Melina Aslanidou (Μελίνα Ασλανίδου) is een zangeres van deze tijd, een wereldburger, die reeds op jeugdige leeftijd op verschillende plaatsen vertoefde en later, als volwassen vrouw, ook niet op één plek vastgeankerd bleef.

Zij is van Pontische afkomst, maar haar ouders emigreerden naar Duitsland en Melina werd in 1974 in Stuttgart geboren. De familie keerde naar Griekenland terug toen Melina nog een kind was, naar het dorpje Paralimni bij Yannitsá, in Macedonië. In Duitsland hoorde ze thuis nogal wat laïka , Griekse populaire muziek, maar terug in Griekenland kwam ze ook in aanraking met de traditionele Pontische muziek, met Thracische muziek en natuurlijk ook met Byzantijnse muziek. Melina sluit zich aan bij het plaatselijke koor en sedertdien is ze eigenlijk niet meer opgehouden met zingen.

Op achttienjarige leeftijd trekt ze naar Thessaloniki om er te studeren. Het vervolg laat zich al raden: Melina begint haast meteen te zingen in de studentencafé's en het duurt niet lang voor iemand haar daar opmerkt. In 1996 ontmoet ze Michalis Mitréntzis en een jaar later zingt ze naast hem op diverse podia, waaronder de Mylos in Thessaloniki. Ze zingt er drie jaar lang, eerst met Mitrentzis, later komen Fotis Theodorídis en Yannis Kírmos hen vervoegen. Samen nemen ze in 1999 deel aan het Womad Festival in Berlijn en in 2000 richten Fotis Theodoridis, Yannis Kirmos en Melina Aslanidou het groepje "Embrós Emís (Vooruit wij)" op.

Vrij snel volgt er een ander en groter groepje: "I Apénandi". We schrijven 2001 wanneer hun eerste cd-single wordt uitgebracht met het succesnummer: "Ti sou 'kana kai pinis (Τι σου 'κανα και πίνεις)", een nummer van Mimis Plessas , op teksten van Lefteris Papadopoulos . Ondertussen geeft het groepje een aantal live-optredens in heel Griekenland en op Cyprus, want deze eerste cd is een schot in de roos, er gaan meer dan 60.000 exemplaren van over de toonbank. Binnen de groep verschillen de meningen echter over hoe het nu verder moet. In plaats van het te laten escaleren verlaat Melina Aslanidou de groep al vrij snel. Ze gaan als vrienden uit elkaar en Melina zakt begin 2002 af naar Athene.

Diezelfde winter nog doet Yorgos Dalaras haar een voorstel en twee winters na elkaar treedt Aslanidou aan zijn zijde op in de Zygos. Dalaras neemt haar in 2002 ook mee op tournee in Griekenland en op een aantal optredens in het buitenland. In de zomer van 2003 trad Melina Aslanidou in Griekenland op met Dimitra Galani en later deelde ze het podium met Eleftheria Arvanitaki . Er volgden nog meer optredens met Dalaras , onder andere met rembetika-liederen, samen met Sofia Papazoglou , en in de nazomer van 2006 samen met Michalis Tzouganakis , toen Dalaras op verschillende plaatsen in Griekenland een programma bracht dat gedeeltelijk gebaseerd was op zijn nieuwste cd "Erima Choria (Έρημα Χωριά, Verlaten Dorpen)". De rest van het programma bestond uit een brede selectie uit zijn vroegere werk, waarin alle genres vertegenwoordigd waren: laïka, endechna, ballades en ook wat rembetika. Melina Aslanidou vergezelde Yorgos Dalaras opnieuw op zijn Europese Tour in 2007 .

Uit de bliksemcarrière van Melina Aslanidou blijkt dat zij een gevestigde zangeres is die in zichzelf gelooft en die beschikt over een flinke dosis doorzettingsvermogen. Zij valt op omwille van haar sterke vertolkingen van reeds bestaande liederen van verschillende componisten. Zij vertolkt het liefst de betere laïka -liederen. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Melina Kana , die vooral bekend raakte met de liederen van Sokratis Malamas , of Martha Frintzila , die haar doorbraak te danken heeft aan haar optredens aan de zijde van Thanasis Papakonstantinou , profileert Melina Aslanidou zich niet meteen als vertolkster van één bepaalde jonge hedendaagse componist. Maar wat niet is kan natuurlijk nog komen.

Haar prille discografie toont alvast aan dat zij wel degelijk openstaat voor nieuwe liederen, geschreven door hedendaagse componisten en tekstschrijvers van de jongere generatie, zolang zij zich in hun muziek kan vinden. Ze houdt het voorlopig wel bij componisten en tekstschrijvers die hun strepen al hebben verdiend: we vinden dezelfde namen ook regelmatig terug in de recente discografie van bijvoorbeeld Alexiou , Dalaras en Malamas .

Sedert 2003, het jaar dat haar eerste plaat uitkwam, toert Melina Aslanidou in eigen naam rond in Griekenland, in eerste instantie vooral met liederen uit haar eerste persoonlijke productie.

Later trad zij ook op met Yannis Kotsiras , Manolis Fámellos en Rallía Christídou. In 2006 zong ze met Orfeas Peridis in de muziekclub "Dipla sto Potami" en in de winter van 2006-2007 met Kostas Makedónas, Dimitris Básis, Melina Kaná en Christos Nikolópoulos in de Sfentona.

Discografie :

Melina Aslanidou heeft al een aantal keer meegewerkt aan cd's van anderen, telkens met succes. Zo zong zij bijvoorbeeld op de cd "Oposdípote Paráthyro (Οπωσδήποτε Παράθυρο)" van tekstschrijfster Lina Nikolakopoulou in 2002 het lied "Nai tha po". De muziek van die cd is van Nikos Andýpas en Yannis Spathás.

Maar het eerste volwaardig album waar zij ooit op te horen was is de dubbele live-cd van haar eerste optredens met Dalaras in de Zygos. Het album heet "Apo kardiás - Απο καρδιάς (Recht uit het hart)" en er werden meer dan 40.000 exemplaren van verkocht. Behalve Aslanidou zijn er ook nog Gerasimos Andreatos , (de toen dertienjarige) Aretí Ketimé en Anna Bourmá op te horen.

2003 - To Perasma - Το Πέρασμα (De Passage) . Eerste persoonlijke plaat. De teksten zijn van verschillende jonge tekstschrijvers: Smaró Papadopoúlou, Lína Dimopoúlou, Vasílis Yannópoulos, Sotíris Vópis en Fotiní Lambrídi . Voor de muziek tekenen Lavréntis Machairítsas , Takis Bourmás en Thodorís Papadópoulos.

2005 - Tris Evches - Τρεις Ευχές (Drie Wensen) . Cd-single met drie liederen van Andonis Vardís. Teksten: Viky Gerothódorou.

2005 - Pechnidi Ine - Παιχνίδι Είναι (Het is een spel) . Haar tweede album, met muziek van Andonis Vardis en Stéfanos Korkolís .

2006 - Ta pedia tis Nióvis - Τα παιδιά της Νιόβης . Deze cd bevat de muziek van de gelijknamige succesrijke tv-serie over het Hellenisme in Klein-Azië. De muziek werd geschreven door Mimis Plessas en de teksten zijn van Dimitris Brouchos.