Het verhaal van Penelope is bekend: haar man, Odysseus, is na zijn werk (Troje veroveren) op weg naar huis maar blijft onderweg overal hangen. Dat overkomt mannen wel vaker, en ook Odysseus kan er helemaal niets aan doen. Hij wordt opgehouden door éénogige reuzen, wulpse heksen en lieftallige koningsdochters. Tegenwoordig kom je daar als man niet meer mee weg, met zo'n uitleg, maar het verhaal is bijna drieduizend jaar geleden geschreven en toen kon het blijkbaar nog wel. Penelope blijft in elk geval geduldig wachten, jarenlang. Allerlei huwelijkskandidaten hangen als hongerige honden om haar heen maar ze wijst ze allemaal af. Pas als het gezaag niet meer uit te houden is stemt ze toe in een tweede huwelijk, maar alvorens te kiezen wil ze nog eerst een kleed afwerken dat ze aan het weven is. Ze zit de hele dag aan het weefgetouw - en 's nachts haalt ze alles weer uit elkaar. Drie jaren houdt ze haar belagers zo aan het lijntje maar dan wordt ze verraden door haar personeel en er lijkt geen ontkomen meer aan. Op het laatste nippertje verschijnt Odysseus ten tonele en maakt gehakt van de belagers zijner gemalin. Daarna leefden ze nog lang en gelukkig - al mocht Odysseus nooit meer buitenshuis gaan werken.

Voor dát verhaal moet u niet naar deze muziektheatervoorstelling. Het uitgangspunt is hier immers geen tekst, geen concept, geen dans, maar wel ongearticuleerde klank. Daar waar in de "Odyssee" van Homeros de hoofdrol gespeeld wordt door Odysseus (wie anders?), is in deze "Penelope" logischerwijze Penelope de protagoniste, die zich echter niet toont in een lineaire verhaalstructuur maar wel "in de wrijving van klanken, vormen en media", zoals het persbericht het zegt.

Op het podium staan drie klassiek geschoolde zingende zussen uit Vlaanderen en een danseres uit Argentinië. De namen:

• Eurudike De Beul (mezzosopraan)
• Katelijne De Beul (sopraan)
• Helena De Beul (alt)
• Valeria Garré

Het stemwerk van de gezusters De Beul wordt enkel sporadisch ondersteund door orgel en door minimale elektronische bewerkingen. Videoprojecties zorgen voor de visuele invulling.

De muziek is geïnspireerd op een vijftiental bekende traditionele liederen uit Smyrna, op eigenzinnige wijze gezongen en vermengd met flarden van aria's uit "Il Ritorno di Ulisse in Patria", de opera die Claudio Monteverdi, een van de grondleggers van het genre, in 1641 schreef.

Deze "Penelope's Odyssee" is de eerste creatie van het nieuwe Sint-Niklase professioneel gezelschap Koudvuur. De première was dan ook voor hun thuisbasis Sint-Niklaas op 18 januari jl.

Muammer Ketencoğlu is een Turkse accordeonist uit Izmir die zich al jaren toelegt op de volksmuziek uit Anatolië, rembetika -muziek uit Griekenland en volksmuziek uit de andere omringende Balkan-landen en culturen. In zijn concerten zoekt hij naar de verschillen, maar vooral ook naar de gelijkenissen van bijvoorbeeld Joodse klezmer , Griekse rembetika , zeybeks uit West-Anatolië, Thracische en Bulgaarse volksmuziek, Armeense volksliederen, Albanese polyfonische muziek en noem maar op. In zijn thuisland Turkije geldt hij als een referentie op dat gebied. Hij wordt dan ook vaak geciteerd en geconsulteerd.

Vandaar dat iemand als Muammer niet echt gecatalogeerd kan worden als een vertolker van puur Turkse muziek. Bovendien zit er altijd wel wat Grieks in zijn repertoire vervat. Tijdens deze concerten brengt hij zowel Turkse als Griekse traditionele liederen en dansmuziek uit westelijk Klein-Azië, maar ook rembetika uit Smyrna.

