Het Grieks Zomerfeest in Bredene is aan haar zesde editie toe en daarmee ook stilaan traditie aan het worden.

Net zoals op Pinkstermaandag in Huizingen, waarbij nu reeds 50 jaar op rij alle Grieken van België en de omringende landen massaal samen komen om - liefst bij mooi weer - te picknicken, te keuvelen en te slenteren langs de talrijke marktkraampjes met Griekse producten, waarbij muziek en dans natuurlijk niet ontbreken, organiseert men in Bredene in volle zomer iets gelijkaardigs, maar natuurlijk wel wat kleinschaliger.

In Bredene zijn het vooral filhellenen die samenkomen. De datum zal daar wel voor iets tussen zitten: het zomerfeest valt in volle zomer en de meeste Grieken hebben in die periode hun thuisland België al ingeruild voor vaderland Griekenland. Voor de filhellenen die hunkeren naar wat Griekse sfeer, omdat ze net terug zijn van een mooie vakantie of er zich op willen voorbereiden, of omdat ze nu eenmaal niet de mogelijkheid hebben om de ganse zomer in Griekenland te verblijven, is Bredene een aangenaam alternatief.

U vindt er marktkraampjes met Griekse producten en informatiestands over Griekenland, er is live muziek en dans, kunst en cultuur. En neem gerust uw kroost mee, want voor hen is heel wat animatie voorzien met onder meer een kinderolympiade voor kleintjes van 4 jaar tot 12 jaar (hiervoor is inschrijven vóór 15 uur noodzakelijk).

Het drie-koppige orkest ' I Leventes ' speelt gans de namiddag dansbare Griekse muziek. Zij brengen ' I Leventes dancers ' mee, hun eigen dansgroep die een paar dansoptredens geeft in traditionele kostuums.

Maar er valt nog veel meer te beleven in Bredene.

Wilt u zelf de beentjes strekken, dan geeft Karine Kint van dansgroep ' Ta Delfinia ' dansinitiatieworkshops in verschillende sessies. Ook de Griekse dansgroep ' Zorbades ' geeft dansdemonstraties.

Willen de benen niet mee, of houdt u liever van een ander soort Griekse cultuur, dan kan u terecht op de eerste verdieping van het eventcentrum waar Jean-Marie Petyt van 14 uur tot 18 uur een heus cultuurprogramma in mekaar heeft gestoken. Dit programma bestaat uit de volgende onderdelen:

• Een eerbetoon aan Manos Loïzos met liederen van zijn hand gezongen door Yorgos Dalaras en Charis Alexiou.
• Voordracht in het Grieks en Nederlands over de poëzie van Yannis Ritsos .
• Zangworkshops van populaire liederen.
• Griekse taalles .
• Opvoering van de monoloog van Menis Koumandareas over de beroemde operazangeres Maria Callas: ' Ik herinner mij Maria ' (Θυμάμαι τη Μαρία) uit 1994. Het is niet de eerste keer dat deze monoloog in Bredene wordt opgevoerd, maar blijkbaar wordt hij door het publiek zeer gesmaakt en telkens opnieuw gevraagd.

Voor de kunstliefhebber is er het kunstenaarscollectief Arte 4 dat voor de kunstenaars in spe een workshop schilderen van een Grieks tafereel op doek organiseert.

Na dit alles bent u 's avonds misschien klaar om mee te dansen, want dan speelt, net als vorig jaar, het orkest ' Asteri ' uit Düsseldorf en krijgt u er nog een optreden van de dansgroep ' Terpsichore ' en misschien een paar verrassingsacts bovenop.

Het Griekse trio Laos kai Kolonaki speelt al een tijdje rembetika -muziek in Griekse restaurants in Brussel. Hun muziek wordt er gesmaakt en dat komt niet alleen door de lekkere hapjes en drankjes die er meestal bij geserveerd worden. Sinds kort is 'Laos kai Kolonaki' gestart met een reeks optredens in Art Base in Brussel. Na een voorzichtige start in mei zorgde het tweede concert in juni al voor een regelrechte overrompeling. Het kleine zaaltje zat eivol en sommige toehoorders zaten zowat met de knieën in de nek. Anderen dan weer hadden de avond zelf, tegen verminderd tarief, nog een staanplaatsje achteraan kunnen bemachtigen. Het was dus niet voor iedereen even comfortabel maar de sfeer zat er wel in.

