Fevronia ( Φεβρωνία) werd in 1989 geboren in Thessaloniki, maar ze groeide op in Katerini.

Haar ouders waren weliswaar niet muzikaal geschoold, maar ze hielden toch veel van muziek, vooral endechna en laïka . Het meisje groeide dus op met de klanken van Manos Hadjidakis , Mikis Theodorakis , Apostolos Kaldaras en dergelijke, gezongen door grote namen als Yorgos Dalaras , Charis Alexiou , Yannis Parios en anderen.

Al snel kende ze al de liedjes uit het hoofd, en zij zong ze enthousiast mee. Het was overduidelijk dat ze talent had, en dan lag het voor de hand dat ze daar ook wat mee zou gaan doen. Op haar tiende ging ze gitaarles volgen aan het Stedelijk Conservatorium van Katerini, en een jaar later deed ze daar zangles bovenop.

Het lag minder voor de hand dat ze koos voor .... klassieke zang. De trigger daarvoor was een concert geweest dat Yorgos Dalaras gaf in Athene, in 2000 of misschien zelfs al in 1998. Zoals bekend is Dalaras altijd wel goed voor verrassende samenwerkingen, en tijdens dat concert (eigenlijk een onderdeel van een hele reeks) trad hij samen op met Marios Frangoulis , een klassiek geschoolde tenor met een internationale reputatie als opera-zanger. In Griekenland zingt die ook het lichtere genre, maar zijn klassieke achtergrond is altijd wel indrukwekkend aanwezig. Ook Fevronia was helemaal weg van de westerse klassieke zang die er doorheen klonk, vandaar dat ze besloot om sopraan te worden.

Dat was geen bevlieging van haar, want toen ze in Katerini niets meer kon leren pendelde ze heen en weer naar Athene, om daar in de weekends privéles te gaan volgen bij een universiteitsprofessor. Ze was toen dertien, maar gelukkig hadden ze in Katerini ook een karate-ploeg die soms naar Athene moest met dezelfde trein, en anders ging haar vader met haar mee.

Na haar middelbaar onderwijs ging ze weliswaar geschiedenis en archeologie studeren aan de universiteit in Thessaloniki, maar daarna trok ze naar de prestigieuze "Universität für Musik und darstellende Kunst" in Wenen, waar ze van 2009 tot 2010 zangles volgde bij de beroemde sopraan Gabriele Lechner. Vervolgens verhuisde ze (ergens in 2012) naar Keulen om daar verder te studeren aan de "Hochschule für Musik und Tanz" .

Tot dan toe had ze uiteraard vooral in klassieke werken gezongen: Mozart, Haydn, Schubert, Verdi, Puccini, Händel, Bach, ... kortom: het gewone repertoire van een klassieke sopraan.

Onderweg had ze nog wel kennis gemaakt met de Portugese fado, ook een stijl die haar meteen boeide en waar ze dus meer van wilde weten. Daar deed ze nog jazz, pop, blues en nog wat andere dingen bovenop. En haar komst als Griekse in Keulen was niet onopgemerkt gebleven. Telkens als een dirigent of vereniging werken van Theodorakis , Hadjidakis, Xarchakos, Plessas, Leontis of andere grote componisten wilde uitvoeren, wisten ze haar te vinden.

Het gezegde "elk vogeltje zingt zoals het gebekt is" is alvast niet op haar van toepassing, zij zingt immers zowat alles.

En ze doet dat lang niet slecht, dat weten ze ook in Griekenland zelf, waar ze nog regelmatig terugkeert. In oktober 2016 werd er in Katerini bijvoorbeeld een indrukwekkend concert gegeven, met op het programma de "Mauthausen Ballade" en de "Pnevmatiko Emvatirio", zoals bekend op muziek gezet door Mikis Theodorakis . Het zijn niet bepaald gemakkelijke werken, en de twee koren die meezongen hadden dan ook uitgebreid gerepeteerd. De vrouwelijke soliste was ... Fevronia (die toen nog wel optrad als Ronia Topalidou ).

En dat was geen eenmalige gebeurtenis. Enkele jaren geleden, in juni 2019, was ze één van de solisten tijdens een concert in het kader van het Festival van Olympos, toen in dat jaar gewijd aan Israël. Op het programma opnieuw Mauthausen, maar ook klassieke werken van Joodse componisten, plus pop en traditioneel.

Intussen was er in Keulen nog iets anders gebeurd - iets wat al heel wat andere Griekse muzikanten overkwam die zo lang en zo ver van hun heimat vandaan leven: ook zij had "ontdekt" dat er ook nog zoiets bestond als rembetika en dimotika . Dat waren tot dan toe verre echo's geweest van haar zorgeloze kinderjaren, maar nu, in een nieuwe omgeving waar ze nog bijna niemand kende, liep ze daar toch weer af en toe tegenaan. Dus begon ze zich nu ook te verdiepen in deze vormen van de meer traditionele of volkse Griekse muziek.

In 2016 vormde zij samen met enkele anderen het groepje "Rebetikon" , met haarzelf voor zang en baglamas , en verder nog Epaminondas Ladas ( bouzouki ), Giorgos Evangelou (zang, bouzouki ) en Philipp Köbele (gitaar).

