© Luc Pardon 2016

Antonis Antoniou tijdens een optreden met "Monsieur Doumani"

De Cypriotische muzikant, zanger, componist en geluidskunstenaar Antonis Antoniou (Αντώνης Αντωνίου) is onder (veel) meer de oprichter en bezieler van de groep "Monsieur Doumani", en deze bio werd dan ook geschreven naar aanleiding van hun (eerste?) optredens in België en Nederland in april 2016 .

Hij werd in 1978 geboren in Nicosia, de hoofdstad van Cyprus. Daar groeide hij ook op, maar later ging hij muziek studeren in het buitenland.

In Athene volgde hij een twee jaar durend studieprogramma in jazz, en in Thessaloniki studeerde hij muziekharmonie, maar de meeste van zijn vele diploma's komen toch uit Londen.

Zo heeft hij een diploma "music performance" van het Trinity College of London en een diploma gitaar van de Royal School of Music op zak. Daar deed hij een BA in compositie bovenop, uitgereikt door het Goldsmiths College of London.

Momenteel (2016) rondt hij zijn studies (voorlopig?) af met een doctoraat in “Sonic Arts” aan dat zelfde Goldsmiths College in Londen, onder leiding van prof. John Levack Drever. Zijn doctoraatsthesis zou als titel gaan krijgen “Aural Aura and Haunting Echoes: Sites with complex biographies”. Aan deze universiteit is dit programma sterk gericht op geluid als experimentele kunstvorm, maar ook studiotechniek komt daar aan bod.

Hij heeft echter het einde van zijn studies niet afgewacht om de theorie ook in de praktijk te brengen.

Voor zover ons bekend richtte hij in 2005 in Londen zijn eerste ensemble op. Dat heette “Trio Tekke”, en naast hemzelf bestond dat uit zijn landgenoot Lefteris Moumtzis (gitaar en zang) en de Engelse Chileen Colin Somervell (contrabas). Samen deden ze iets wat ze eerst “Reggetika” noemden. Ze gebruikten de “color and the melody lines” van de rembetika maar ze vermengden dat met reggae, jazz en latin “etcetera”.

Net als later bij "Monsieur Doumani" speelde Antoniou ook in het “Trio Tekke” al tzouras en hij zong, maar hij schreef ook nieuwe nummers.

Het "Trio Tekke" maakte twee platen, “Ta reggetika” (2009) en “Samas” (2011). Met hun eerste album raakten ze bekend in de Londense “underground scène” en een jaar later werd het ook een bestseller op Cyprus, terwijl hun tweede album (met 8 nieuwe nummers en 4 covers) de aandacht trok van de "wereldmuziek-scène”. Het leverde hen een “Battle of the Bands” award op van het “World Music Network”, en ze werden ook genomineerd als “Best Newcomer Act” in de “Songlines Awards 2012”. De kritieken waren doorgaans erg lovend. Eén commentator vond het weliswaar heel af een toe een tikkeltje al te psychedelisch, maar al bij al toch uitstekend.

Daarna leek de vlam een beetje uit de pijp, tot ze in de zomer van 2015 ineens weer een aantal optredens deden in Frankrijk, maar dan met een andere sound. Ze hadden een drummer mee aan boord genomen (Dave De Rose) en de akoestische gitaar was vervangen door een elektrische. Er zou momenteel ook gewerkt worden aan een nieuw album, zelfs al reist Antoniou met "Monsieur Doumani" in hoog tempo de hele wereld af.

Tussen dat alles door deed Antonis Antoniou ook nog een heleboel andere dingen. Zo werd hij lid van de in 2006 opgerichte non-profit organisatie “Open Arts”, die het werk van Cypriotische artiesten in binnen- en buitenland wil promoten, hij was (of is) event producer voor het Dogstock Music Festival in Cyprus.

Hij schrijft ook zelf muziek. Ergens in 2008 bracht hij zelfs een eigen album uit, dat “Hey Maria Look!! I can play the guitar” heette. Eén van de nummers op dat album maakte hij met het "BaNgbAnG trio", in samenwerking met Dimitris Yiasemidis (of Demetris Yiasemides, dezelfde die we later tegenkomen als trombonist van “Monsieur Doumani”). Het “Bang Bang trio” zelf bestaat (of bestond) uit welgeteld twee man, namelijk Antoniou himself en Constantinos Evangelides, en in mei 2010 verzorgden ze bijvoorbeeld een “Live Electronics” optreden tijdens een “Post-Bach Fuga” avond in Nicosia, die aangekondigd werd als “a night full of bizarre sounds and intense interactive gestures”, gebracht door “young electroacoustic composers, sound and visual artists and musicians”.

Daarmee was Antoniou niet aan zijn proefstuk toe op het terrein van experimentele muziek, want enkele maanden eerder had hij deelgenomen aan de “Amsterdam Biennale 2009”, met een speciaal gecreëerd kunstwerk dat “Fountanes” heette. In essentie bestond dat uit een metalen bak, gevuld met water, en voorzien van vier kraantjes. Het publiek mocht de kraantjes bedienen, en de waterstromen werden door foto-elektrische cellen omgezet in elektriciteit. Die elektriciteit dreef twee transducers aan (vibrators, zeg maar), die op de watertank gemonteerd waren en deze deden trillen, wat dan weer geluid produceerde. Op deze manier kon het publiek zelf zijn eigen muziek componeren.

En in 2012 was Antoniou de curator van de tentoonstelling "Sonic Arts 6.0 Cyprus", met de bedoeling om een podium te geven aan veelbelovende kunstenaars op het gebied van "sound art" en elektronische muziek. Deze kunstenaars kwamen zowel uit Cyprus zelf als uit de Cypriotische diaspora.

Bovenop dit alles schrijft Antoniou dan ook nog muziek voor toneel en film, en - voor het geval u het zou vergeten - sinds 2011 is hij ook behoorlijk actief bij "Monsieur Doumani". Over deze groep leest u meer op onze april 2016 pagina.

Het zal duidelijk zijn dat noch Antonis Antoniou, noch "Monsieur Doumani" in de rubriek "dertien in een dozijn" onder te brengen zijn.