de beurt aan Stuttgart (van € 29 tot € 58), Parijs (€ 27,50 tot 64,90) en Düsseldorf (zie onder), op 17.09 volgden dan Zürich (CHF 46 tot CHF 98) en München (€ 27 tot € 58) en tenslotte Wenen (€ 35 tot € 75). Voor Brussel was het nog even wachten tot eind oktober.

Kijk uit als u kaarten voor deze buitenlandse concerten koopt. Ook hiervoor liggen er Nederlandse zwarthandelaars op de loer. Dat lijkt misschien handig vanwege de taal, maar denk toch maar twee keer na. Om te beginnen betaalt u daarvoor een fikse meerprijs (€ 95 ipv € 60 voor Frankfurt bijvoorbeeld, 24.09.2010). En wat gaat u doen als u de toegang geweigerd wordt met uw zwarte ticket? Jawel, dan mag u het alsnog uitleggen in die vreemde taal waar u zo bang voor was. Vergeet niet dat Nederland het enige land is in de Europese Unie dat - in naam van de Heilige Handelsvrijheid - geen graten ziet in dergelijke praktijken. Elders wordt er hard opgetreden, niet alleen tegen de verkopers maar ook tegen de kopers, misschien tegen u dus. Is het dan misschien toch niet beter om toch maar bij de officiële verkooppunten te kopen?

Praktische gegevens
Zondag 5 juni 2011, 20u00, Philipshalle, Siegburger Strasse 15, 40591 Düsseldorf (Oberbilk) (D).

De zaal heet tegenwoordig "Mitsubishi Electric Halle".

Tickets: zes prijscategorieën, allemaal zitplaatsen, van € 27,- tot € 57,-(exclusief reservatiekosten).

Dit concert is voorbij.

Dinsdag 7 juni 2011, 20u00, Koninklijk Circus (Cirque Royal), Onderrichtsstraat 81, Brussel (B)

Dit concert is voorbij.

Zaterdag 11 juni 2011, 20u15, World Forum Theater, Churchillplein 10, 2517 JW Den Haag (NL)

Tickets kosten € 45,50 € 47,50 en € 49,50 (exclusief servicekosten, die zoals gewoonlijk in Nederland vrij hoog zijn: € 4,95 € 4,75 of € 4,55, volgens de rang van het ticket).

Dit concert is voorbij.

 

Op de site sinds: 30/06/2010

Terug naar het begin van deze pagina.


Enkel dit evenement afdrukken

Dervisia

Rembetika-ensemble

Alexandros Kyrkos is een Griekse muzikant in hart en nieren. In Nederland, waar hij woont, komt zijn geliefkoosde muziek niet vaak meer aan bod en Alexandros is van plan om daar zelf wat aan te doen. Kyrkos speelt en zingt alle stijlen van Griekse muziek: rembetika , dimotika , endechna en laïka , en hij componeert ook zelf. Dat doet hij natuurlijk niet alleen, hij richtte een aantal muziekgroepjes op waarmee hij voortaan iedere maand zal optreden in de Pijp in Amsterdam. Op regelmatige basis zullen er ook andere groepen uitgenodigd worden die zich met Griekse muziek of aanverwante muziek bezig houden. Zo wordt het CC Muziekcafé iedere laatste maandag van de maand voorbehouden voor Griekse muziek.

Voor de aftrap vorige maand stond het rembetika -duo "Dervisia" op het programma, maar op het laatste moment bleek dit niet door te gaan omdat één van de twee leden van Dervisia zich in Griekenland bevond. Nu zou hij dus terug zijn.

"Dervisia" speelt rembetika -muziek op een zo authentiek mogelijke manier.

De bezetting is als volgt:

Praktische gegevens
Maandag 27 juni 2011, 21u00, CC Muziekcafé, Rustenburgerstraat 384, 1072 HG Amsterdam (NL)

Inkom: € 3,-.

Dit concert is voorbij.

 

Op de site sinds: 30/05/2011

Terug naar het begin van deze pagina.


