In 58 v.Chr werd Cyprus door de Romeinen geannexeerd als onderdeel van hun provincie Clilicia. Later zou Julius Caesar het cadeau doen aan de Egyptische koningin Cleopatra, die zoals bekend een nogal overweldigende indruk op hem had gemaakt. Maar dat duurde niet lang, want in 30 v.Chr kwam Cyprus opnieuw onder Romeinse heerschappij. Die zou drie eeuwen duren.
In het theater van Kourion, en op andere plaatsen op het eiland, werden gladiatorengevechten gehouden.
In het jaar 45 kwam de apostel Paulus naar Cyprus. Het was zijn eerste reis als missionaris, maar het was al meteen raak. Een plaatselijke tovenaar, Elymas genaamd, probeerde in Paphos de preken te dwarsbomen maar werd door Paulus tijdelijk met blindheid geslagen. De Romeinse gouverneur van het eiland, Sergius Paulus, was hiervan zo onder de indruk dat hij zich op slag tot het Christendom bekeerde. Daarmee was Cyprus het eerste land ter wereld dat door een Christelijke heerser geregeerd werd.
In 330 na Christus splitst keizer Konstantijn het Romeinse Rijk in twee delen, en Cyprus kwam bij het Oost-Romeinse Rijk, dat later bekend zou worden als het Byzantijnse rijk. De oude heiligdommen werden gesloten (al bleef Afrodite nog vele eeuwen lang haar aanhangers behouden) en de gladiatorengevechten werden vervangen door wagenrennen.
Twee monniken arriveerden in 553 of 554 op het eiland. Ze kwamen uit China, en verborgen in hun staf hadden ze eieren van de zijdeworm meegesmokkeld. Zijde was al eeuwenlang een belangrijk handelsproduct geweest, maar de stof moest per karavaan helemaal uit het Oosten komen. Nu werd Cyprus een belangrijk centrum voor de zijdeproductie in het Byzantijnse Rijk. Het bleef dat tot de hoofdstad Constantinopel in de zevende eeuw die rol overnam.
Meer informatie vindt u op de volgende website(s):
Een overzicht van de Byzantijnse kunst op Cyprus vindt u op:
http://kypros.org/Byzantine/
