De Griekse zangeres Eleftheria Arvanitaki hoeft voor velen niet meer te worden voorgesteld. Zij combineert in haar liederen elementen van traditionele Griekse muziek met hedendaagse populaire muziek. Een succesformule waarmee zij zelfs in het buitenland hoge toppen scheert. Arvanitaki is dan ook een zangeres van wereldniveau. In Nederland is zij voor de eerste keer, tenminste als je de marketing rond dit concert mag geloven. Ook wij hadden ons laten misleiden, tot een attente bezoeker van onze site ons tot de orde riep. En inderdaad, in werkelijkheid was ze er al eerder, en wel op 13 oktober 1991 in Rotterdam, samen met Yorgos Dalaras en Elli Paspala . Maar dat is al wel zeventien jaar geleden. Misschien wil zij die achterstand nu goedmaken want ze pakt er meteen uit met twee concerten, een in Utrecht en de dag nadien in Amsterdam.

Meer informatie over Eleftheria Arvanitaki leest u in de biografie die we over haar schreven.

Meer informatie over de inhoud van deze tour vindt u dan weer op onze oktober 2008 pagina. In oktober is ze immers ook in Londen en in Brussel .

Een optreden in Finland op 27 september hebben we niet opgenomen wegens te ver weg.

Vanaf september 2008 toert Palio-Paréa opnieuw rond in Nederland met hun recentste programma 'Nachten, een hommage aan K.P. Kavafis'. Tal van Nederlandse podia hebben de groep dit najaar op de affiche staan. En dat is helemaal niet verwonderlijk, want de groep heeft met hun laatste productie ' Nights in Attarin, a homage to C.P.Cavafy ' de poëzie van Kavafis op een heel eigen persoonlijke manier muzikaal benaderd. Met dit werk kan de groep terecht spreken van 'hun' Griekse muziek.

De eerste set van het programma is helemaal gewijd aan deze liederencyclus op poëzie van Kavafis. Na de pauze krijgt u Griekse dansmuziek voorgeschoteld, waaronder flink wat rembetika .

Na een tijdelijke stilte vorig jaar pakt het " Centre Hellénique d'Etudes du Folklore - Tradidanse " dit jaar opnieuw uit met een voorstelling waarbij de dansgroepen van de vereniging laten zien waartoe ze in staat zijn.

Ze kunnen overigens niet alleen dansen, ze kunnen ook zingen en ook dat willen ze laten horen. Een van de zangers zal zichzelf begeleiden op Kretenzische lyra .

Tradidanse staat bekend om het hoge niveau dat de leerlingen behalen, en dat is niet in de laatste plaats te danken aan de inzet en het enthousiasme van Maria Douvalis, de drijvende kracht achter de vereniging.

Elke dans zal uiteraard in de bijpassende klederdracht uitgevoerd worden.

De titel van de voorstelling betekent "Griekenland, een dans zonder einde" en meer kennis van het Frans heeft u niet nodig om er van te genieten.

De Kretenzische zanger en lyra -speler Psarantonis was twee jaar geleden (in november 2006 ) nog in Nederland en België, nu komt hij naar Nederland voor twee optredens in Assen (provincie Drenthe, Noord-Nederland) : het ene op het Axis-festival en het andere in Muziekcafé Whispers.

Psarantonis en zijn muziek staan haaks op het beeld dat nogal wat mensen in het begin van Griekse muziek hebben, namelijk de vrolijke bouzouki -deuntjes van de gipsen-beelden-restaurants. Dergelijke verwachtingspatronen gaan al bij de eerste klanken finaal aan diggelen. Zelfs liefhebbers van traditionele Kretenzische muziek kennen en waarderen Psarantonis als een buitenbeentje. Hij is een virtuoos op de Kretenzische lyra en hij bewerkt die op zijn eigen, eigenzinnige manier. Nu eens streelt hij ze innig en teder, dan weer gaat hij ze woest en onstuimig te lijf zodat je er bijna medelijden mee zou krijgen. Maar de lyra zelf vindt het duidelijk niet erg, en het publiek ook niet, wel integendeel.

Op dit festival zal Psarantonis nog in andere zin een buitenbeentje zijn. Het Axis-festival , dat dit jaar aan zijn vijfde editie toe is, is immers een festival met voornamelijk theaterproducties van eigen bodem. En dat "voornamelijk" is beslist geen overdrijving: 17 van de 20 (of 21) programma-onderdelen zijn voorstellingen van hedendaags theater in allerlei vormen. In de woorden van de organisatoren: "[we] programmeren [...] kwalitatief hoogstaande (muziek)theatervoorstellingen op vaak verrassende locaties in en rond de Asser binnenstad [...]. Behalve op straat, op pleinen en in kerken en loodsen wordt er dit jaar gespeeld in of rond een caravan, een (rijdende) bus, een auto, een voormalige zorgboerderij, een paardentrailer en een…kapsalon." En in een graansilo, kunnen we daar nog aan toevoegen.