Enkel dit evenement afdrukken

Imam Baildi

Op het Amsterdam Roots Festival

Succes kan je wel nastreven, maar je kan het niet maken of afdwingen, het overkomt je gewoon. Soms overvalt het je zelfs op een moment dat je het helemaal niet verwacht. Dat overkwam ook de broers Orestis en Lysandros Falireas .

De twee broers groeiden op in een familie met een meer dan bijzondere belangstelling voor Griekse muziek. Vader Falireas runde zelf al sinds 1968 een kleine maar toonaangevende platenzaak in Athene. Kenners vonden daar een indrukwekkende collectie authentieke 78-toerenplaten met daarin nogal wat rembetika . Later, in 1981, richtte hij met zijn broer een eigen platenmaatschappij op, Falireas Productions. Ook daar hadden ze veel rembetika en Smyrneïka in het aanbod, inclusief opnamen uit Amerika, maar ze blikten ook de beste en meest toonaangevende solisten in van de traditionele Griekse volksmuziek. Een groot deel van hun catalogus bestaat uit heruitgaven van authentieke opnamen van vóór 1950, en de oudste dateert zelfs uit 1907. Die werden met heel veel zorg en de nieuwste technologieën heropgenomen en opnieuw uitgegeven met een boekje erbij met gedetailleerde uitleg - zelfs in het Engels - over zowel de muziekstijl als de artiesten. Het gaat bijna zonder uitzondering over legendarische opnames van legendarische artiesten, stuk voor stuk opnames dus die een cruciale rol hebben gespeeld in de ontwikkeling van datgene wat vandaag de Griekse muziek is, maar die zonder Falireas Productions niet meer verkrijgbaar zouden geweest zijn. De ontwikkeling staat niet stil en de platenmaatschappij geeft ook nieuwe opnames uit van toonaangevende virtuozen als Yorgos Koros , Nikos Saragoudas , Yorgos Mangas of Iordanis Tsomidis .

Orestis en Lysandros Falireas hadden dus zowat alles in huis wat beschikbaar was aan authentieke rembetika -opnamen. Tijdens hun studies in Europa (lees: buiten Griekenland) kwamen zij ook in aanraking met andere muziekstijlen zoals hip-hop, electro swing, Latijns-Amerikaanse ritmes en nog veel meer. De stap naar sampling en het remixen van rembetika -opnamen, vooral uit de jaren 1940 en 1950, met verschillende andere soorten muziek en het toevoegen van dansbare beats was snel gezet.

In 2005 hadden ze zo al drie nummers bij elkaar. De platenmaatschappij EMI hoorde die en stelde voor om ze uit te geven, maar dan moesten ze wel wat meer materiaal hebben. In 2007 was het dan zover. Orestis Falireas is dj, hij stond in voor de programmatie en Lysandros nam de drums en percussie voor zijn rekening. Omdat zij verschillende soorten muziek met elkaar vermengden, noemden ze het eindresultaat bij wijze van grap " Imam Baildi ". Dit van oorsprong Turkse gerecht op basis van aubergines wordt in veel olie gestoofd en met tal van kruiden en specerijen op smaak gebracht. Er wordt gezegd dat de imam het bewustzijn verloor na het eten van deze lekkere schotel. Dat is trouwens ook de letterlijke betekenis van het Turkse İmam bayıldı . Ook in Griekenland is imam baïldí ( ιμάμ μπαϊλντί ) nog altijd een geliefde groentenschotel (en tussen haakjes: het gerecht schrijven wij volgens de "correcte" transliteratie met een i-met-trema, maar voor de naam van de groep volgen we de schrijfwijze die zij zelf in een internationale context gebruiken).

Met of zonder trema, het muzikale mengsel uit de Griekse wereldkeuken van Falireas veroorzaakte dan misschien geen "instant knock-out" bij de luisteraars maar het scheelde toch niet veel. De cd sloeg meteen aan en de broers werden overal in Griekenland gevraagd om live op te treden. In 2010 bijvoorbeeld deden ze dat zowat honderd keer, dat is gemiddeld zo'n twee keer per week. Toen hun eerste cd verscheen hadden ze eigenlijk nog nooit live opgetreden. Dat was ook niet de bedoeling geweest, ze hadden er niet eens bij stilgestaan dat iemand hen live zou willen horen. Het was dan ook even zoeken naar muzikanten die hen zouden kunnen bijstaan voor die optredens. In de studio kom je met twee man en de nodige opname-apparatuur een heel eind, op het podium gaat die vlieger natuurlijk niet op.

