Angélique Ionatos is een graag en vaak geziene gaste in België. Ze belandde hier voor het eerst in 1969, nadat ze haar vaderland Griekenland verliet, om zich nadien in Frankrijk te vestigen.

Muziek en poëzie zijn zowat haar stokpaardjes en als componiste legt ze zich vooral toe op het toonzetten van de grote hedendaagse Griekse dichters, werken waarmee ze tal van prijzen wegkaapte.

In 1991 zette Angélique Ionatos verzen van Sappho van Mytilene , de oudste bekende Griekse dichteres, op muziek. Verzen van 2500 jaar oud, die naar het Nieuwgrieks werden vertaald door Odysseas Elytis . De liederen werden gezongen door Angélique Ionatos zelf en door Nena Venetsanou , die andere grote klassiek geschoolde Griekse stem.

Voor dit programma werd de originele versie van "Sappho van Mytilene" wat herwerkt. Angélique Ionatos (compositie, zang, voordracht en gitaar) wordt hier vergezeld van Katerina Fotinaki (zang). Katerina Fotinaki (Κατερίνα Φωτεινάκη) is een jonge Griekse zangeres en gitariste. In Griekenland liet zij zich opmerken met haar bewerkingen van kinderliedjes. Samen zullen deze twee zangeressen liederen brengen in het Nieuwgrieks, afgewisseld met voorgedragen gedichten in het Oudgrieks.

De muzikanten zijn:

• Henri Agnel : op verschillende Oosterse en Arabische percussie- en tokkelinstrumenten en oude instrumenten uit de Europese Middeleeuwen en de Renaissance
• Bruno Sansalone : klarinet
• Idriss Agnel (zestienjarige zoon van Henri ): percussie

Henri Agnel en Bruno Sansalone zijn vaste medewerkers van Angélique Ionatos . Henri Agnel is een Fransman geboren in Marokko, waardoor hij al vroeg in aanraking komt met zowel Westerse klassieke muziek als met Arabische muziek en de muzikale tradities van de Berbers . In de jaren zeventig komt hij naar Frankrijk en legt zich toe op oude muziek uit de Middeleeuwen en de Renaissance. Hij is multi-instrumentalist op diverse percussie- en tokkelinstrumenten en weet al deze verschillende invloeden op meesterlijke wijze te combineren. Hij werkt al vele jaren met Angélique Ionatos samen en verdiept zich eveneens in de instrumentatie van het oostelijke Middellandse-Zeegebied. Zijn jonge zoon Idriss lijkt dezelfde weg op te gaan. Ook Bruno Sansalone is niet aan zijn proefstuk toe. Hij werkte met verschillende groepen samen en speelt zowel jazz als klezmer en andere traditionele muziek.

Meer informatie over Angélique Ionatos en haar oeuvre leest u in de biografie die we over haar schreven.

Na Charis Alexiou maakt nu ook Yorgos Dalaras zich na vijf lange jaren stilaan op voor een nieuwe Europese Tour. Momenteel ziet die er als volgt uit: 27/04 Sofia, 29/04 Budapest, 01/05 Wenen, 02/05 München, 03/05 Stuttgart, 05/05 Frankfurt, 06/05 Düsseldorf, 08/05 Amsterdam, 09/05 Brussel, 11/05 Parijs, 13/05 Londen en 17/05 Zürich. In het lijstje hieronder hebben we enkel de dichtstbijzijnde plaatsen opgenomen.

Het programma wordt aangekondigd onder de titel: ' Inspired by Rembetiko '. Het is in feite een nietszeggende titel, want dat is een vlag die zowat alle ladingen dekt. Er zal niet veel hedendaagse Griekse muziek zijn die niet op de een of andere manier "geïnspireerd is door" rembetiko. Misschien heeft het ermee te maken dat rembetika-muziek de laatste tijd relatief goed in de markt ligt, ook hier in de Lage Landen? Hoewel hij waarschijnlijk wel de commerciële belangen aan anderen zal overlaten, doen we met deze uitspraak ongewild Yorgos Dalaras misschien wat onrecht aan, en dat is dus helemaal niet de bedoeling. Deze muzikant heeft er trouwens al veertig jaar ervaring met rembetika-muziek opzitten.

Bij de vorige tour van Dalaras , in 2001 , werd er - vooral in Nederland - in de publiciteit nauwelijks of helemaal niet vermeld welke zangers er zouden meekomen. Wij van onze kant gaven niet alleen hun namen, maar ook hun achtergrond, en op basis daarvan voorspelden we al maanden van tevoren dat u een "op zijn zachtst gezegd hoogst merkwaardig optreden" mocht verwachten. Toch waren nogal wat Dalaras-fans verrast en geschrokken en na afloop teleurgesteld. Vandaar dat wij het beter vinden om vooraf correcte en zo volledig mogelijke informatie te geven, om teleurstellingen te vermijden.