Behalve theater staan er slechts drie "concert-achtige" evenementen op het programma. Het ene is een ambitieus muziekproject van de Groningse componist Gerard Ammerlaan, waarbij u samen met 75 (vijfenzeventig) zangers en muzikanten een verrassende muzikale reis maakt waarbij "alles langskomt, van klassiek sopraan tot jazzensemble, van brassband tot popkoor". Een andere muzikaal onderdeel van het festival zijn de concerten van kamermuziek, die aansluiten op de zogenaamde "Kunstroute", een tentoonstelling van Noord-Nederlandse kunstenaars die opgesteld staat in woonkamers en tuinen van particulieren. En dan is er Psarantonis. Hij is meteen ook de enige "buitenlander" op het hele festival, en bij ons weten tevens het eerste Griekse optreden ooit op het Axis-festival.

Het is dan ook een gedurfde keuze van de organisatoren om Psarantonis speciaal voor dit festival naar Nederland te halen. Een concert vindt immers niet plaats in het luchtledige, het staat of valt met het publiek. Het is de interactie met het publiek die voor de sfeer zorgt, en het is die sfeer die het verschil maakt tussen een concert en (het draaien van) een cd in je eigen huiskamer. Wij zijn benieuwd of de "tovenaar met de lyra" - zoals Psarantonis al eens genoemd wordt - ook dit theaterminnend publiek zal kunnen betoveren. Hij heeft weinig tijd om ze in de ban te krijgen want er zijn maar 75 minuten voorzien. Anderzijds is het Axis-publiek wel wat gewend, de rest van de programmatie is ook niet bepaald papa's Molière of Léhar.

Aan de bezetting zal het in elk geval niet liggen, want voor dit optreden brengt Psarantonis twee van zijn vaste tovenaarshulpjes mee: dochter Niki Xylouri (zang en percussie) en Nektarios Kontogiannis ( laouto ).

De volgende dag mogen ze het nog eens overdoen, want dan spelen ze in het Muziekcafé Whispers . Meestal programmeren ze daar jazz en/of rustige muziek, maar blues en roots kan en mag ook, en het is de bedoeling om beginnende muzikanten, bijvoorbeeld die van het conservatorium te Groningen, een podium te geven. Nu krijgt Psarantonis het podium voor zich, en dan nog op zondag, dag waarop Whispers normaal gesloten is. Het feit dat de gastheer onder de naam Mano Tsantirakis door het leven gaat verklaart wel het een en ander: zoals de naam het aangeeft is hij een rasechte Kretenzer. Vanuit Kreta gezien moet Assen zo goed als vlakbij de Noordpoolcirkel liggen, en dan vraag je je af: hoe komt een Kretenzer daar achter de tapkast van z'n eigen café terecht? Wel, er was eens een vliegtuig naar Londen dat vertraging had en ... De rest van het sprookje moet u maar op hun eigen site nalezen, details hieronder.

Meer informatie over Psarantonis vindt u in de biografie die we over hem schreven, en in de sterk afgeslankte versie daarvan op de website van het Axis-festival .

Het duo Sevdas brengt een concert met rembetika-muziek met een sterke Smyrna-component. De stad Smyrna (Izmir) is het symbool bij uitstek van de heimwee naar de Griekse eeuwenlange aanwezigheid in Klein-Azië waaraan in 1922 abrupt een einde kwam door de Grote Katastrofe en de bevolkingsuitwisseling. De naam van het duo, het Griekse woord σεβντάς (sevdás), betekent letterlijk "(onbeantwoorde) hartstocht, liefdesverdriet" en het is in deze context dubbel toepasselijk dat het een leenwoord uit het Turks is.

Het programma van dit concert bestrijkt de hele periode van 1920 tot 1970 en omvat daarmee het belangrijkste deel van de evolutie van het genre. In den beginne overheersten de Oosterse invloeden, zij het vermengd met allerlei snuifjes Europese, Joodse en andere klanken die in het kosmopolitische Smyrna van voor 1922 te horen waren. Later verhuisde het naar de grote steden in Griekenland. Vooral in Piraeus muteerde het in de rembetika van de jaren '30: muziek van marginalen met teksten die over de miserie van alledag gaan. Na de Tweede Wereldoorlog ging er een flinke scheut Westerse klanken doorheen, vooral onder invloed van Vasilis Tsitsanis.

Takis Mendis en Stergios Papadopoulos nemen u mee doorheen deze hele periode.