Het bleef niet bij Griekenland alleen. De cd werd ook internationaal opgepikt en ondertussen heeft "Imam Baildi" al op tal van buitenlandse podia gestaan, onder meer in Frankrijk, Duitsland en Denemarken. Ook in Turkije zijn ze graag geziene gasten.

Door al die optredens deed de groep steeds meer ervaring op en de samenwerking bracht ook nieuwe ideeën met zich mee. Door de interactie met het publiek gingen ze ook anders tegen de dingen aankijken. Zo viel het hen op dat er op hun concerten al snel werd gedanst, en beetje bij beetje schoven ze op in de richting van de meer dansbare muziek.

Dat is duidelijk te merken aan hun tweede cd " The Imam Baildi Cookbook ". Die kwam er in 2010, drie jaar na de eerste. Intussen had de groep reeds samengewerkt met tal van gevestigde waarden binnen de Griekse en internationale muziekwereld. In 2009 was er de reeks optredens met Dimitra Galani en Eleni Tsaligopoulou in de Vox. Andere (internationale) samenwerkingen waren die met de Amerikaanse hip-hopgroep Delinquent Habits uit Los Angeles, met de percussionist Maxwell Wright van de Spaanse groep Ojos de Brujo met Barcelona als thuisbasis, maar ook met de Grieks-Nigeriaanse rapper MC Yinka , die ook al met Filippos Pliatsikas samenwerkte op diens cd "Omnia". Al deze namen zijn terug te vinden op de nieuwe cd. Wat ook nieuw is ten opzichte van de eerste cd is dat er op deze uitgave meer eigen inbreng is, zo veel zelfs dat volgens sommige critici bij bepaalde tracks het origineel niet meer herkenbaar is. Een beetje zoals een auberginegerecht waarin de aubergine niet meer doorsmaakt. Nogal wat fijnproevers hebben daar geen enkel probleem mee, zolang het geheel maar smakelijk blijft.

De recepten uit het "Imam Baildi Cookbook" vielen in elk geval in de smaak van het selecte groepje van radioproducers uit 23 Europese landen die te boek staan als expert inzake wereldmuziek. Het zijn zij die elke maand hun persoonlijke lijstje opstellen met de tien beste albums die ze die maand op hun draaitafels kregen. Die lijstjes worden dan gecombineerd tot de bekende en toonaangevende "European World Music Charts". Vorige maand (mei 2011) prijkte daar op nummer zes ook het nieuwe album van Imam Baildi. Een maand later klom het zelfs naar de vijfde plaats.

Net als bij de groentenschotel wil de bezetting van Imam Baildi al wel eens wijzigen, afhankelijk van wat er beschikbaar is. Maar door het grote aantal optredens is het de laatste tijd wel wat uitgekristalliseerd en de laatste tijd zie je de volgende achtkoppige bemanning op het podium:

  • Orestis Falireas (dj, bass)
  • Lysandros Falireas (drums, keyboards, percussie)
  • Yannis Diskos ( klarino , alt- en tenor-saxofoon)
  • Periklis Aliopis (trompet)
  • Alexis Arapatsakos ( bouzouki , laouto )
  • Lambis Kountourogiannis (elektrische en akoestische gitaar, cello, zang)
  • Rena Morfi (zang)
  • MC Yinka (MC, rap)

Ook in Amsterdam zullen ze in deze bezetting spelen.

Yannis Diskos wordt niet voor niets (samen met Periklis Aliopis) als de "Balkan-specialist" van de groep aangeduid. Zijn vader had een winkel met muziekinstrumenten en 's middags, tijdens de siësta, sloot hij de jongen daar op. Het vervolg laat zich raden: zoon Yannis speelt klarinet van toen hij twaalf was en iets later kwam daar ook saxofoon, gaïda en flogera bij. Vanaf zijn vijftiende heeft hij aan talloze festivals van dimotika deelgenomen, ook internationaal. Hij werkte ook samen met Pandelís Thalassinós en hij is tussendoor ook nog leraar in Aridea. Hij is daar geboren maar hoe hij het klaarspeelt om dat te combineren met al de optredens van Imam Baildi mag Joost weten, want Aridea is een klein stadje bij Pella, helemaal in Noord-Griekenland.