Ook deze keer was het voor ons koffiedik kijken, al hebben we daar intussen wel acht jaar ervaring mee. Op basis daarvan denken we dat er deze keer minder gevaar is voor een teleurstelling - als u tenminste geen puur rembetika-concert verwacht. Zoals gebruikelijk brengt Dalaras immers een aantal minder bekende zangers mee die voldoende talent hebben om naast hem niet in het niet te verzinken. Deze keer is de eer weggelegd voor Melina Aslanidou en Michalis Tzouganakis .

Van Melina Aslanidou (Μελίνα Ασλανίδου) vindt u intussen een korte biografie in onze desbetreffende Achtergrond-rubriek . Zij is een doorwinterde zangeres en heeft al eerder aan de zijde van Dalaras gezongen, onder andere met rembetika-liederen samen met Sofia Papazoglou .

Michalis Tzouganakis ( Μιχάλης Τζουγανάκης ) is een jonge liedjesschrijver en zanger afkomstig van Kreta, die de unieke Kretenzische klanken weet te combineren met de bredere muziekcultuur van de Middellandse Zee. Hij speelt ook lyra en luit , de typische Kretenzische instrumenten, maar ook mandoline , bulgari en saz(i), beide varianten van de langhalsluit . Vooral met zijn speelwijze op de luit , het eerste instrument dat hij op zeer jonge leeftijd leerde spelen, liet hij zich op Kreta opmerken.

Samen met Aslanidou en Tzouganakis heeft Dalaras in de late zomer van 2006 op verschillende plaatsen in Griekenland een programma gebracht dat gedeeltelijk gebaseerd was op zijn nieuwste plaat Έρημα Χωριά (Erima Choria, Verlaten Dorpen) . Maar de rest van het programma bestond uit een brede selectie uit zijn vroegere werk, waarin alle genres vertegenwoordigd waren: laïka, endechna, ballades en - jawel - ook wat rembetika. Het valt te verwachten dat ook de European Tour in grote lijnen hetzelfde programma zal brengen. Met andere woorden: door de wol geverfde Dalaras-fans maken deze keer meer kans om aan hun trekken te komen, als ze er tenminste mee kunnen leven dat hun idool niet op zijn eentje de hele avond zal volzingen. Voor liefhebbers van Griekse muziek met een wat bredere kijk daarentegen zou de kennismaking met Aslanidou en Tzouganakis op zich al een bijkomende reden kunnen zijn om naar dit concert te gaan. Een flinke batterij versterkers en luidsprekers hoort er altijd wel bij, al zal daar deze keer geen loeiharde rock uitstromen. Maar nogmaals: ook voor ons is het koffiedik kijken.

De namen van de muzikanten kunnen we u al meegeven. De lijst werd al eens aangepast, maar zou nu als volgt zijn:

• Yorgos Matsikas , bouzouki
• Andreas Karantinis , bouzouki
• Yorgos Papachristoudis , piano
• Thanasis Sofras , basgitaar
• Vasilis Ketentzoglou (en niet Christos Zervas zoals eerst aangekondigd) , gitaar
• Apostolis Vangelakis , blaasinstrumenten
• Yorgos Katsikas , drums
• Andreas Papas , percussie
• Yorgos Vranakis , Kretenzische lyra
• Anastas (Dasho) Kurti , accordeon . Aanvankelijk werd óf Dasho Kurti aangekondigd óf Zoï Tiganouria. Uiteindelijk is het dan toch Dasho Kurti geworden. Zonder afbreuk te willen doen aan de capaciteiten van de jonge Zoï Tiganouria dient gezegd dat Kurti in dit geval zonder meer de beste keuze is. Hij is een jonge Albanese accordeonist die in 1993 naar Griekenland is uitgeweken en is tevens de componist van de jongste cd van Dalaras.
• De violist Yorgos Marinakis is er blijkbaar niet meer bij.

Meer informatie over de recentste producties van Yorgos Dalaras leest u in de biografie die we ondertussen hebben bijgewerkt. Sinds zijn vorige tour in 2001 heeft Dalaras uiteraard niet stilgezeten, maar hij heeft integendeel nog een aantal opmerkelijke producties en samenwerkingen aan zijn palmares toegevoegd. U leest er alles over in zijn biografie . Daar leest u ook een korte biografie van Dasho Kurti en meer uitleg over de opmerkelijke plaat "Erima Choria (Verlaten Dorpen)".

Het is ondertussen bijna een jaarlijkse traditie geworden: het gezamenlijk concert van het ensemble Omonia en Liesbeth List met protest- en verzetsliederen tegen oorlog en onderdrukking op de dag van de dodenherdenking in Nederland op 4 mei.