Takis zingt en speelt bouzouki , en uiteraard gaat het daarbij om de originele driesnarige versie. In deze muziek speelt improvisatie een belangrijke rol, al was het alleen maar in de intro, de taksim, waarin de muzikant als het ware tastend zijn weg zoekt om daarna ineens los te komen en het eigenlijke liedje te beginnen.

Stergios ondersteunt dat met zijn gitaar , die als het ware de krijtlijnen uitzet waarbinnen Takis met zijn bouzouki ronddartelt.

Wie belangstelling heeft moet niet te lang wachten met reserveren. Het Art Base is een klein zaaltje (maximaal 50 plaatsen) en de belangstelling is groot.

Naschrift: een bezoeker van onze site, die naar het concert van 17.10 geweest is, liet ons weten dat er weinig of geen Smyrna aan te pas kwam, en dat een groot deel van de nummers niet eens onder de noemer rembetika onder te brengen was. We zochten het uit en het blijkt dat hij gelijk heeft. Enerzijds is het onze "schuld", omdat we in bovenstaand stukje en in de titel daarvan al te zeer de nadruk op Smyrna legden. Anderzijds heeft Takis Mendis geen vaste speellijst en op het concert in kwestie heeft hij vrij veel recente nummers gespeeld. Hierdoor zijn onze tekst en het concert zelf nog meer uit elkaar gaan liggen. Daarom hebben we voor het concert van november een nieuw stukje geschreven.

In Drenthe, in het hoge noorden van Nederland, staat er in september heel wat te gebeuren. Er is het Axis-festival in Assen, waar de Kretenzische zanger en lyra -speler Psarantonis optreedt, (zie elders op deze pagina ), maar er is ook het Sterrenfestival in Westerveld.

Het Sterrenfestival is een vrij toegankelijk festival dat zich toespitst op Europese folkmuziek , waaronder natuurlijk ook muziek van eigen bodem. Het festival loopt van 12 tot en met 14 september. Op zaterdag 13 september is er een optreden van de kompanía Ano Kato , een groep van vijf Nederlanders die zich toelegt op Griekse muziek.

Op het Sterrenfestival zou de groep in volle bezetting spelen:

• Michiel Koperdraat : zang, bouzouki , outi , laouto , sandouri
• Jur Eilers : gitaar en zang
• Theo van Halen : klarinet
• Michiel van der Meulen : viool
• Roelof Rosendal: percussie (en niet Andy Leeming zoals eerder vermeld).

Maar ook in het zuidoosten van Nederland valt er wat te beleven. Van 6 tot en met 28 september vindt daar in Wittem (Limburg) de eenentwintigste editie plaats van de Kunstdagen Wittem. Het thema dit jaar is "Over de grens", waarbij tal van concerten, tentoonstellingen en lezingen met kunstenaars uit alle windstreken aan bod komen. Het festival gaat door in de historische kloosterbibliotheek van het Klooster van Wittem, een locatie met, naar verluidt, een uitstekende akoestiek.

Ano Kato speelt er op de slotdag Griekse kunstmuziek van Mikis Theodorakis , met onder andere de Mauthausen-cyclus, maar ook andere Griekse muziek zou aan bod komen. Diezelfde namiddag zingt het Universiteitskoor van Maastricht, onder leiding van Wim Vluggen, liederen uit diverse andere landen, van Hongarije tot Australië en van Spanje tot Finland.

In Wittem speelt Ano Kato als kwartet. De bezetting is daar als volgt:

• Michiel Koperdraat : zang, bouzouki , ud
• Jur Eilers : gitaar, laouto , zang
• Theo van Halen : klarinet
• Roelof Rosendal: percussie, baglamas

Het Kielzog in Hoogzand viert haar 25-jarig jubileum met een speciaal feestprogramma op zaterdag 20 en zondag 21 september. De eerste dag wordt op zaterdagavond feestelijk afgesloten met een muzikaal programma in drie zalen: Tim Meeuws & Ensemble, Erwin de Vries en de Lou Leeuw Band.

Tim Meeuws zal met zijn zeskoppig ensemble vooral het repertoire spelen van de cd "Als een vreemde", een cd die hij dit voorjaar uitbracht. De cd bevat Griekse luisterliederen die door Tim Meeuws in het Nederlands worden gezongen. Meer over deze cd leest u op onze maart 2008-pagina . Maar daarnaast zal de groep ook andere Griekse muziek vertolken, in een meer up-tempo.

• Tim Meeuws : zang
• Bert Heikema: gitaar en fadogitaar
• Akos Laki: klarinet en sopraansax
• Harry Dijkstra: bandoneon
• Ilsje Merk: cello
• Bert van Erk: contrabas
• Behsat Üvez: percussie en tzouras