Aan het andere einde van het muzikale spectrum vinden we Lambis Kountourogiannis die ook speelt bij Modrec, een post-punk band die al sinds 2001 bestaat en nogal wat bijval kent in het Atheense underground circuit. Ten opzichte van de bezetting van het "Cookbook" vervangt hij Spyros Vryonis.

Ook de zangeres van het "Cookbook", Faï Brouzaki, stond haar plaats af. Zij werd vervangen door Rena Mórfi . Daarmee zal het mengsel beslist in de smaak vallen van de liefhebbers van vrouwelijk schoon, maar dat niet alleen want ook vocaal heeft Rena Morfi heel wat te bieden. Met haar zangkwaliteiten kon ze onder meer ook Alkinoos Ioannidis , Fivos Delivorias en Panayotis Kalantzopoulos bekoren. Met Alkinoos (en Lizeta Kalimeri en Christos Thivaios en nog enkele anderen) deed ze bijvoorbeeld een liefdadigheidsoptreden voor een kindertehuis in Athene, Kalantzopoulos nam haar vorig jaar mee op tournee, en voor Fivos Delivorias is ze zelfs een vaste medewerkster. Toch komt ook zij mee naar Amsterdam.

Het voorprogramma wordt verzorgd door de groep Arifa , met een gastoptreden van de pianiste-zangeres Karsu Dönmez . De leden van Imam Baildi kennen hen alleen van naam maar ze kijken zelf erg uit naar de kennismaking. Arifa is een kwartet dat recent in Amsterdam is ontstaan. De vier muzikanten hebben hun wortels in het Midden-Oosten, Turkije en de Balkan. Karsu Dönmez is van Turkse origine maar werd in Amsterdam geboren. Zoals bekend hebben Grieken en Turken met elkaar een heleboel cultureel erfgoed gemeen. Zowel Arifa als Imam Baildi bouwen daar op voort en ze verwerken er moderne elementen in, maar ieder doet dat op zijn manier. De vier muzikanten van Arifa zijn bovendien virtuozen op oosterse instrumenten, en dat is een aspect dat bij Imam Baildi minder aan bod komt. Wie weet groeit daar wel iets moois uit ...

Na de twee concerten is er een afterparty. De jongens (en het meisje) van Imam Baildi zullen daar allicht zelf ook wel naartoe gaan. Als ze eenmaal op dreef zijn na hun concert is het zeer de vraag of ze hun vingers van de knoppen, snaren en toetsen zullen kunnen afhouden. Ze komen niet alleen zelf uit de dj-hoek, maar ze spelen in Athene wel vaker samen met dj's, dus ...

Het Amsterdam Roots festival loopt van 22 tot 26 juni 2011. De eerste dagen zijn gereserveerd voor het 'Roots Indoor', met een serie optredens in diverse Amsterdamse zalen. De afsluiter op zondag 26 juni is het gratis 'Roots Open Air' festival in het Oosterpark.

Een ander onderdeel is 'Roots in Beeld' waarbij van 16 tot 22 juni vijf muziekfilms worden vertoond in de Melkweg Cinema. In het aanbod zit onder meer de film " Lost songs of Anatolia " van Nezih Ünen (TR, 2010), te zien op donderdag 16 juni om 19 uur.

Praktische gegevens
Vrijdag 24 juni 2011, 20u00 , deuren: 19u30, Club Pera Live, Paradiso, Amsterdam (NL)

Entree: € 15,- (verplicht lidmaatschap niet inbegrepen, dat kost € 3,50 per maand of € 25,- per jaar).

Dubbeloptreden in de grote zaal:

  • Voorprogramma: Arifa met Karsu Dönmez om 20 uur.
  • Hoofdprogramma: Imam Baildi om 20u30.
  • Aansluitend, vanaf 23 uur en tot 5 uur, is er een Roots Afterparty in de kleine zaal met DJ Gülbahar Kültür . Deze afterparty is gratis toegankelijk met een ticket voor het optreden van Imam Baildi. Entree enkel voor de afterparty: € 10,-.

