Dit Griekse swing-jazz trio was al twee keer in België, namelijk in maart 2010 en in oktober 2010 . In maart maakten ze zelfs een ommetje naar Nederland. In Griekenland spelen ze vaak als kwartet, samen met de violist Damian Dudu, en dat was tijdens hun optredens toen ook het geval. Nu zijn ze er weer, maar deze keer met de harde kern, dus als trio. Dit zijn de namen:

• Yorgos Papadoyannis, leadgitaar
• Efi Saranti, ritmegitaar
• Kostas Arsenis, contrabas

Als ze niet op toernee zijn zitten deze mensen bepaald niet stil. Tussen de twee vorige reeksen zetten ze, samen met enkele andere muzikanten, het "1st Gypsy Jazz Fest" op poten, dat op 1 mei 2010 plaatsvond in de Atheense club "Gagarin 205". Er namen naast Diminuita nog zes andere groepen aan deel, en nog een dj en een dansgezelschap ook. De club is naar eigen zeggen de "meest geavanceerde muziektempel" van de Griekse hoofdstad en ze is ook niet bepaald van de kleinste: 1200 staanplaatsen (of 600 zittend). Toch was het die avond volledig uitverkocht.

Voor de tweede editie, in mei 2011, moesten ze uitwijken naar de historische club " Kyttaro " en er waren twee avonden nodig om de tien groepen een podium te geven. Er was slechts één buitenlandse groep bij, het kwartet van de Nederlander Lollo Meier (met de Belg Tcha Limberger op viool), de andere waren allemaal Griekse groepen. Ook deze tweede editie trok veel volk. En dat was echt niet alleen omdat de ticketprijs - in het door crisis geteisterde Athene - bewust aan de lage kant gehouden werd: € 12 in voorverkoop, net als het jaar tevoren.

Uit het succes van dit initiatief valt minstens af te leiden dat de "gypsy jazz" het - relatief gezien - niet slecht doet in Griekenland. Ooit zullen musico-sociologen zich misschien gaan buigen over de vraag hoe dat kan, want tijdens de hoogdagen van de jazz manouche (zoals het ook genoemd wordt) in Europa was het genre in Griekenland "ongewenst" en kon het dus geen wortel schieten. Toen er betere tijden aanbraken was deze jazz-vorm in Europa verdwenen en ze kon dan ook niet meer overwaaien (meer daarover op onze oktober 2010 pagina). En dan ineens, na zowat een halve eeuw: bam! We hebben een tip voor de toekomstige onderzoekers: kijk eens naar de rol die Diminuita in deze revival heeft gespeeld en uw onderzoek is meteen half afgerond.

De groep doet al jarenlang onderzoek naar deze muziek, al lang voor ze daar in november 2007 mee naar buiten kwamen in de vorm van het Diminuita Swing Trio. Ze zijn dus niet alleen pioniers maar ze gelden ook als autoriteiten op dit gebied. En niemand kan voorspellen waar het Gypsy Jazz Fest, dat in grote mate hun initiatief was, zal toe leiden. De deelnemende groepen hebben elkaar alvast beter leren kennen en dat kan alleen maar nieuwe perspectieven openen. Dat was trouwens ook één van de hoofdredenen om het Gypsy Jazz Fest te organiseren. En een hoogtepunt van de eerste editie was het slotconcert, waar alle groepen samen het podium vulden en samen aan het improviseren gingen.

In afwachting van die grote dingen timmert Diminuita rustig verder aan de weg. Zo namen ze, tussen het organiseren en het optreden door, ook nog een cd op, hun eerste. Die verscheen in mei 2011 en zoals het trotse ouders betaamt zullen ze hun eerstgeborene ook tijdens de concerten in België komen voorstellen. Weet dan dat u hen hoort te feliciteren met de geboorte van "a-rhythmology" . Op de cover staat het met een rode 'a' maar u mag het ook gewoon met een zwarte uitspreken.

Het kleine schijfje is ongeveer 42 minuten lang en het heeft 8 trackjes. Van zes daarvan is Yorgos Papadoyannis de vader, de andere zijn het product van de muzikale scheppingsdrang van ... Johann-Sebastian Bach en Maurice Ravel . Maar daar zijn de arrangementen dan wel van Papadoyannis, die ook het schijfje produceerde (of is dat: producede?).

Als u de pasgeborene in de Art Base of de Rosario gaat opzoeken, dan vervoegt u meteen ook het selecte groepje dat een exemplaar kan verkrijgen. Niet gratis, natuurlijk, maar wel tegen een redelijke prijs. In de platenwinkels daarentegen - zelfs die in Griekenland - is het schijfje voor geen geld te koop. Het wordt alleen op hun concerten te koop aangeboden.

Er was ook nog even sprake van een optreden in de Magic Mirrors club maar dat gaat niet door.

Zoals bij de vorige gelegenheden zullen Yorgos Papadoyannis en Efi Saranti als duo ook nog een apart rembetika -concert geven, exclusief voor de Art Base. De gegevens staan hieronder .

Deze twee muzikanten zullen geen onbekenden meer zijn voor trouwe bezoekers van de Art Base, en ook niet voor vele anderen. In de Art Base traden ze al op in maart 2010 en in oktober 2010 . Net als toen is dit een optreden in de marge van hun tournee met het Diminuita Swing Trio waarvan zij overigens de oprichters zijn.

Als u weet dat rembetika ontstond in de marge van de Griekse samenleving in het begin van de vorige eeuw - als u dus een kenner bent, met andere woorden - maar als u toch nog altijd staat te kijken van een rembetika -concert met twee gitaren , dan moet u eens een kijkje nemen op de gitaar -pagina in onze instrumentenrubriek . Daar doen we u uit de doeken hoe de gitaar in de beginperiode van de rembetika zelfs de hoofdrol speelde, en hoe ze later terrein heeft verloren aan de bouzouki . Voor die parvenu moet u dus niet op dit concert in de Art Base zijn, daar schittert immers de gitaar in haar volle, oude glorie.

Na acht jaar Grieks Zomerfeest in Bredene is het allicht niet meer nodig om er veel uitleg over te geven. Dit initiatief van de Griekse Club Yamas is intussen een vaste waarde geworden dat telkens op veel bijval kan rekenen.

Ook dit jaar staan de klassieke ingrediënten weer op het programma. een Griekse markt, eetstandjes, workshops "Griekse dans" en "Griekse taferelen schilderen", voordrachten over (onder meer) Kavafis, rembetika , de Griekse taal, fabels, sprookjes en nog veel meer.

Uiteraard is er ook veel muziek en dans. Dit jaar komt er voor de eerste keer een groep speciaal uit Griekenland over. Het gaat dan om een dansgroep met 19 personen uit Efkarpía (bij Thessaloniki) en een muziekgroepje dat "Methorios" heet en dat eveneens uit die buurt komt. Ze combineren traditionele instrumenten ( gaval , daouli , en gaïda ) met de accordeon , een meer westers-getinte relatieve nieuwkomer.

Voor de kleintjes zijn er springkastelen, fietsen op rollen en kinderanimatie. Ook de jaarlijkse Kinderolympiade ontbreekt niet.

Griekse jam in Amsterdam? Daarvoor moet u naar het CC Muziekcafé. Elke vierde maandag van de maand is daar een Grieks optreden, en vaak "ontaardt" dat in een jam-sessie.

De podiumbezetting wisselt van keer tot keer. Vorige maand was het "Dervisia" met enkele gastmuzikanten, deze keer is het een complete gelegenheidsformatie.