Liesbeth List zal de Ballade van Mauthausen en andere liederen van Mikis Theodorakis zingen en gedichten voordragen in het Nederlands.

Omonia brengt met solisten kunstliederen van Theodorakis, maar ook van Manos Hadjidakis, Stavros Xarchakos , Yannis Markopoulos en Marios Tokas .

Zij worden bijgestaan door het koor 'Windkracht Vier' uit Bergen op Zoom.

Meer uitleg hierover leest u op onze mei 2004-pagina , toen traden Liesbeth List en Omonia voor het eerst in dit kader samen op.

De Vereniging van Kretenzers van België laat voor dit feest voor de derde keer op rij een traditioneel orkest uit Kreta overkomen. Zij sparen hiervoor kosten noch moeite, want deze keer hebben zij niemand minder dan Yorgos Zervakis en orkest uitgenodigd.

Yorgos Zervakis (Γιώργος Ζερβάκης) is een bekende naam op het terrein van de Kretenzische muziek. Hij speelt lyra en zingt, componeert en schrijft (of improviseert) zelf liedteksten. Naar eigen zeggen is hij geen traditioneel muzikant, maar het is wel zijn verdienste bij de Kretenzische jeugd opnieuw de interesse in traditionele Kretenzische muziek te hebben aangewakkerd.

Zervakis is jong en speelt vernieuwend, zonder uiteraard de traditie uit het oog te verliezen. Hij groeide op met muziek, zijn vader was psaltis (kerkzanger) en zong daarnaast ook voor zijn plezier op feestjes en onder vrienden. Zelf ging Zervakis in de leer bij Kostas Moundakis, één van de grootste Kretenzische muzikanten ooit, die hem de basisknepen van het vak leerde.

Hij is een meester-vertolker van de traditionele mandinádes , geïmproviseerde verzen die begeleid worden op de lyra en laouto . Op zijn mandinades wordt gedanst, maar er wordt ook naar geluisterd, en hij speelt en declameert ze uren na mekaar op een zeer energieke manier.

De entreeprijs voor deze feestavond ligt deze keer iets hoger dan we gewend zijn, maar voor een live-orkest als dat van Zervakis, dat bovendien uit Griekenland overkomt, is de inkom nog uiterst betaalbaar. Voor een gewone concertavond wordt vaak zelfs meer gevraagd. Bovendien mogen jongeren er gratis in.

Dit is de tweede dansstage georganiseerd door de vzw Kapa en dansgroep Kalitsa dit voorjaar, deze keer met dansen uit de streek van Macedonië.

Voor deze Macedonische dansstage doet Kalitsa, net als in oktober 2005 , beroep op Vasilis Terzis. Vasilis Terzis bleek toen een doorwinterd dansleraar en zanger te zijn en hij brengt bovendien een groepje livemuzikanten mee uit Serres:

• Christos Malamas (eerste zournas )
• Ioannis Malamas (tweede zournas )
• Ilias Dimanos ( daouli )

De stage richt zich tot beginners en gevorderden:

• De cursus op vrijdag is voor gevorderden en gaat door van 19u30 tot 22u30 in de Cade school in Aartselaar.
• Op zaterdagvoormiddag is er van 10 uur tot 14 uur eveneens les voor gevorderden. Zaterdagnamiddag van 14u30 tot 18u30 is het de beurt aan de beginners. Locatie: De Koekoek.
• Op zondagvoormiddag is er vanaf 10u30 tot 13 uur opnieuw les voor de gevorderden en in de namiddag van 14 uur tot 17 uur zijn er herhalingen voor iedereen. De locatie is opnieuw Zaal De Koekoek.
• Op zaterdagavond 19 mei wordt met dezelfde muzikanten een dansfeest georganiseerd.

De vzw Kapa - Griekse dansen Kalitsa organiseert een Macedonische dansavond met livemuzikanten uit Serres. Hetzelfde weekend, van vrijdag 18 mei tot en met zondag 20 mei, vindt er een dansstage plaats met dezelfde muzikanten, onder deskundige leiding van Vasilis Terzis.

Gewoontegetrouw wordt van de gelegenheid gebruik gemaakt om op zaterdagavond de opgedane kennis in praktijk om te zetten op een heuse dansavond met livemuziek die zich toespitst op de aangeleerde streekdansen, in dit geval van Macedonië.

De muzikanten spelen op de typische traditionele instrumenten: de schalmei of zournas (meervoud zournades, want vaak zijn het er twee), en de grote trom of daouli . Het zijn:

• Christos Malamas (eerste zournas )
• Ioannis Malamas (tweede zournas )
• Ilias Dimanos ( daouli )

Deze dansavond staat open voor iedereen, ook als u niet aan de dansstage deelneemt, maar enkel op reservatie.