Dit festival is voorbij.

 

Op de site sinds: 14/06/2011

Terug naar het begin van deze pagina.


Enkel dit evenement afdrukken

Songs of our Soul

Mini-concert met Yorgos Dalaras, Margarita Zorbala en Kostas Chatzichristodoulou

Vroeg begonnen is half gewonnen, zo moet het Cypriotische Europarlementslid Antigoni Papadopoulou gedacht hebben. Cyprus neemt in de tweede helft van 2012 de voorzittershamer van de Europese Raad over, maar waarom nog een jaar wachten als je nu al kunt vieren? En wat is er beter om zoiets te vieren dan een concert? Een concert met veel muziek van en met Cyprioten, of Grieken met een bijzondere band met het eiland van Afrodite?

Vandaar dat Margarita Zorbalá (Mαργαρίτα Zορμπαλά) en Kostas Chatzichristodoulou (Κώστας Χατζηχριστοδούλου) naar Brussel komen. Maar ze komen niet alleen: ook Yorgos Dalaras komt mee. En dat is niet alles: ze worden begeleid door het koor "Diástasi" uit Lemesos en een ensemble van zes uitgelezen muzikanten. Op het programma staat muziek van Mikis Theodorakis , Manos Hadjidakis , Marios Tokas , Dimitris Lagios en vele anderen.

Het koor Diástasi is één onderdeel van de culturele vereniging met dezelfde naam, die in 1984 opgericht werd in Lemesos. Het Griekse woord "διάσταση" betekent letterlijk "dimensie, afmeting" en met wat gevoel voor kromme vertalingen zou je kunnen zeggen dat de vereniging vier dimensies heeft, elk met imposante afmetingen. Om te beginnen zijn er twee afdelingen voor jongeren: een kinderkoor met zowat 40 leden en een grote dansgroep voor adolescenten. Veel van die jongeren stromen later door naar de twee afdelingen voor volwassenen: een dansgroep met een twintigtal leden en een koor met veertig tot vijfenveertig leden. Het is dat laatste koor dat mee naar Brussel komt. We weten niet of ze voltallig zullen zijn of niet, maar dat doet er ook niet echt toe. Zingen kunnen ze in elk geval. In de eerste 25 jaar van hun bestaan (tot 2009) gaven ze ontelbare concerten over heel de wereld: Londen, Parijs, Cuba, New York, Berlijn, Moskou ... Ze hebben in die tijd ook acht cd's uitgebracht, waarvan er minstens twee zelfs platina haalden - niet bepaald slecht voor een koor. En ze zijn duidelijk niet van plan om er mee te stoppen.

In 2010 was het precies 50 jaar geleden dat Cyprus onafhankelijk werd (zie hiervoor onze "Geschiedenis van Cyprus" ) en bij die gelegenheid brachten ze hun negende cd uit. Die heet "Τα τραγούδια της ψυχής μας" (Ta tragoudia tis psychis mas, Liederen van onze ziel) en als je dat in het Engels vertaalt heb je meteen ook de titel van dit concert.

Op die cd staan twaalf liedjes van de - in hun ogen - meest belangrijke Cypriotische componisten en tekstschrijvers. De naam die in de Lage Landen het meest bekend is zal wel de betreurde Marios Tokas zijn, maar ook Yorgos Kotsonis, Vasos Argyridis, Michalis Violaris, Michalis Christodoulidis en vele anderen zijn een kennismaking waard - en dat is ook precies de bedoeling van de cd.

Van de eveneens vroeg gestorven componist Dimitris Lagios (1952-1991) staat er niets op de cd, maar dat is omdat hij een Griek is en dus niet echt in het concept in te passen viel. Toch beschouwde hij Cyprus zo'n beetje als zijn tweede vaderland en hij heeft veel met Diastasi samengewerkt. Hij schreef ook muziek speciaal voor hen, op teksten van Cypriotische dichters. Enkele van zijn liedjes zijn zelfs tot het Cypriotische nationale erfgoed gaan behoren. Op dit concert mag werk van hem dan ook niet ontbreken.