Hij was bij ons al meermaals te gast, vooral in Gent en Brussel . In maart 2007 was het voorlopig de laatste keer dat we hem met zijn Zeybek Ensemble in Gent aan het werk hoorden. U kunt op al deze pagina's meer informatie over Muammer Ketencoğlu nalezen.

De bezetting zou deze keer als volgt zijn:

• Muammer Ketencoğlu ( accordeon en zang)
• Panagiota (Yota) Michaleli (zang). (Let u even op de Griekse naam.)
• Deniz Ketencoğlu (zang)
• Cengiz Onural ( gitaar )
• Erdem Şentürk ( ud of oud, outi in het Grieks)
• Özgür Koban ( keman of viool )
• Rahmi Göçmen (percussie, zoals darboeka, zie in onze instrumentenrubriek bij toumbeleki )

De meeste van deze orkestleden en zangers traden reeds vaker op aan de zijde van Muammer , een aantal namen zijn eerder nieuwkomers. Allen, uitgezonderd de violist, werkten mee aan de jongste plaat van Muammer Ketencoğlu met als titel " Izmir Hatırası / Smyrna Recollections ", een album uitgebracht bij Kalan Müzik in (2007-)2008. Het album, met bijhorend boekje ook in het Engels, bevat zeventien tracks waaronder veertien oude volksliederen van Smyrna in drie talen. De ondertitel luidt: " Turkish , Greek and Jewish Folk Songs from Old Izmir ". Een aantal van de liedjes zullen op deze concerten gebracht worden.

Aan de cd werkten een hele rits mensen mee, zowel professionele muzikanten als amateurs. Zo bevinden zich onder de muzikanten bijvoorbeeld ook Orhan Osman en Derya Türkan , beiden geen onbekenden voor trouwe bezoekers van deze website. Bij de vocalisten vinden we nog twee namen terug van Griekse afkomst: İvi Dermancı en Stelyo Berber. Beiden zijn "Turkse Grieken", nazaten dus van de Grieken die in Constantinopel en op de eilanden Imbros en Tenedos woonden, en die in de nasleep van de Grote Katastrofe in 1923 in Turkije mochten blijven. Ze hebben nu de Turkse nationaliteit. Omgekeerd is Orhan Osman een "Griekse Turk": zijn familie mocht indertijd in Griekenland blijven.

Voor deze tournee deed Muammer Ketencoğlu een beroep op Panagiota (Yota) Michaleli. Haar naam is wel degelijk Mih(c)hale l i en niet Mihale v i zoals hier en daar verkeerdelijk geschreven staat (onder andere op de cd). Zij is een Griekse van het eiland Lesbos (Mytilini), dat pal tegenover de Turkse kust ligt. Ook zij zong op Muammer 's jongste cd en ze springt eigenlijk in voor Stelyo Berber, die deze keer verstek moest laten gaan.

Stelyo Berber is inderdaad zo'n beetje een vast lid van Muammer 's Zeybek Ensemble, maar hij is ook psaltis (kerkzanger) bij het Patriarchaat van Constantinopel. Nu valt het Orthodoxe Paasfeest dit jaar op 27 april. De concerten van Muammer vallen dus pal in de Goede Week en op Pasen zelf. Maar voor de Orthodoxen is Pasen het belangrijkste feest van het jaar en ook tijdens de Goede Week gebeurt er heel wat in de kerken. De zangers kloppen overuren bij de vleet en Stelyo Berber kon dan ook niet gemist worden. Wie hem toch aan het werk wil horen moet gewoon op de Griekse satellietzender ERT afstemmen: een aantal van de vieringen in de Patriarchale kerk in Constantinopel worden elk jaar live uitgezonden.

In Rotterdam en in Utrecht is er voor het concert een inleiding voorzien. In Utrecht is dat een lezing over de rembetika -muziek, meer informatie hieronder.

Ano Kato speelt in 't Clockhuys, Centrum voor Kunst & Cultuur, in trio.