De musical ' Music Roots of Greece 1930-1960 ' werd door de vzw 'I Rizes Mas' in januari 2006 voor het eerst op twee opeenvolgende avonden opgevoerd in hun thuisbasis Genk. En dat zorgde twee keer voor een complete overrompeling en een uitverkochte zaal.

In juni 2006 volgden nog twee voorstellingen in een licht aangepaste vorm, één in Lokeren en nog eentje in Genk. Nu krijgt u de show te zien in Bredene.

De voorstelling geeft een visuele en akoestische impressie van de bloeiperiode van de rembetika tussen 1930 en 1960 en toont de subcultuur die daarmee gepaard ging.

Vijfendertig dansers tonen u de leefwereld van de rembetes , de aanhangers van deze muziek, hun levensstijl en manier van dansen. De rembetika-muziek wordt door een live orkest gebracht. De choreografie is van Nikos Chaniotakis.

Het concert van Nena Venetsanou en het Metropole Orkest dat plaatsvond op 18 april 2007 in Vredenburg in Utrecht, wordt integraal uitgezonden op de radio in het NPS-programma In Concert: Passaat.

Het Lykeio ton Ellinidon Vryxellon (Λύκειο των Ελληνίδων Βρυξελλών) , in het Frans vertaald als "Lyceum Club des Femmes Hellènes", afdeling Brussel, organiseert zowat elk jaar muziektheatervoorstellingen van hoogstaande kwaliteit.

Ze kiezen meestal een thema uit de hedendaagse Griekse geschiedenis dat ook in een hedendaagse context zijn waarde behoudt. Zo hadden we bijvoorbeeld in april 2002 een opvoering rond de Griekse emigratie en in november 2003 een voorstelling rond de gebeurtenissen van de Polytechnio, toen precies dertig jaar geleden. Vorig jaar, in april 2006 , gunden ze ons een blik op het Smyrna van 1922.

Deze keer zoeken ze het bij de Duitse toneelschrijver Berthold Brecht (1898-1956) en dat lijkt wat verder van huis, maar schijn bedriegt: ze brengen het in de meesterlijke vertaling van de Griekse dichter en nobelprijswinnaar poëzie Odysseas Elytis (1911-1996), op muziek gezet door de grote Griekse componist Manos Chatzidakis (1925-1994).

Ook het thema van het stuk sluit aan bij de hedendaagse Griekse geschiedenis. Brecht schreef zijn "Der Kaukasische Kreidekreis" in 1944, tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog. Het verhaal speelt zich dan ook af in een oorlogssituatie en dat is iets waar de Grieken kunnen van meespreken. Het thema zou je kunnen samenvatten als "goede mensen in een slechte wereld" en dat is dan weer iets wat het Lykeion nauw aan het hart ligt.

De titel van het stuk, in het Grieks vertaald als "Ο κύκλος με την κιμωλία" (O kyklos me tin kimolia) , verwijst naar de slot-act. Twee vrouwen betwisten elkaar het moederschap over een kind. De rechtvaardige rechter, die het kind moet toewijzen, laat met krijt een cirkel op de grond tekenen en plaatst het kind daarin. "De echte moeder", zegt hij, "zal er wel in slagen om haar kind er uit te halen. En als jullie allebei even hard trekken, dan trekken jullie het kind in tweeën en dan hebben jullie ieder de helft". De natuurlijke moeder begint meteen te trekken want het is haar in feite alleen maar om de erfenis te doen die het kind toekomt. De pleegmoeder daarentegen wil haar lieveling geen pijn doen en laat begaan, waarop de rechter haar het kind toewijst en in een moeite door nog een paar andere onverwachte beslissingen neemt waardoor het allemaal eindigt op één grote happy end.

Daarmee hebben we u dan wel de plot verklapt, maar zo erg is dat niet want dit stuk wordt beschouwd als een van Brechts belangrijkste werken. Het is dus zonder meer een klassieker en het wordt ook vaak opgevoerd. Van de toneelploeg van het Lykeio mogen we in elk geval een puik afgewerkte uitvoering verwachten. De artistieke leiding is, net als vorig jaar , in handen van Maria Karahaliou en Yannis Ikonomidis .

Het 'Centre Hellénique de Culture et de Formation Agora ' uit Luik (Liège) heeft goede voornemens om de Griekse cultuur het komende werkingsjaar in Luik opnieuw aan te zwengelen.

Ze hebben grootse plannen en geven het startschot met een traditioneel Grieks feest. De formule blijft zoals we vroeger al van hen gewend waren:

• livemuziek met Stelios ( bouzouki ) en Lazos ( gitaar )
• een dansvoorstelling van de Griekse dansgroep Terpsichore
• mezze, brochettes, tzatziki en tarama...

Dit alles in de typische gemoedelijke Waals-Griekse sfeer. Uiteraard kunt u er zelf ook dansen.