Bij zijn dood, twintig jaar geleden, was hij bezig aan nog meer muziek voor Diastasi en dat werk werd afgemaakt door de Cypriotische componist Michalis Christodoulidis , die zelf ook muziek leverde voor de "Ta tragoudia tis psychis mas" van Diastasi - en dus allicht ook voor het concert in Brussel.

Deze Michalis Christodoulidis kent u waarschijnlijk wel, ook al weet u dat misschien niet. Het is namelijk hij die de muziek schreef voor de cd "Ες Γην Εναλίαν Κύπρον" (Es gin enalian Kypron, Cyprus het land in de zee), de cd die Yorgos Dalaras in 1992 uitbracht om de Cyprus-kwestie onder de aandacht te brengen. Twee jaar later kwam Dalaras om dezelfde reden met het album “Των αθανάτων” (Ton athanaton, Van de onsterfelijken) waarop Melina Kana meezingt. Ook op die cd staat muziek van Christodoulidis maar hier vinden we ook verschillende liedjes van de hand van Dimitris Lagios. Diezelfde twee namen vinden we overigens al terug op "Τα κατά Μάρκον" (Ta kata Markon, Het evangelie volgens Marcus) uit 1991, en zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan. Kijkt u in plaats daarvan even naar de twee "Cypriotische" platen van Dalaras . Daar werkte ook een koor aan mee, en dat heet ... Diastasi. Als u het hoesje van "Es gin enalian Kypron" er even bijneemt dan heeft u meteen ook een foto van hen (zoals ze er zowat twintig jaar geleden uitzagen).

Een andere Cypriotische componist die uw aandacht verdient is Vasos Argyridis . Geboren in Lemesos op Cyprus (in 1960) en opgeleid aan het conservatorium van Moskou is hij beslist geen onbekende in Griekenland, en op Cyprus staat hij bij wijze van spreken elke week op een podium (als hij dirigeert) of ernaast (als hij de muzikale leiding heeft). Ook in Brussel zal hij het dirigeerstokje bedienen.

Dat de zangeres Margarita Zorbala een bijzondere band heeft met Cyprus hoeven we u natuurlijk niet te vertellen: zij woont er sinds 1993. Ze werd in Moskou ontdekt door Mikis Theodorakis en de rest leest u in onze biografie van haar . We schreven die toen ze in juni 2000 in Brussel was met Lavrendis Machairitsas en Antonis Mitzelos .

Zanger Kostas Chatzichristodoulou (zijn naam wordt ook als Kostas Hadjichristodoulou geschreven) is zelf Cyprioot, maar hij woont en werkt vooral in Athene. Hij zal in de Lage Landen vooral bekend zijn als vaste medewerker van Marios Tokas . Hij was er bijvoorbeeld bij tijdens het concert in Brussel dat de Ambassade van Cyprus in november 2002 gaf naar aanleiding van de toetreding van het eiland tot de Europese Unie.

Tot slot nog dit: op de dag van dit concert zal het precies 36 jaar en 49 weken geleden zijn dat het Turkse leger op Cyprus binnenviel . Dat is wel geen rond getal maar het kan toch geen kwaad om, knusjes gezeten in het Heilige der Heiligen waar normaal alleen de Europese hogepriesters mogen komen en, omringd door maatpakken en haute-couture jurken, even te mijmeren over de vraag hoe het kan dat een kandidaat-lidstaat na al die tijd nog steeds grondgebied van een lidstaat bezet houdt.

Praktische gegevens
Woensdag 29 juni 2011, van 18u30 tot 21u00, Europees Parlement, Zaal Yehudi Menuhin, Wiertzstraat 60, 1047 Brussel (Elsene) (B)

Gratis inkom.

Dit concert is voorbij.

 

Op de site sinds: 16/06/2011

Terug naar het begin van deze pagina.


Valid XHTML 1.0 Strict!

[Home]  [Nieuws]  [Agenda]  [Overzicht]  [Praktisch]  [Achtergrond]

Please contact our Webmaster with questions or comments.