Tijdens de tweede helft van het concert viel het groepje terug op hun vertrouwde horeca-verleden: ze speelden door zolang de "klanten" bleven zitten. Maar de (meeste) "klanten" bleven zitten zolang het groepje doorspeelde. Uiteindelijk probeerden ze er om 1u30 een punt achter te zetten maar het publiek protesteerde met een staande ovatie en eiste zowaar nog een bisnummer. Dat werd het liedje van Manolis Chiotis waar de groep haar naam aan ontleende: 'Laos kai Kolonaki'. Andreas Dousis , de bezieler en gitarist van het groepje, vertaalde dat voor de reporter van 'Brussel Deze Week' (N° 1184 van 5 juni 2009) heel gevat als 'Les Marolles et l' Avenue Louise'. Dat is voor iedere Brusselaar klare taal. Bent u geen Brusselaar of wilt u er toch wat meer over weten, dan kunt u terecht op onze mei 2009-pagina , waar we de groep en de muzikanten wat uitgebreider voorstellen.

De volhouders werden in de vroege uurtjes nog getrakteerd op een tweede toemaatje toen Andreas Dousis ineens aankondigde dat Maria Spyroglou een Spaans liedje zou zingen. Iedereen was verrast, Maria zelf blijkbaar ook. Ze begon wat aarzelend maar al snel bleek dat ook dit genre haar goed ligt. Het loont de moeite om er naar te vragen als ze het een volgende keer zou "vergeten".

Yannis Sarris verraste ons dan weer met zijn ongebruikelijke bouzouki . Hij bespeelt een driesnarige bouzouki met een peervormige klankkast, een ' gónato ' zoals dat in Griekenland heet. Het instrument heeft een langere hals en een kleinere klankkast dan de exemplaren die we later in de Griekse muziek zien opduiken, vooral dan in de laïká -muziek, en die meer invloeden ondergingen van de mandoline. Deze bouzouki zag er ouderwets uit, in de goede betekenis van het woord, maar dat klopte dan weer niet met de ornamentatie. Die kwam pas relatief recent in zwang, de oudere vormen van de bouzouki hebben die niet.

We wilden er het fijne van weten en Yannis Sarris deed ons met plezier zijn relaas. Een aantal jaren geleden ging hij in Griekenland op zoek naar een nieuwe bouzouki . Hij trok naar het winkeltje (eigenlijk de werkplaats) van een goede instrumentenbouwer. Die was gewoon om op bestelling te werken en peilde naar de precieze behoeften van zijn nieuwe klant. Sarris moest daar even over nadenken en probeerde om zijn verlanglijstje onder woorden te brengen, maar toen viel zijn oog op een ongewone bouzouki die daar zomaar in de winkel ergens hoog aan de muur hing: het was liefde op het eerste gezicht. De instrumentenbouwer vond het allemaal niet veel zaaks. Het ding was gewoon een experiment van hem geweest en het was eigenlijk niet voor de verkoop bedoeld. Bovendien was hij er vast van overtuigd dat het instrument niet aan de eisen van Yannis Sarris zou voldoen. Maar die drong aan en toen hij het tenslotte in zijn handen mocht nemen en er een paar noten op tokkelde, was hij - of beter het instrument - meteen verkocht. Toch kreeg hij het nog niet meteen mee naar huis, de instrumentenbouwer wilde dat hij er eerst nog eens een nachtje zou over slapen. Toen hij 's anderendaags zijn winkel opendeed stond Yannis al op de stoep te wachten.

Dit bewijst nogmaals hoezeer een muzikant en zijn instrument op elkaar afgestemd zijn. Een goede match werpt natuurlijk de beste vruchten af. Het instrument van Sarris is dus nieuw, maar gemaakt naar oude stijl en dat past precies bij zijn manier van spelen: rembetika van vroeger en nu, in de oude stijl.

Meer uitleg over de bouzouki en andere instrumenten vindt u in onze instrumenten-rubriek .

Dit concert wordt het derde in de reeks, de ervaring van de twee eerste concerten zal allicht gebruikt worden om hier en daar wat bij te schaven. Voor 'Laos kai Kolonaki' is het inderdaad nog wat wennen, zo open en bloot op een podium zitten met zestig paar ogen en een paar schijnwerpers die je voortdurend in de gaten houden. Maar het lijdt geen twijfel dat we in de toekomst nog vaker concerten van dit kersverse groepje zullen mogen aankondigen.

Dit is voorlopig het laatste concert van het trio Palio-Paréa . De groep gaat weliswaar niet uit elkaar maar ze lassen een welverdiende rustpauze in na vijftien jaar onvermoeibaar optreden. Voor wie hen nog niet aan het werk heeft gezien en gehoord is dit dus de ultieme kans, en ook wie hen voor de laatste keer wil meemaken mag dit concert niet missen. Zelf willen ze hun schepen niet achter zich verbranden, en ze sluiten niet uit dat ze ooit weer de draad opnemen. Maar voorlopig zetten ze zichzelf even in de koelkast.