Als we de puntjes op de i zouden willen zetten, dan zouden we de naam van het ensemble moeten schrijven zoals ze dat zelf ook doen op hun affiches. Daar staat namelijk "REBETỊKON", dus met de letter "i" ondersteboven. Dat betekent daarom niet dat ze de boel eens flink op z'n kop willen zetten, wel integendeel. Naar eigen zeggen streven ze immers naar authentieke uitvoeringen van bekende en minder bekende rembetika nummers. Ze willen die muziek opnieuw laten klinken zoals ze klonk aan het begin van de Twintigste Eeuw, zowat honderd jaar geleden dus, toen de klanken van de toenmalige Griekse stadsmuziek zich vermengden met die uit Klein-Azië.

Op relatief korte tijd slaagden ze er in om naam te maken binnen de Griekse diaspora in Duitsland, ook al omdat de leden stuk voor stuk op een stevige muziektheoretische basis konden terugvallen en dus echt wel wisten waar ze mee bezig waren.

In september 2020 hadden ze naar de Art Base in Brussel moeten komen. Dat zou hun eerste buitenlandse optreden geworden zijn, en ze keken er dan ook echt naar uit, maar toen was er corona ... Uitstel is geen afstel, en in september 2023 (dus bijna dag op dag drie jaar later) kwam er daar dan toch een concert van hen - dat al van tevoren uitverkocht was.

Tussendoor had Fevronia natuurlijk niet stilgezeten. Ze studeerde nog "Business Administration" in Keulen, maar belangrijker is dat ze in de winter van 2020 traditionele Griekse muziek begon te studeren onder leiding van Eirini Tornesaki . een Kretenzische (°Iraklio 1991) met Klein-Aziatische roots en bakken talent die furore maakte in de Verenigde Staten. Na haar zangstudies in Engeland stak ze de grote plas over waar ze eerst sterzangeres werd bij het Canadese "Cirque du Soleil". Later verhuisde ze naar Boston, behaalde daar een postgraduaat in zangtechniek ("Global Jazz") en vervolgens een master aan het befaamde Berklee College of Music. Daar doceert ze inmiddels zelf, o.a. traditionele Griekse muziek. In Amerika is ze beter bekend onder haar artiestennaam "Erini" en ze wordt geprezen om haar brede kijk op de traditie: respectvol maar tegelijk toch vernieuwend.

Het was dus bij haar dat Fevronia ging aankloppen om haar kennis van rembetika en dergelijke nog verder uit te diepen, richting Kreta en andere streken van Griekenland. Enkele jaren later, in 2022, behaalde ze dan nog een diploma van de "Landesakademie NRW", wat betekent dat ze nu zelf zangles mag geven aan Duitse scholen.

De uitbreiding van haar repertoire had ook nog andere gevolgen. Ze bleef weliswaar optreden met "Rebetikon", maar ze richtte daarnaast nog een ander ensemble op onder de naam "Fevronia & Band" . De band zelf telt vijf leden en ze brengen zowat het hele gamma van laïka en endechna , met liedjes van Alexiou , Arvanitaki , Bofiliou , Protopsalti en anderen, met daar bovenop enkele eigen nummers in de richting van de " ethno-jazz ".

Dat ensemble moet ergens in de zomer van 2022 ontstaan zijn, maar zoals gezegd was ze in september 2023 toch nog met "Rebetikon" in Brussel.

In de zomer van 2023 deed ze dan ineens een eerste gemeenschappelijk optreden met Yorgis Xylouris. Het is (ons) niet bekend wat daar de aanleiding van was, maar dat doet er ook niet zo heel veel toe. Belangrijker is dat het niet bij een éénmalige samenwerking bleef.

Later op het jaar ging het duo Xylouris-White namelijk nog eens op "wervelwind-wereldtour". In december 2023 waren ze in Brussel, maar onderweg passeerden ze ook in Keulen, waar Fevronia thuis is. Kennelijk zat zij daar mee in de organisatie of zo, maar in elk geval werd zij ook daar weer op het podium geroepen om een paar nummertjes mee te zingen.

Nu zijn er misschien niet zo heel veel zangeressen op deze wereld die zich overeind kunnen houden op één podium met Xylouris-White. De meesten zouden daar gewoonweg weggeblazen worden - maar niet zij.

Het bewijs is dat er enkele maanden later vier concerten aangekondigd werden onder de titel "Giorgos Xylouris & Fevronia". Drie daarvan waren in Duitsland voorzien, het vierde - op 15 april 2024 - in Brussel. En dat was meteen de aanleiding om haar bio van de maandpagina van december 2023 naar deze rubriek over te halen en ze tegelijk wat te actualiseren.

Let wel: in principe proberen we alle informatie, waarop we ons baseren voor het schrijven van een bio als deze, dubbel en driedubbel te controleren. In dit specifieke geval hebben we noodgedwongen enkele bochten moeten afsnijden, en we hopen dat er niet al te veel "fake news" in de tekst geslopen is. Maar in elk geval: si non è vero, è ben trovato .