Het Roosendaals Grieks ensemble Omonia treedt samen met een aantal solisten op in de voormalige St.-Janskerk in hun thuisbasis Roosendaal. De St.-Janskerk op de Markt is een unieke locatie, want deze kerk werd omgevormd tot de cultuurtempel St. Jan Cultuur.

Het Grieks ensemble Omonia brengt er die dag een programma met hoofdzakelijk kunstliederen. U krijgt liederen voorgeschoteld van Mikis Theodorakis, Manos Hadjidakis, Stavros Xarchakos , Manos Loïzos en Ilias Andriopoulos.

Het trio Palio-Paréa presenteert dit seizoen een muzikale hommage aan de Griekse dichter Konstantinos P. Kavafis, ook wel als Cavafy gekend.

De gedichten van Kavafis lieten reeds lang een diepe indruk na op de groep en een dichtbundel van Kavafis is ten huize van Loek Schrievers nooit van tafel verdwenen. Loek Schrievers componeerde een liederencyclus uitsluitend op gedichten van Kavafis en deze cyclus wordt in 2008, ter gelegenheid van de 75-jarige verjaardag van de dood van deze grote dichter, aan het publiek voorgesteld.

Voor de pauze worden deze poëtische liederen uitgevoerd, met in de hoofdrol de ud of outi . Na de pauze krijgt het publiek een ander genre van Griekse muziek voorgeschoteld, dansmuziek op de tonen van vooral bouzouki en baglamas , zoals die vaak in de Griekse taverna gespeeld wordt.

Meer informatie over dit programma leest u op onze maart 2008-pagina .

Jaarlijks voorjaarsfeest van het Elliniko Kentro ( Centre Hellénique et Interculturel de Bruxelles ).

Op deze dansavond krijgt u zoals gebruikelijk een voorstelling van Griekse dansen gepresenteerd door de dansgroep van de vereniging en er is een Grieks orkest dat voor en na deze demonstratie ten dans speelt.

Voor de livemuziek wordt meestal beroep gedaan op het duo ' I Ellines '. Dimitris Tsimbiropoulos (zang en gitaar) en Stratos Stabourlos (zang, bouzouki , synthesizer) zijn na al die jaren doorwinterde entertainers die perfect inspelen op hun publiek. Zij spelen bovendien niet alleen de alomgekende min of meer traditionele dansnummers van alle streken van Griekenland, maar breiden hun repertoire voortdurend uit met populaire liederen die overal in Griekenland in een recenter verleden groot succes kenden.

De Grieks-Belgische vereniging Belgique-Grèce asbl organiseert op zaterdag 19 april een voordracht van Griekse poëzie. De voordracht gaat door in het Frans, Grieks en Engels.

Meer informatie over de precieze inhoud van deze voordracht hebben we niet doorgekregen.

Na de voordracht volgt er, zoals gebruikelijk, een informeel concertje met rembetika en smyrneïka -muziek met Takis Mentis en gastmuzikanten. Meestal is het een staand concert, met eventueel gelegenheid tot dansen.

Tijdens het concert kan u genieten van een Grieks wijntje en aangepaste hapjes.

Het Koor en Orkest van het Stanislascollege te Delft staat onder leiding van Ad van Unen. Het telt ruim 120 leden en bestaat uit leerlingen, oud-leerlingen, docenten en ouders. Sinds 1994 nemen zij regelmatig Griekse muziek op in hun repertoire en we hebben dan ook reeds een aantal keer tussen 2000 en 2004 een optreden van hen aangekondigd gekregen.

Dit jaar werd door Takis Sideris speciaal voor het Koor en Orkest van het Stanislascollege de Symfonia Xenitias gecomponeerd, op teksten van zijn moeder Dimitra. Het betreft klassieke muziek waarin elementen van de Griekse volksmuziek verweven zitten.

Het eerste concert vond plaats op 12 april in de Oude Kerk in Delft, maar dat werd ons pas de dag na het concert aangekondigd. Voor het concert in Utrecht konden we nog net op tijd de aankondiging plaatsen,... voor diegenen die het nog niet elders aangekondigd zagen.