Het is ontegensprekelijk een mooi moment om een rustpauze in te lassen. In de vijftien jaar van haar bestaan heeft Palio-Paréa een hele evolutie meegemaakt doorheen de wereld van de Griekse muziek. Hun jongste cd ' Nights in Attarin ' is daar toch wel een hoogtepunt van te noemen. Die cd, waarop ook grotendeels het programma ' Nachten ' is gebaseerd, bevat uitsluitend eigen composities, geïnspireerd door de poëzie van Konstantinos Kavafis. Met dergelijk materiaal kan je prima in schoonheid eindigen, zowel letterlijk als figuurlijk. Het is in elk geval een waardige afsluiter voor dit 'Griekse avontuur', zoals de groep het zelf noemt. Voorlopig althans ...

De beslissing om er mee te stoppen mag dan bij hun publiek onverwacht aankomen, zelf hebben ze er - naar eigen zeggen - al vaker over nagedacht. Enerzijds eisen hun andere muzikale activiteiten steeds meer aandacht en tijd op en anderzijds moeten ze steeds meer tijd besteden om een behoorlijk aantal optredens te pakken te krijgen. De reden daarvoor is dat de belangstelling voor Griekse muziek in Nederland en België steeds verder lijkt terug te lopen, zeggen ze, en daarvoor wijzen ze voorzichtig in de richting van de programmatoren. We kunnen dat alleen maar bijtreden: wij zeuren al enkele jaren over organisatoren die geen risico's meer durven of mogen nemen en die muziek gewoon als koopwaar zien: alleen wat voldoende omzet genereert mag nog in de rekken. Een vicieuze cirkel vinden wij dat, want onbekend maakt onbemind en op de lange duur houd je niks meer over. Hoe dan ook, met onvoldoende optredens vindt Palio-Paréa dat ze geen voldoende hoog niveau kunnen blijven behouden. In plaats van hun eisen naar beneden bij te stellen houden ze dan liever de eer aan zichzelf.

Hun (al dan niet) laatste optreden gaat door in de kasteeltuinen van het landgoed Middachten in De Steeg bij Arnhem. Die kasteeltuinen zijn in juli opnieuw het decor voor een aantal zondagconcerten in open lucht en Palio-Paréa bijt de spits af met Griekse muziek. De groep speelt van 11u30 tot ongeveer 13u30. Tijdens de pauze en na het concert kan u gratis rondkuieren in de kasteeltuinen, desgewenst met een gids. In de oranjerie kunt u terecht voor een kopje koffie of thee.

Palio-Paréa speelt in de volgende bezetting:

• Margôt Schenk: zang, baglamas , percussie
• Loek Schrievers : ûd, bouzouki , zang
• Carel van Rijn: gitaar en zang

en gastmuzikant:

• Ulas Aksünger: percussie

In België zijn er 's zomers tal van folkfestivals op de weiden van het platteland, waar niet veel eerder nog een kudde beesten stond te grazen. Maar in Nederland doet men het chiquer, want daar zijn in de zomermaanden de kasteeltuinconcerten met optredens in de orangerie blijkbaar erg in trek.

Eerder deze zomer trad Palio-Paréa op in de kasteeltuinen van het Landgoed Middachten, helaas voorlopig voor hun laatste concert, en nu doet Ano Kato het hen na in de kasteeltuin van Huize Ruurlo.

De Vereniging Kunstkring Ruurlo organiseert dit kasteeltuinconcert niet voor de eerste keer en vergis u niet, onder de noemer kasteeltuinconcert wordt niet één optreden bedoeld, maar een ganse namiddag en avond lang concerten van verschillende groepen op diverse podia en tijdstippen. Het is eerder een minifestival van één dag, dat deze keer het thema Temperament & Passie meekreeg.

Op de affiche staan natuurlijk temperamentvolle groepen en passionele muziek zoals Oost-Europese muziek (zigeunermuziek, muziek uit de Balkan, klezmer), Schotse en Ierse muziek, Spaanse en Portugese muziek (met uiteraard ook fado), Caribische muziek (met salsa en muziek uit Cuba) en... ook een groep met Griekse muziek, vertegenwoordigd door Ano Kato .

In het repertoire van Ano Kato zitten alle soorten Griekse muziek, maar uiteraard ook flink wat rembetika -muziek.

Ano Kato speelt in de orangerie van 15u30 tot 16u15 en nog eens van 17u15 tot 18 uur .

Naast optredens zijn er nog workshops salsa en Griekse dansen. De workshops Griekse dansen gaan eveneens door in de orangerie, van 16u30 tot 17 uur en van 18u15 tot 18u45.